Psalm 83
1 Ein Psalmlied Assaphs. Gott, schweige doch nicht also und sei doch nicht so stille; Gott, halte doch nicht so inne!
Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!
2 Denn siehe, deine Feinde toben, und die dich hassen, richten den Kopf auf.
Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.
3 Sie machen listige Anschläge wider dein Volk und ratschlagen wider deine Verborgenen.
Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;
4 Wohl her! sprechen sie, laßt uns sie ausrotten, daß sie kein Volk seien, daß des Namens Israel nicht mehr gedacht werde!
Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.
5 Denn sie haben sich miteinander vereiniget und einen Bund wider dich gemacht:
Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:
6 die Hütten der Edomiter und Ismaeliter, der Moabiter und Hagariter,
Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,
7 der Gebaliter, Ammoniter und Amalekiter, die Philister, samt denen zu Tyrus;
Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;
8 Assur hat sich auch zu ihnen geschlagen und helfen den Kindern Lot. (Sela)
Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)
9 Tu ihnen wie den Midianitern, wie Sissera, wie Jabin am Bach Kison,
Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.
10 die vertilget wurden bei Endor und wurden zu Kot auf Erden.
Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.
11 Mache ihre Fürsten wie Oreb und Seeb, alle ihre Obersten wie Sebah und Zalmuna,
Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;
12 die da sagen: Wir wollen die Häuser Gottes einnehmen.
Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.
13 Gott, mache sie wie einen Wirbel, wie Stoppeln vor dem Winde!
Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.
14 Wie ein Feuer den Wald verbrennet, und wie eine Flamme, die Berge anzündet,
Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.
15 also verfolge sie mit deinem Wetter und erschrecke sie mit deinem Ungewitter.
Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.
16 Mache ihr Angesicht voll Schande, daß sie nach deinem Namen fragen müssen.
Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!
17 Schämen müssen sie sich und erschrecken immer mehr und mehr und zuschanden werden und umkommen.
Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.
A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.
