Psalm 18
1 Ein Psalm vorzusingen, Davids, des HERRN Knechts, welcher hat dem HERRN die Worte dieses Liedes geredet zur Zeit, da ihn der HERR errettet hatte von der Hand seiner Feinde und von der Hand Sauls, und sprach: Herzlich lieb habe ich dich, HERR, meine Stärke,
Voor muziekbegeleiding. Van den Dienaar van Jahweh; van David, die tot Jahweh de woorden van dit lied heeft gericht, toen Jahweh hem had verlost uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul. En hij sprak: Ik heb U lief, o Jahweh, mijn kracht;
2 HERR, mein Fels, meine Burg, mein Erretter, mein Gott, mein Hort, auf den ich traue, mein Schild und Horn meines Heils, und mein Schutz!
Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen, Mijn schild, de hoorn van mijn heil, en mijn schutse.
3 Ich will den HERRN loben und anrufen, so werde ich von meinen Feinden erlöset.
Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
4 Denn es umfingen mich des Todes Bande, und die Bäche Belials erschreckten mich;
De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven der onderwereld sloegen over mij heen;
De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
6 Wenn mir angst ist, so rufe ich den HERRN an und schreie zu meinem Gott, so erhöret er meine Stimme von seinem Tempel, und mein Geschrei kommt vor ihn zu seinen Ohren.
Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En schreide om hulp tot mijn God. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
7 Die Erde bebete und ward bewegt, und die Grundfesten der Berge regeten sich und bebeten, da er zornig war.
Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten der bergen; Want Hij was in woede ontstoken,
8 Dampf ging auf von seiner Nase und verzehrend Feuer von seinem Munde, daß es davon blitzete.
Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
9 Er neigete den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen.
Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten;
10 Und er fuhr auf dem Cherub und flog daher; er schwebete auf den Fittichen des Windes.
Hij besteeg den Cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
11 Sein Gezelt um ihn her war finster und schwarze dicke Wolken, darin er verborgen war.
Hij sloeg de duisternis als een dek om Zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent;
12 Vom Glanz vor ihm trenneten sich die Wolken mit Hagel und Blitzen.
En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken hagel en vurige kolen.
13 Und der HERR donnerte im Himmel, und der Höchste ließ seinen Donner aus mit Hagel und Blitzen.
En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
14 Er schoß seine Strahlen und zerstreuete sie; er ließ sehr blitzen und schreckte sie.
Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde zijn bliksems, en joeg ze uiteen.
15 Da sah man Wassergüsse, und des Erdbodens Grund ward aufgedeckt, HERR, von deinem Schelten, von dem Odem und Schnauben deiner Nase.
Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot: Door uw dreigen, o Jahweh, Door het snuivend gebries van uw neus.
16 Er schickte aus von der Höhe und holete mich und zog mich aus großen Wassern.
Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
17 Er errettete mich von meinen starken Feinden, von meinen Hassern, die mir zu mächtig waren,
Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
18 Die mich überwältigten zur Zeit meines Unfalls; und der HERR ward meine Zuversicht.
Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
19 Und er führete mich aus in den Raum, er riß mich heraus; denn er hatte Lust zu mir.
Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
20 Der HERR tut wohl an mir nach meiner Gerechtigkeit; er vergilt mir nach der Reinigkeit meiner Hände.
Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
21 Denn ich halte die Wege des HERRN und bin nicht gottlos wider meinen Gott.
Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
22 Denn alle seine Rechte hab ich vor Augen und seine Gebote werfe ich nicht von mir,
Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
23 sondern ich bin ohne Wandel vor ihm und hüte mich vor Sünden.
Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard;
24 Darum vergilt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinigkeit meiner Hände vor seinen Augen.
Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid van handen in zijn ogen.
25 Beiden Heiligen bist du heilig und bei den Frommen bist du fromm
Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen;
26 und bei den Reinen bist du rein und bei den Verkehrten bist du verkehrt.
Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig.
27 Denn du hilfst dem elenden Volk und die hohen Augen niedrigest du.
Ja, Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken;
28 Denn du erleuchtest meine Leuchte; der HERR, mein Gott, macht meine Finsternis licht.
Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
29 Denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschmeißen und mit meinem Gott über die Mauern springen.
Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
30 Gottes Wege sind ohne Wandel; die Reden des HERRN sind durchläutert. Er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.
God! Volmaakt zijn zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
31 Denn wo ist ein Gott ohne dem HERRN? oder ein Hort ohne unsern Gott?
Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
32 Gott rüstet mich mit Kraft und macht meine Wege ohne Wandel.
God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
33 Er macht meine Füße gleich den Hirschen und stellet mich auf meine Höhe.
Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
34 Er lehret meine Hand streiten und lehret meinen Arm einen ehernen Bogen spannen.
Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
35 Und gibst mir den Schild deines Heils, und deine Rechte stärket mich; und wenn du mich demütigest, machst du mich groß.
Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw rechterhand heeft mij gestut, uw goedheid maakte mij groot.
36 Du machst unter mir Raum zu gehen, daß meine Knöchel nicht gleiten.
Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
37 Ich will meinen Feinden nachjagen und sie ergreifen und nicht umkehren, bis ich sie umgebracht habe.
Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen;
38 Ich will sie zerschmeißen, und sollen mir nicht widerstehen; sie müssen unter meine Füße fallen.
Ik heb ze verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
39 Du kannst mich rüsten mit Stärke zum Streit; du kannst unter mich werfen, die sich wider mich setzen:
Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
40 Du gibst mir meine Feinde in die Flucht, daß ich meine Hasser verstöre.
Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien, Mijn haters heb ik verdelgd.
41 Sie rufen, aber da ist kein Helfer; zum HERRN, aber er antwortet ihnen nicht.
Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
42 Ich will sie zerstoßen wie Staub vor dem Winde; ich will sie wegräumen wie den Kot auf der Gasse.
Ik vermaal ze als stof voor de wind, En vertrap ze als slijk op de straten.
43 Du hilfst mir von dem zänkischen Volk und machst mich ein Haupt unter den Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dienet mir.
Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren, En mij aan het hoofd van de naties gesteld:
44 Es gehorchet mir mit gehorsamen Ohren; ja, den fremden Kindern hat's wider mich gefehlet.
Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar, Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
45 Die fremden Kinder verschmachten und zappeln in ihren Banden:
Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
46 Der HERR lebet, und gelobet sei mein Hort; und der Gott meines Heils müsse erhaben werden,
Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God van mijn heil!
47 der Gott, der mir Rache gibt und zwinget die Völker unter mich,
Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
48 der mich errettet von meinen Feinden und erhöhet mich aus denen, die sich wider mich setzen. Du hilfst mir von den Frevlern.
Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd!
49 Darum will ich dir danken, HERR, unter den Heiden und deinem Namen lobsingen,
Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw Naam verheerlijken onder de volken!
Machtige hulp verleent Hij zijn Koning, En genade aan zijn Gezalfde: Aan David en zijn geslacht voor altijd!
