Psalm 73

1 Ein Psalm Assaphs. Israel hat dennoch Gott zum Trost, wer nur reines Herzens ist.

Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.

2 Ich aber hätte schier gestrauchelt mit meinen Füßen, mein Tritt hätte beinahe geglitten.

Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,

3 Denn es verdroß mich auf die Ruhmredigen, da ich sah, daß es den Gottlosen so wohl ging.

Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.

4 Denn sie sind in keiner Fahr des Todes, sondern stehen fest wie ein Palast.

Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.

5 Sie sind nicht in Unglück wie andere Leute und werden nicht wie andere Menschen geplagt.

W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.

6 Darum muß ihr Trotzen köstlich Ding sein, und ihr Frevel muß wohlgetan heißen.

Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.

7 Ihre Person brüstet sich wie ein fetter Wanst; sie tun, was sie nur gedenken.

Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.

8 Sie vernichten alles und reden übel davon, und reden und lästern hoch her.

Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.

9 Was sie reden, das muß vom Himmel herab geredet sein; was sie sagen, das muß gelten auf Erden.

Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.

10 Darum fällt ihnen ihr Pöbel zu und laufen ihnen zu mit Haufen wie Wasser

A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,

11 und sprechen: Was sollte Gott nach jenen fragen? Was sollte der Höchste ihrer achten?

Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?

12 Siehe, das sind die Gottlosen; die sind glückselig in der Welt und werden reich.

Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.

13 Soll's denn umsonst sein, daß mein Herz unsträflich lebt und ich meine Hände in Unschuld wasche

Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.

14 und bin geplagt täglich, und meine Strafe ist alle Morgen da?

Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.

15 Ich hätte auch schier so gesagt wie sie; aber siehe, damit hätte ich verdammt alle deine Kinder, die je gewesen sind.

Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.

16 Ich gedacht ihm nach, daß ich's begreifen möchte; aber es war mir zu schwer

Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;

17 bis daß ich ging in das Heiligtum Gottes und merkte auf ihr Ende.

Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.

18 Aber du setzest sie aufs Schlüpfrige und stürzest sie zu Boden.

Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.

19 Wie werden sie so plötzlich zunichte! Sie gehen unter und nehmen ein Ende mit Schrecken.

Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.

20 Wie ein Traum, wenn einer erwachet, so machst du, HERR, ihr Bild in der Stadt verschmähet.

Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.

21 Aber es tut mir wehe im Herzen und sticht mich in meinen Nieren,

Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:

22 daß ich muß ein Narr sein und nichts wissen und muß wie ein Tier sein vor dir.

Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.

23 Dennoch bleibe ich stets an dir; denn du hältst mich bei meiner rechten Hand,

A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.

24 du leitest mich nach deinem Rat und nimmst mich endlich mit Ehren an.

Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.

25 Wenn ich nur dich habe, so frage ich nichts nach Himmel und Erde.

Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.

26 Wenn mir gleich Leib und Seele verschmachtet, so bist du doch, Gott, allezeit meines Herzens Trost und mein Teil.

Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.

27 Denn, siehe, die von dir weichen, werden umkommen; du bringest um alle, die wider dich huren.

Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.

28 Aber das ist meine Freude, daß ich mich zu Gott halte und meine Zuversicht setze auf den HERRN HERRN, daß ich verkündige all dein Tun.

Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.