< Psalm 147 >
1 Lobet den HERRN; denn unsern Gott loben, das ist ein köstlich Ding; solch Lob ist lieblich und schön.
Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
2 Der HERR bauet Jerusalem und bringet zusammen die Verjagten in Israel.
Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
3 Er heilet, die zerbrochenes Herzens sind, und verbindet ihre Schmerzen.
У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
4 Er zählet die Sterne und nennet sie alle mit Namen.
У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
5 Unser HERR ist groß und von großer Kraft; und ist unbegreiflich, wie er regieret.
Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
6 Der HERR richtet auf die Elenden und stößet die Gottlosen zu Boden.
Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
7 Singet umeinander dem HERRN mit Dank und lobet unsern Gott mit Harfen,
Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
8 der den Himmel mit Wolken bedeckt und gibt Regen auf Erden; der Gras auf Bergen wachsen läßt;
У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
9 der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die ihn anrufen.
Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
10 Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses noch Gefallen an jemandes Beinen.
Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
11 Der HERR hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Güte hoffen.
Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
12 Preise, Jerusalem, den HERRN; lobe, Zion, deinen Gott!
Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
13 Denn er macht fest die Riegel deiner Tore und segnet deine Kinder drinnen.
Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
14 Er schaffet deinen Grenzen Frieden und sättiget dich mit dem besten Weizen.
У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
15 Er sendet seine Rede auf Erden; sein Wort läuft schnell.
У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
16 Er gibt Schnee wie Wolle, er streuet Reif wie Asche.
У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
17 Er wirft seine Schloßen wie Bissen; wer kann bleiben vor seinem Frost?
Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
18 Er spricht, so zerschmilzt es; er läßt seinen Wind wehen, so tauet's auf.
У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
19 Er zeiget Jakob sein Wort, Israel seine Sitten und Rechte.
У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
20 So tut er keinen Heiden, noch läßt sie wissen seine Rechte. Halleluja!
У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!