Psalm 34

1 Ein Psalm Davids, da er seine Gebärde verstellete vor Abimelech, der ihn von sich trieb, und er wegging. Ich will den HERRN loben allezeit; sein Lob soll immerdar in meinem Munde sein.

مزمور داوود، زمانی که نزد اَبیمِلِک خود را به دیوانگی زد، و او داوود را از آنجا بیرون راند. خداوند را در هر زمان ستایش خواهم کرد؛ شکر و سپاس از او پیوسته بر زبانم جاری خواهد بود.

2 Meine Seele soll sich rühmen des HERRN, daß die Elenden hören und sich freuen.

جان من به خداوند افتخار می‌کند؛ فروتنان و بینوایان این را خواهند شنید و خوشحال خواهند شد.

3 Preiset mit mir den HERRN und laßt uns miteinander seinen Namen erhöhen!

بیایید با من عظمت خداوند را اعلام کنید؛ بیایید با هم نام او را ستایش کنیم!

4 Da ich den HERRN suchte, antwortete er mir und errettete mich aus aller meiner Furcht.

خداوند را به کمک طلبیدم و او مرا اجابت فرمود و مرا از همهٔ ترسهایم رها ساخت.

5 Welche ihn ansehen und anlaufen, deren Angesicht wird nicht zuschanden.

کسانی که به سوی او نظر می‌کنند از شادی می‌درخشند؛ آنها هرگز سرافکنده نخواهند شد.

6 Da dieser Elende rief, hörete der HERR und half ihm aus allen seinen Nöten.

این حقیر فریاد برآورد و خداوند صدای او را شنید و او را از همهٔ مشکلاتش رهانید.

7 Der Engel des HERRN lagert sich um die her, so ihn fürchten, und hilft ihnen aus.

فرشتهٔ خداوند دور آنانی که از خداوند می‌ترسند و او را گرامی می‌دارند حلقه می‌زند و ایشان را از خطر می‌رهاند.

8 Schmecket und sehet, wie freundlich der HERR ist! Wohl dem, der auf ihn trauet!

بچشید و ببینید که خداوند نیکوست! خوشا به حال کسانی که به او پناه می‌برند!

9 Fürchtet den HERRN, ihr seine Heiligen; denn die ihn fürchten, haben keinen Mangel.

ای همهٔ عزیزان خداوند، او را گرامی بدارید؛ زیرا کسانی که ترس و احترام او را در دل دارند هرگز محتاج و درمانده نخواهند شد.

10 Die Reichen müssen darben und hungern; aber die den HERRN suchen, haben keinen Mangel an irgendeinem Gut.

شیرها نیز گرسنگی می‌کشند، اما طالبان خداوند از هیچ نعمتی بی‌بهره نیستند.

11 Kommt her, Kinder, höret mir zu! Ich will euch die Furcht des HERRN lehren.

ای فرزندان، بیایید تا به شما درس خداترسی یاد بدهم. به من گوش کنید!

12 Wer ist, der gut Leben begehrt und gerne gute Tage hätte?

کیست که می‌خواهد زندگی خوب و عمر طولانی داشته باشد؟

13 Behüte deine Zunge vor Bösem und deine Lippen, daß sie nicht falsch reden.

پس، زبانت را از بدی و دروغ حفظ کن.

14 Laß vom Bösen und tue Gutes, suche Frieden und jage ihm nach.

آری، از بدی دوری کن و نیکویی و آرامش را پیشهٔ خود ساز.

15 Die Augen des HERRN sehen auf die Gerechten und seine Ohren auf ihr Schreien.

چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهایش به فریاد کمک ایشان.

16 Das Antlitz aber des HERRN stehet über die, so Böses tun, daß er ihr Gedächtnis ausrotte von der Erde.

اما روی خداوند بر ضد بدکاران است و سرانجام، اثر آنها را از روی زمین محو خواهد ساخت.

17 Wenn die (Gerechten) schreien, so höret der HERR und errettet sie aus all ihrer Not.

نیکان فریاد برآوردند و خداوند صدای ایشان را شنید و آنها را از تمام سختیهایشان رهانید.

18 Der HERR ist nahe bei denen, die zerbrochenes Herzens sind, und hilft denen, die zerschlagen Gemüt haben.

خداوند نزدیک دلشکستگان است؛ او آنانی را که امید خود را از دست داده‌اند، نجات می‌بخشد.

19 Der Gerechte muß viel leiden; aber der HERR hilft ihm aus dem allem.

مشکلات شخص عادل زیاد است، اما خداوند او را از همهٔ مشکلاتش می‌رهاند.

20 Er bewahret ihm alle seine Gebeine, daß deren nicht eins zerbrochen wird.

خداوند تمام استخوانهای او را حفظ می‌کند و نمی‌گذارد حتی یکی از آنها شکسته شود.

21 Den Gottlosen wird das Unglück töten, und die den Gerechten hassen, werden Schuld haben.

شرارت آدم شرور او را خواهد کشت؛ و دشمنان شخص عادل مجازات خواهند شد.

22

خداوند جان خدمتگزاران خود را نجات می‌دهد؛ کسانی که به او پناه می‌برند، محکوم و مجازات نخواهند شد.