Psalm 38
1 Ein Psalm Davids zum Gedächtnis. HERR, strafe mich nicht in deinem Zorn und züchtige mich nicht in deinem Grimm!
Een psalm van David, om te doen gedenken. O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.
2 Denn deine Pfeile stecken in mir, und deine Hand drücket mich.
Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.
3 Es ist nichts Gesundes an meinem Leibe vor deinem Dräuen, und ist kein Friede in meinen Gebeinen vor meiner Sünde.
Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.
4 Denn meine Sünden gehen über mein Haupt, wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer worden.
Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.
5 Meine Wunden stinken und eitern vor meiner Torheit.
Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.
6 Ich gehe krumm und sehr gebückt; den ganzen Tag gehe ich traurig.
Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.
7 Denn meine Lenden verdorren ganz, und ist nichts Gesundes an meinem Leibe.
Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.
8 Es ist mit mir gar anders und bin sehr zerstoßen. Ich heule vor Unruhe meines Herzens.
Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.
9 HERR, vor dir ist alle meine Begierde und mein Seufzen ist dir nicht verborgen.
HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
10 Mein Herz bebet, meine Kraft hat mich verlassen, und das Licht meiner Augen ist nicht bei mir.
Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.
11 Meine Lieben und Freunde stehen gegen mich und scheuen meine Plage, und meine Nächsten treten ferne.
Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.
12 Und die mir nach der Seele stehen, stellen mir; und die mir übel wollen, reden, wie sie Schaden tun wollen, und gehen mit eitel Listen um.
En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.
13 Ich aber muß sein wie ein Tauber und nicht hören, und wie ein Stummer, der seinen Mund nicht auftut.
Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.
14 Und muß sein wie einer, der nicht höret und der keine Widerrede in seinem Munde hat.
Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.
15 Aber ich harre, HERR, auf dich; du, HERR, mein Gott, wirst erhören.
Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!
16 Denn ich denke, daß sie ja sich nicht über mich freuen. Wenn mein Fuß wankete; würden sie sich hoch rühmen wider mich.
Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.
17 Denn ich bin zu Leiden gemacht, und mein Schmerz ist immer vor mir.
Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.
18 Denn ich zeige meine Missetat an und sorge für meine Sünde.
Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
19 Aber meine Feinde leben und sind mächtig; die mich unbillig hassen, sind groß.
Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.
20 Und die mir Arges tun um Gutes, setzen sich wider mich, darum daß ich ob dem Guten halte.
En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.
21 Verlaß mich nicht, HERR, mein Gott; sei nicht ferne von mir!
Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij.
Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!
