< Psalm 34 >
1 Ein Psalm Davids, da er seine Gebärde verstellete vor Abimelech, der ihn von sich trieb, und er wegging. Ich will den HERRN loben allezeit; sein Lob soll immerdar in meinem Munde sein.
Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł. Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.
2 Meine Seele soll sich rühmen des HERRN, daß die Elenden hören und sich freuen.
W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.
3 Preiset mit mir den HERRN und laßt uns miteinander seinen Namen erhöhen!
Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.
4 Da ich den HERRN suchte, antwortete er mir und errettete mich aus aller meiner Furcht.
Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię.
5 Welche ihn ansehen und anlaufen, deren Angesicht wird nicht zuschanden.
Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.
6 Da dieser Elende rief, hörete der HERR und half ihm aus allen seinen Nöten.
Ten chudzina wołał, a Pan wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
7 Der Engel des HERRN lagert sich um die her, so ihn fürchten, und hilft ihnen aus.
Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich.
8 Schmecket und sehet, wie freundlich der HERR ist! Wohl dem, der auf ihn trauet!
Skosztujcież, a obaczcie, jako jest dobry Pan: błogosławiony człowiek, który w nim ufa.
9 Fürchtet den HERRN, ihr seine Heiligen; denn die ihn fürchten, haben keinen Mangel.
Bójcie się Pana święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.
10 Die Reichen müssen darben und hungern; aber die den HERRN suchen, haben keinen Mangel an irgendeinem Gut.
Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.
11 Kommt her, Kinder, höret mir zu! Ich will euch die Furcht des HERRN lehren.
Pójdźcież synowie, słuchajcie mię; bojaźni Pańskiej was nauczę.
12 Wer ist, der gut Leben begehrt und gerne gute Tage hätte?
Któż jest, co chce długo żyć, a miłuje dni, aby widział dobra?
13 Behüte deine Zunge vor Bösem und deine Lippen, daß sie nicht falsch reden.
Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.
14 Laß vom Bösen und tue Gutes, suche Frieden und jage ihm nach.
Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.
15 Die Augen des HERRN sehen auf die Gerechten und seine Ohren auf ihr Schreien.
Oczy Pańskie otworzone są na sprawiedliwych, a uszy jego na wołanie ich;
16 Das Antlitz aber des HERRN stehet über die, so Böses tun, daß er ihr Gedächtnis ausrotte von der Erde.
Ale oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy broją złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.
17 Wenn die (Gerechten) schreien, so höret der HERR und errettet sie aus all ihrer Not.
Wołają sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchiwa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ich.
18 Der HERR ist nahe bei denen, die zerbrochenes Herzens sind, und hilft denen, die zerschlagen Gemüt haben.
Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.
19 Der Gerechte muß viel leiden; aber der HERR hilft ihm aus dem allem.
Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan.
20 Er bewahret ihm alle seine Gebeine, daß deren nicht eins zerbrochen wird.
On strzeże wszystkich kości jego, tak, iż i jedna z nich nie skruszy się.
21 Den Gottlosen wird das Unglück töten, und die den Gerechten hassen, werden Schuld haben.
Zabije złość niepobożnego, a którzy w nienawiści mają sprawiedliwego, będą spustoszeni;
Ale Pan odkupi duszę sług swoich, a nie będą spustoszeni wszyscy, którzy w nim ufają.