< Psalm 95 >
1 Kommt herzu, laßt uns dem HERRN frohlocken und jauchzen dem Hort unsers Heils!
Komið! Við skulum lofsyngja Drottni! Hrópum gleðióp til heiðurs kletti hjálpræðisins!
2 Lasset uns mit Danken vor sein Angesicht kommen und mit Psalmen ihm jauchzen!
Komum fram fyrir hann með þakkargjörð, syngjum honum lofgjörðarsálm.
3 Denn der HERR ist ein großer Gott und ein großer König über alle Götter.
Því að Drottinn er mikill Guð og æðri öllum sem menn kalla guði.
4 Denn in seiner Hand ist, was die Erde bringet; und die Höhen der Berge sind auch sein.
Hann hefur upphugsað djúp jarðar og hannað hin hæstu fjöll.
5 Denn sein ist das Meer, und er hat's gemacht; und seine Hände haben das Trockne bereitet.
Hann gerði hafið og myndaði þurrlendið, allt er hans!
6 Kommt, laßt uns anbeten und knieen und niederfallen vor dem HERRN, der uns gemacht hat!
Komið! Föllum fram fyrir Drottni, skapara okkar,
7 Denn er ist unser Gott, und wir das Volk seiner Weide und Schafe seiner Hand. Heute, so ihr seine Stimme höret,
því að hann er okkar Guð. Við erum hjörðin hans og hann er hirðir okkar. Ó, að þið vilduð heyra kall hans í dag og koma til hans.
8 so verstocket euer Herz nicht, wie zu Meriba geschah, wie zu Massa in der Wüste,
Forherðið ekki hjörtu ykkar eins og Ísraelsmenn gerðu hjá Meriba og Massa í eyðimörkinni.
9 da mich eure Väter versuchten, fühleten und sahen mein Werk,
Þar drógu feður ykkar orð mín í efa – sömu menn og sáu mig gera mörg kraftaverk. Þeir freistuðu mín, kvörtuðu og reyndu á þolinmæði mína.
10 daß ich vierzig Jahre Mühe hatte mit diesem Volk und sprach: Es sind Leute, deren Herz immer den Irrweg will, und die meine Wege nicht lernen wollen;
„Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, “segir Drottinn Guð. „Hjörtu þeirra allra voru langt í burtu frá mér og ekki vildu þeir halda lög mín.
11 daß ich schwur in meinem Zorn: Sie sollen nicht zu meiner Ruhe kommen!
Þá hét ég því að þeir skyldu aldrei komast inn í fyrirheitna landið, staðinn sem ég hafði ætlað þeim til hvíldar.“