Psalm 89
1 Eine Unterweisung Ethans, des Esrahiten. Ich will singen von der Gnade des HERRN ewiglich und seine Wahrheit verkündigen mit meinem Munde für und für,
Pieśń pouczający Etana Ezrachity. Będę śpiewać o miłosierdziu PANA na wieki, swymi ustami będę głosił twoją wierność przez wszystkie pokolenia.
2 und sage also: Daß eine ewige Gnade wird aufgehen, und du wirst deine Wahrheit treulich halten im Himmel.
Powiedziałem bowiem: Miłosierdzie będzie budowane na wieki, na niebiosach utwierdziłeś swoją wierność.
3 Ich habe einen Bund gemacht mit meinem Auserwählten, ich habe David, meinem Knechte, geschworen:
Zawarłem przymierze z moim wybrańcem; przysiągłem Dawidowi, swemu słudze;
4 Ich will dir ewiglich Samen verschaffen und deinen Stuhl bauen für und für. (Sela)
Na wieki utwierdzę twoje potomstwo i zbuduję twój tron na wszystkie pokolenia. (Sela)
5 Und die Himmel werden, HERR, deine Wunder preisen und deine Wahrheit in der Gemeine der Heiligen.
PANIE, niebiosa wysławiają twoje cuda i twoją wierność w zgromadzeniu świętych.
6 Denn wer mag in den Wolken dem HERRN gleich gelten und gleich sein unter den Kindern der Götter dem HERRN?
Któż bowiem na niebie może się równać z PANEM? [Kto] pośród synów mocarzy jest podobny do PANA?
7 Gott ist fast mächtig in der Sammlung der Heiligen und wunderbarlich über alle, die um ihn sind.
Bóg jest straszliwy w zgromadzeniu świętych i budzi grozę wśród wszystkich, [którzy są] wokół niego.
8 HERR, Gott, Zebaoth, wer ist wie du, ein mächtiger Gott? Und deine Wahrheit ist um dich her.
PANIE, Boże zastępów, któż [jest] jak ty, PAN mocny? Twoja wierność bowiem cię otacza.
9 Du herrschest über das ungestüme Meer; du stillest seine Wellen, wenn sie sich erheben.
Ty panujesz nad wzburzonym morzem; gdy się podnoszą jego fale, ty je poskramiasz.
10 Du schlägst Rahab zu Tode; du zerstreuest deine Feinde mit deinem starken Arm.
Ty zmiażdżyłeś Rahaba jak rannego, mocą twego ramienia rozproszyłeś swoich wrogów.
11 Himmel und Erde ist dein; du hast gegründet den Erdboden, und was drinnen ist.
Twoje [są] niebiosa, twoja też ziemia; ty ugruntowałeś świat i wszystko, co go napełnia.
12 Mitternacht und Mittag hast du geschaffen; Thabor und Hermon jauchzen in deinem Namen.
Ty stworzyłeś północ i południe; Tabor i Hermon śpiewają o twoim imieniu.
13 Du hast einen gewaltigen Arm; stark ist deine Hand und hoch ist deine Rechte.
Twoje ramię jest mocne, twoja ręka potężna, a twoja prawica wzniesiona.
14 Gerechtigkeit und Gericht ist deines Stuhls Festung; Gnade und Wahrheit sind vor deinem Angesichte.
Sprawiedliwość i sąd są podstawą twego tronu, miłosierdzie i prawda idą przed twoim obliczem.
15 Wohl dem Volk, das jauchzen kann! HERR, sie werden im Licht deines Antlitzes wandeln.
Błogosławiony lud, który zna okrzyk radości; będzie chodzić w świetle twego oblicza, PANIE.
16 Sie werden über deinem Namen täglich fröhlich sein und in deiner Gerechtigkeit herrlich sein.
W twoim imieniu będą się weselić każdego dnia, a w twojej sprawiedliwości będą wywyższeni.
17 Denn du bist der Ruhm ihrer Stärke und durch deine Gnade wirst du unser Horn erhöhen.
Ty bowiem jesteś chwałą ich mocy i z twojej woli nasz róg będzie wzniesiony.
18 Denn der HERR ist unser Schild, und der Heilige in Israel ist unser König.
Bo PAN jest naszą tarczą, a Święty Izraela naszym królem.
19 Dazumal redetest du im Gesichte zu deinem Heiligen und sprachest: Ich habe einen Held erwecket, der helfen soll; ich habe erhöhet einen Auserwählten aus dem Volk;
Powiedziałeś wtedy w widzeniu do twego świętego: Udzieliłem pomocy mocarzowi, wywyższyłem wybranego z ludu.
20 ich habe funden meinen Knecht David, ich habe ihn gesalbet mit meinem heiligen Öle.
Znalazłem Dawida, mego sługę, namaściłem go swoim świętym olejem.
21 Meine Hand soll ihn erhalten, und mein Arm soll ihn stärken.
Moja ręka będzie przy nim i wzmocni go moje ramię.
22 Die Feinde sollen ihn nicht überwältigen, und die Ungerechten sollen ihn nicht dämpfen,
Nie będzie uciskany przez wroga, a syn nieprawości go nie pognębi.
23 sondern ich will seine Widersacher schlagen vor ihm her, und die ihn hassen, will ich plagen.
Zetrę na jego oczach jego przeciwników, a tych, którzy go nienawidzą, powalę.
24 Aber meine Wahrheit und Gnade soll bei ihm sein, und sein Horn soll in meinem Namen erhaben werden.
Ponadto moja prawda i miłosierdzie będą z nim, a w moim imieniu jego róg będzie wzniesiony.
25 Ich will seine Hand ins Meer stellen und seine Rechte in die Wasser.
I położę na morzu jego rękę i na rzekach jego prawicę.
26 Er wird mich nennen also: Du bist mein Vater, mein Gott und Hort, der mir hilft.
On zawoła: Ty jesteś moim ojcem, moim Bogiem i skałą mego zbawienia.
27 Und ich will ihn zum ersten Sohn machen, allerhöchst unter den Königen auf Erden.
Ja też uczynię go pierworodnym [i] najwyższym wśród królów ziemi.
28 Ich will ihm ewiglich behalten meine Gnade, und mein Bund soll ihm fest bleiben.
Na wieki zachowam dla niego swoje miłosierdzie, a moje przymierze z nim będzie trwałe.
29 Ich will ihm ewiglich Samen geben und seinen Stuhl, solange der Himmel währet, erhalten.
Jego potomstwo utrwalę na wieki, a jego tron – jak dni niebios.
30 Wo aber seine Kinder mein Gesetz verlassen und in meinen Rechten nicht wandeln,
Ale jeśli jego synowie porzucą moje prawo i nie będą postępowali według moich nakazów;
31 so sie meine Ordnungen entheiligen und meine Gebote nicht halten,
Jeśli moje ustawy znieważą, a moich przykazań nie będą przestrzegać;
32 will ich ihre Sünde mit der Rute heimsuchen und ihre Missetat mit Plagen.
Wtedy ukarzę rózgą ich przestępstwo, a ich nieprawość biczami.
33 Aber meine Gnade will ich nicht von ihm wenden und meine Wahrheit nicht lassen fehlen.
Ale nie odbiorę mu mojego miłosierdzia ani nie zawiodę w mojej wierności.
34 Ich will meinen Bund nicht entheiligen und nicht ändern, was aus meinem Munde gegangen ist.
Nie złamię mego przymierza ani nie zmienię tego, co wyszło z moich ust.
35 Ich habe einst geschworen bei meiner Heiligkeit: Ich will David nicht lügen.
Raz przysiągłem na moją świętość, że nie skłamię Dawidowi.
36 Sein Same soll ewig sein und sein Stuhl vor mir wie die Sonne;
Jego potomstwo będzie trwać na wieki, a jego tron jak słońce przede mną;
37 wie der Mond soll er ewiglich erhalten sein und gleichwie der Zeuge in den Wolken gewiß sein. (Sela)
Jak księżyc będzie utwierdzone na wieki i [jak] wierny świadek na niebie. (Sela)
38 Aber nun verstößest du und verwirfest und zürnest mit deinem Gesalbten.
A jednak odrzuciłeś [go] i wzgardziłeś nim, rozgniewałeś się na twego pomazańca.
39 Du verstörest den Bund deines Knechtes und trittst seine Krone zu Boden.
Zerwałeś przymierze z twoim sługą, strąciłeś na ziemię jego koronę.
40 Du zerreißest alle seine Mauern und lässest seine Festen zerbrechen.
Zburzyłeś wszystkie jego płoty i rozwaliłeś jego baszty.
41 Es rauben ihn alle, die vorübergehen; er ist seinen Nachbarn ein Spott worden.
Grabią go wszyscy, którzy przechodzą drogą; stał się pośmiewiskiem dla swoich sąsiadów.
42 Du erhöhest die Rechte seiner Widerwärtigen und erfreuest alle seine Feinde.
Podniosłeś prawicę jego przeciwników, sprawiłeś radość wszystkim jego wrogom.
43 Auch hast du die Kraft seines Schwerts weggenommen und lässest ihn nicht siegen im Streit.
Stępiłeś też ostrze jego miecza i nie wsparłeś go w walce.
44 Du zerstörest seine Reinigkeit und wirfest seinen Stuhl zu Boden.
Położyłeś koniec jego chwale, a jego tron obaliłeś na ziemię.
45 Du verkürzest die Zeit seiner Jugend und bedeckest ihn mit Hohn. (Sela)
Skróciłeś dni jego młodości, okryłeś go hańbą. (Sela)
46 HERR, wie lange willst du dich so gar verbergen und deinen Grimm wie Feuer brennen lassen?
Jak długo, PANIE? Czy wiecznie będziesz się ukrywał? Czy twoja zapalczywość będzie płonąć jak ogień?
47 Gedenke, wie kurz mein Leben ist! Warum willst du alle Menschen umsonst geschaffen haben?
Pamiętaj, jak krótkie jest moje życie; czy na próżno stworzyłeś wszystkich synów ludzkich?
48 Wo ist jemand, der da lebet und den Tod nicht sehe, der seine Seele errette aus der Hölle Hand? (Sela) (Sheol h7585)
Któż z ludzi może żyć i nie ujrzeć śmierci? [Któż] wyrwie swą duszę z mocy grobu? (Sela) (Sheol h7585)
49 HERR, wo ist deine vorige Gnade, die du David geschworen hast in deiner Wahrheit?
Gdzie są, o Panie, twoje dawne łaski, [które] przysiągłeś Dawidowi w swej prawdzie?
50 Gedenke, HERR, an die Schmach deiner Knechte, die ich trage in meinem Schoß von so vielen Völkern allen,
Pamiętaj, Panie, o zniewadze twoich sług; [o tym], że noszę w swym zanadrzu [wzgardę] wszystkich możnych narodów;
51 damit dich, HERR, deine Feinde schmähen, damit sie schmähen die Fußtapfen deines Gesalbten.
Którą twoi wrogowie znieważają, PANIE, którą znieważają ścieżki twego pomazańca.
Błogosławiony [niech będzie] PAN na wieki. Amen, amen.
