Roemers 1
1 Paulus, ein Knecht Jesu Christi, berufen zum Apostel, ausgesondert, zu predigen das Evangelium Gottes,
ఈశ్వరో నిజపుత్రమధి యం సుసంవాదం భవిష్యద్వాదిభి ర్ధర్మ్మగ్రన్థే ప్రతిశ్రుతవాన్ తం సుసంవాదం ప్రచారయితుం పృథక్కృత ఆహూతః ప్రేరితశ్చ ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య సేవకో యః పౌలః
2 welches er zuvor verheißen hat durch seine Propheten in der Heiligen Schrift,
స రోమానగరస్థాన్ ఈశ్వరప్రియాన్ ఆహూతాంశ్చ పవిత్రలోకాన్ ప్రతి పత్రం లిఖతి|
3 von seinem Sohn, der geboren ist von dem Samen Davids nach dem Fleisch
అస్మాకం స ప్రభు ర్యీశుః ఖ్రీష్టః శారీరికసమ్బన్ధేన దాయూదో వంశోద్భవః
4 und kräftiglich erweiset ein Sohn Gottes nach dem Geist, der da heiliget, seit der Zeit er auferstanden ist von den Toten, nämlich Jesus Christus, unser HERR
పవిత్రస్యాత్మనః సమ్బన్ధేన చేశ్వరస్య ప్రభావవాన్ పుత్ర ఇతి శ్మశానాత్ తస్యోత్థానేన ప్రతిపన్నం|
5 (durch welchen wir haben empfangen Gnade und Apostelamt, unter allen Heiden den Gehorsam des Glaubens aufzurichten unter seinem Namen,
అపరం యేషాం మధ్యే యీశునా ఖ్రీష్టేన యూయమప్యాహూతాస్తే ఽన్యదేశీయలోకాస్తస్య నామ్ని విశ్వస్య నిదేశగ్రాహిణో యథా భవన్తి
6 welcher ihr zum Teil auch seid, die da berufen sind von Jesu Christo):
తదభిప్రాయేణ వయం తస్మాద్ అనుగ్రహం ప్రేరితత్వపదఞ్చ ప్రాప్తాః|
7 Allen, die zu Rom sind, den Liebsten Gottes und berufenen Heiligen: Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unserm Vater, und dem HERRN Jesus Christus!
తాతేనాస్మాకమ్ ఈశ్వరేణ ప్రభుణా యీశుఖ్రీష్టేన చ యుష్మభ్యమ్ అనుగ్రహః శాన్తిశ్చ ప్రదీయేతాం|
8 Aufs erste danke ich meinem Gott durch Jesum Christum euer aller halben, daß man von eurem Glauben in aller Welt saget.
ప్రథమతః సర్వ్వస్మిన్ జగతి యుష్మాకం విశ్వాసస్య ప్రకాశితత్వాద్ అహం యుష్మాకం సర్వ్వేషాం నిమిత్తం యీశుఖ్రీష్టస్య నామ గృహ్లన్ ఈశ్వరస్య ధన్యవాదం కరోమి|
9 Denn Gott ist mein Zeuge, welchem ich diene in meinem Geist am Evangelium von seinem Sohn, daß ich ohne Unterlaß euer gedenke
అపరమ్ ఈశ్వరస్య ప్రసాదాద్ బహుకాలాత్ పరం సామ్ప్రతం యుష్మాకం సమీపం యాతుం కథమపి యత్ సుయోగం ప్రాప్నోమి, ఏతదర్థం నిరన్తరం నామాన్యుచ్చారయన్ నిజాసు సర్వ్వప్రార్థనాసు సర్వ్వదా నివేదయామి,
10 und allezeit in meinem Gebet flehe, ob sich's einmal zutragen wollte, daß ich zu euch käme durch Gottes Willen.
ఏతస్మిన్ యమహం తత్పుత్రీయసుసంవాదప్రచారణేన మనసా పరిచరామి స ఈశ్వరో మమ సాక్షీ విద్యతే|
11 Denn mich verlanget, euch zu sehen, auf daß ich euch mitteile etwas geistlicher Gabe, euch zu stärken,
యతో యుష్మాకం మమ చ విశ్వాసేన వయమ్ ఉభయే యథా శాన్తియుక్తా భవామ ఇతి కారణాద్
12 das ist, daß ich samt euch getröstet würde durch euren und meinen Glauben, den wir untereinander haben.
యుష్మాకం స్థైర్య్యకరణార్థం యుష్మభ్యం కిఞ్చిత్పరమార్థదానదానాయ యుష్మాన్ సాక్షాత్ కర్త్తుం మదీయా వాఞ్ఛా|
13 Ich will euch aber nicht verhalten, liebe Brüder, daß ich mir oft habe vorgesetzt, zu euch zu kommen (bin aber verhindert bisher), daß ich auch unter euch Frucht schaffete gleichwie unter andern Heiden.
హే భ్రాతృగణ భిన్నదేశీయలోకానాం మధ్యే యద్వత్ తద్వద్ యుష్మాకం మధ్యేపి యథా ఫలం భుఞ్జే తదభిప్రాయేణ ముహుర్ముహు ర్యుష్మాకం సమీపం గన్తుమ్ ఉద్యతోఽహం కిన్తు యావద్ అద్య తస్మిన్ గమనే మమ విఘ్నో జాత ఇతి యూయం యద్ అజ్ఞాతాస్తిష్ఠథ తదహమ్ ఉచితం న బుధ్యే|
14 Ich bin ein Schuldner beide, der Griechen und der Ungriechen, beide, der Weisen und der Unweisen.
అహం సభ్యాసభ్యానాం విద్వదవిద్వతాఞ్చ సర్వ్వేషామ్ ఋణీ విద్యే|
15 Darum, soviel an mir ist bin ich geneigt, auch euch zu Rom das Evangelium zu predigen.
అతఏవ రోమానివాసినాం యుష్మాకం సమీపేఽపి యథాశక్తి సుసంవాదం ప్రచారయితుమ్ అహమ్ ఉద్యతోస్మి|
16 Denn ich schäme mich des Evangeliums von Christo nicht; denn es ist eine Kraft Gottes, die da selig machet alle, die daran glauben, die Juden vornehmlich und auch die Griechen,
యతః ఖ్రీష్టస్య సుసంవాదో మమ లజ్జాస్పదం నహి స ఈశ్వరస్య శక్తిస్వరూపః సన్ ఆ యిహూదీయేభ్యో ఽన్యజాతీయాన్ యావత్ సర్వ్వజాతీయానాం మధ్యే యః కశ్చిద్ తత్ర విశ్వసితి తస్యైవ త్రాణం జనయతి|
17 sintemal darinnen offenbaret wird die Gerechtigkeit, die vor Gott gilt, welche kommt aus Glauben in Glauben; wie denn geschrieben stehet: Der Gerechte wird seines Glaubens leben.
యతః ప్రత్యయస్య సమపరిమాణమ్ ఈశ్వరదత్తం పుణ్యం తత్సుసంవాదే ప్రకాశతే| తదధి ధర్మ్మపుస్తకేపి లిఖితమిదం "పుణ్యవాన్ జనో విశ్వాసేన జీవిష్యతి"|
18 Denn Gottes Zorn vom Himmel wird offenbart über alles gottlose Wesen und Ungerechtigkeit der Menschen, die die Wahrheit in Ungerechtigkeit aufhalten.
అతఏవ యే మానవాః పాపకర్మ్మణా సత్యతాం రున్ధన్తి తేషాం సర్వ్వస్య దురాచరణస్యాధర్మ్మస్య చ విరుద్ధం స్వర్గాద్ ఈశ్వరస్య కోపః ప్రకాశతే|
19 Denn daß man weiß, daß Gott sei, ist ihnen offenbar; denn Gott hat es ihnen offenbart
యత ఈశ్వరమధి యద్యద్ జ్ఞేయం తద్ ఈశ్వరః స్వయం తాన్ ప్రతి ప్రకాశితవాన్ తస్మాత్ తేషామ్ అగోచరం నహి|
20 damit, daß Gottes unsichtbares Wesen, das ist, seine ewige Kraft und Gottheit, wird ersehen, so man des wahrnimmt an den Werken, nämlich an der Schöpfung der Welt, also daß sie keine Entschuldigung haben, (aïdios g126)
ఫలతస్తస్యానన్తశక్తీశ్వరత్వాదీన్యదృశ్యాన్యపి సృష్టికాలమ్ ఆరభ్య కర్మ్మసు ప్రకాశమానాని దృశ్యన్తే తస్మాత్ తేషాం దోషప్రక్షాలనస్య పన్థా నాస్తి| (aïdios g126)
21 dieweil sie wußten, daß ein Gott ist, und haben ihn nicht gepreiset als einen Gott noch gedanket, sondern sind in ihrem Dichten eitel worden, und ihr unverständiges Herz ist verfinstert.
అపరమ్ ఈశ్వరం జ్ఞాత్వాపి తే తమ్ ఈశ్వరజ్ఞానేన నాద్రియన్త కృతజ్ఞా వా న జాతాః; తస్మాత్ తేషాం సర్వ్వే తర్కా విఫలీభూతాః, అపరఞ్చ తేషాం వివేకశూన్యాని మనాంసి తిమిరే మగ్నాని|
22 Da sie sich für weise hielten, sind sie zu Narren worden
తే స్వాన్ జ్ఞానినో జ్ఞాత్వా జ్ఞానహీనా అభవన్
23 und haben verwandelt die HERRLIchkeit des unvergänglichen Gottes in ein Bild gleich dem vergänglichen Menschen und der Vögel und der vierfüßigen und der kriechenden Tiere.
అనశ్వరస్యేశ్వరస్య గౌరవం విహాయ నశ్వరమనుష్యపశుపక్ష్యురోగామిప్రభృతేరాకృతివిశిష్టప్రతిమాస్తైరాశ్రితాః|
24 Darum hat sie auch Gott dahingegeben in ihrer Herzen Gelüste, in Unreinigkeit, zu schänden ihre eigenen Leiber an sich selbst.
ఇత్థం త ఈశ్వరస్య సత్యతాం విహాయ మృషామతమ్ ఆశ్రితవన్తః సచ్చిదానన్దం సృష్టికర్త్తారం త్యక్త్వా సృష్టవస్తునః పూజాం సేవాఞ్చ కృతవన్తః; (aiōn g165)
25 Die Gottes Wahrheit haben verwandelt in die Lüge und haben geehret und gedienet dem Geschöpfe mehr denn dem Schöpfer, der da gelobet ist in Ewigkeit. Amen. (aiōn g165)
ఇతి హేతోరీశ్వరస్తాన్ కుక్రియాయాం సమర్ప్య నిజనిజకుచిన్తాభిలాషాభ్యాం స్వం స్వం శరీరం పరస్పరమ్ అపమానితం కర్త్తుమ్ అదదాత్|
26 Darum hat sie Gott auch dahingegeben in schändliche Lüste. Denn ihre Weiber haben verwandelt den natürlichen Brauch in den unnatürlichen
ఈశ్వరేణ తేషు క్వభిలాషే సమర్పితేషు తేషాం యోషితః స్వాభావికాచరణమ్ అపహాయ విపరీతకృత్యే ప్రావర్త్తన్త;
27 Desselbigengleichen auch die Männer haben verlassen den natürlichen Brauch des Weibes und sind aneinander erhitzet in ihren Lüsten, und haben Mann mit Mann Schande gewirket und den Lohn ihres Irrtums (wie es denn sein sollte) an sich selbst empfangen.
తథా పురుషా అపి స్వాభావికయోషిత్సఙ్గమం విహాయ పరస్పరం కామకృశానునా దగ్ధాః సన్తః పుమాంసః పుంభిః సాకం కుకృత్యే సమాసజ్య నిజనిజభ్రాన్తేః సముచితం ఫలమ్ అలభన్త|
28 Und gleichwie sie nicht geachtet haben, daß sie Gott erkenneten, hat sie Gott auch dahingegeben in verkehrten Sinn, zu tun, was nicht taugt,
తే స్వేషాం మనఃస్వీశ్వరాయ స్థానం దాతుమ్ అనిచ్ఛుకాస్తతో హేతోరీశ్వరస్తాన్ ప్రతి దుష్టమనస్కత్వమ్ అవిహితక్రియత్వఞ్చ దత్తవాన్|
29 voll alles Ungerechten, Hurerei, Schalkheit, Geizes, Bosheit, voll Hasses, Mordes, Haders, List, giftig, Ohrenbläser,
అతఏవ తే సర్వ్వే ఽన్యాయో వ్యభిచారో దుష్టత్వం లోభో జిఘాంసా ఈర్ష్యా వధో వివాదశ్చాతురీ కుమతిరిత్యాదిభి ర్దుష్కర్మ్మభిః పరిపూర్ణాః సన్తః
30 Verleumder, Gottesverächter, Frevler, hoffärtig, ruhmredig, Schädliche, den Eltern ungehorsam,
కర్ణేజపా అపవాదిన ఈశ్వరద్వేషకా హింసకా అహఙ్కారిణ ఆత్మశ్లాఘినః కుకర్మ్మోత్పాదకాః పిత్రోరాజ్ఞాలఙ్ఘకా
31 Unvernünftige, Treulose, störrig, unversöhnlich, unbarmherzig
అవిచారకా నియమలఙ్ఘినః స్నేహరహితా అతిద్వేషిణో నిర్దయాశ్చ జాతాః|
32 die Gottes Gerechtigkeit Wissen (daß, die solches tun, des Todes würdig sind), tun sie es nicht allein, sondern haben auch Gefallen an denen, die es tun.
యే జనా ఏతాదృశం కర్మ్మ కుర్వ్వన్తి తఏవ మృతియోగ్యా ఈశ్వరస్య విచారమీదృశం జ్ఞాత్వాపి త ఏతాదృశం కర్మ్మ స్వయం కుర్వ్వన్తి కేవలమితి నహి కిన్తు తాదృశకర్మ్మకారిషు లోకేష్వపి ప్రీయన్తే|
