Psalm 95

1 Kommt herzu, laßt uns dem HERRN frohlocken und jauchzen dem Hort unsers Heils!

بیایید خداوند را ستایش کنیم و در وصف صخرهٔ نجات خود، با شادی سرود بخوانیم!

2 Lasset uns mit Danken vor sein Angesicht kommen und mit Psalmen ihm jauchzen!

با شکرگزاری به حضور او بیاییم و با سرودهای شاد او را بپرستیم!

3 Denn der HERR ist ein großer Gott und ein großer König über alle Götter.

زیرا خداوند، خدای عظیمی است؛ او پادشاهی است که بر همهٔ خدایان فرمان می‌راند.

4 Denn in seiner Hand ist, was die Erde bringet; und die Höhen der Berge sind auch sein.

اعماق زمین در دست خداوند است و بلندی و عظمت کوهها از آن او می‌باشد.

5 Denn sein ist das Meer, und er hat's gemacht; und seine Hände haben das Trockne bereitet.

آبها و خشکی‌ها را خدا به وجود آورده و آنها به او تعلق دارند.

6 Kommt, laßt uns anbeten und knieen und niederfallen vor dem HERRN, der uns gemacht hat!

بیایید در برابر خدا، سر فرود آوریم و او را عبادت کنیم. بیایید در حضور آفرینندهٔ خود زانو بزنیم.

7 Denn er ist unser Gott, und wir das Volk seiner Weide und Schafe seiner Hand. Heute, so ihr seine Stimme höret,

ما قوم او هستیم و او خدای ما، ما گلهٔ او هستیم و او شبان ما. امروز، اگر صدای او را می‌شنوید که می‌فرماید:

8 so verstocket euer Herz nicht, wie zu Meriba geschah, wie zu Massa in der Wüste,

«دل خود را سخت نکنید، همان کاری که نیاکان شما در صحرای مریبا و مَسّا کردند.

9 da mich eure Väter versuchten, fühleten und sahen mein Werk,

زیرا در آنجا، نیاکان شما، صبر مرا آزمایش و امتحان کردند، با اینکه کارهای مرا دیده بودند.

10 daß ich vierzig Jahre Mühe hatte mit diesem Volk und sprach: Es sind Leute, deren Herz immer den Irrweg will, und die meine Wege nicht lernen wollen;

مدت چهل سال، از آنها بیزار بودم، و گفتم:”اینها قومی هستند که دلشان از من برگشته. آنها دیگر مرا اطاعت نمی‌کنند.

11 daß ich schwur in meinem Zorn: Sie sollen nicht zu meiner Ruhe kommen!

پس در خشم خود سوگند خوردم که به آسایش من هرگز راه نخواهند یافت.“»