< Psalm 94 >
1 HERR Gott, des die Rache ist, Gott, des die Rache ist, erscheine!
Kasakkung: Panuekhoeh Oe BAWIPA Cathut, moipathungnae katawnkung, Oe Cathut moipathungnae katawnkung, ang haw.
2 Erhebe dich, du Richter der Welt; vergilt den Hoffärtigen, was sie verdienen!
Talai taminaw lawkcengkung, thaw haw, ka kâoupnaw hah moipathung haw.
3 HERR, wie lange sollen die Gottlosen, wie lange sollen die Gottlosen prahlen
Oe BAWIPA, tamikathoutnaw teh nâtotouh ne, nâtotouh ne a lunghawi awh han vai.
4 und so trotziglich reden, und alle Übeltäter sich so rühmen?
A ngai patetlah lawk a dei awh teh, a lawk a hram awh teh, nâtotouh ne a kâoup awh han vai.
5 HERR, sie zerschlagen dein Volk und plagen dein Erbe.
Oe BAWIPA, na taminaw hah a pacekpahlek awh teh, nange râw hah a rektap awh.
6 Witwen und Fremdlinge erwürgen sie und töten die Waisen
Lahmainu hoi imyinnaw hah a thei awh teh, na pa kaawm hoeh e naw hah ouk a thei awh.
7 und sagen: Der HERR siehet's nicht und der Gott Jakobs achtet's nicht.
BAWIPA ni hmawt mahoeh, Jakop Cathut ni hai panuek mahoeh ati awh.
8 Merket doch, ihr Narren unter dem Volk, und ihr Toren, wann wollt ihr klug werden?
Maya thung dawk e tamipathunaw, panuek awh haw, Nâtuek maw na lungang awh han vai.
9 Der das Ohr gepflanzet hat, sollte der nicht hören? Der das Auge gemacht hat, sollte der nicht sehen?
Thainae hnâ kasakkung ni thai mahoeh ou. Mit kasakkung ni hmawt mahoeh ou.
10 Der die Heiden züchtiget, sollte der nicht strafen? der die Menschen lehret, was sie wissen.
Miphunnaw kacangkhaikung hoi panuenae kacangkhaikung ni panuek mahoeh ou.
11 Aber der HERR weiß die Gedanken der Menschen, daß sie eitel sind.
BAWIPA ni taminaw e pouknae banghai bang hoeh e hah a panue.
12 Wohl dem, den du, HERR, züchtigest und lehrest ihn durch dein Gesetz,
Oe BAWIPA, na kâlawk dawk hoi na cangkhai teh, na yue e naw teh a yawkahawi e lah ao.
13 daß er Geduld habe, wenn's übel gehet, bis dem Gottlosen die Grube bereitet werde.
Tamikathout hanelah tangkom tai hoehroukrak, runae dawk hoi na kâhat sak thai mahoeh.
14 Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen noch sein Erbe verlassen.
Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni a taminaw hah hnoun mahoeh, a râw takhoe mahoeh.
15 Denn Recht muß doch Recht bleiben, und dem werden alle frommen Herzen zufallen.
Hatei, tamikalan koe lawkcengnae ban vaiteh, a lungthin kalan e pueng ni a tarawi awh han.
16 Wer stehet bei mir wider die Boshaftigen? Wer tritt zu mir wider die Übeltäter?
Yonnae kasaknaw taran hanelah apimouh kai hanlah ka thaw han. Payonnae kasaknaw taran hanelah apimaw kai yueng lah kangdout han.
17 Wo der HERR mir nicht hülfe, so läge meine Seele schier in der Stille.
BAWIPA teh kabawmkung lah awm hoeh pawiteh, duem onae koe ka hringnae yout kahmat han doeh toe.
18 Ich sprach: Mein Fuß hat gestrauchelt; aber deine Gnade, HERR, hielt mich.
Kangduenae hawihoeh ka tet pawiteh, Oe BAWIPA, na lungmanae ni na kuet han.
19 Ich hatte viel Bekümmernisse in meinem Herzen; aber deine Tröstungen ergötzeten meine Seele.
Ka lung mak pathu navah, lung na pahawinae ni ka lung ahawi sak.
20 Du wirst ja nimmer eins mit dem schädlichen Stuhl, der das Gesetz übel deutet.
Payonnae bawitungkhung, hawihoehnae phung hai a sak awh e teh, nang hoi kâhuiko thai han vaimoe.
21 Sie rüsten sich wider die Seele des Gerechten und verdammen unschuldig Blut.
Ayânaw hringnae taranlahoi a kâhmo teh, yonnae ka tawn hoeh naw hah yon a pen awh.
22 Aber der HERR ist mein Schutz; mein Gott ist der Hort meiner Zuversicht.
Hatei, BAWIPA teh ka kânguenae doeh. Ka Cathut teh ka lungsong doeh.
23 Und er wird ihnen ihr Unrecht vergelten und wird sie um ihre Bosheit vertilgen; der HERR, unser Gott, wird sie vertilgen.
A payonnae hah amamouh lathueng phat sak nateh, hawihoehnae a sak awh lahun nah koung a tâtueng awh han. BAWIPA maimae Cathut ni koung a tâtueng awh han.