Psalm 139
1 Ein Psalm Davids, vorzusingen. HERR, du erforschest mich und kennest mich.
Доамне, Ту мэ черчетезь де апроапе ши мэ куношть,
2 Ich sitze oder stehe auf, so weißest du es: du verstehest meine Gedanken von ferne.
штий кынд стау жос ши кынд мэ скол ши де департе ымь пэтрунзь гындул.
3 Ich gehe oder liege, so bist du um mich und siehest alle meine Wege.
Штий кынд умблу ши кынд мэ кулк ши куношть тоате кэиле меле.
4 Denn siehe, es ist kein Wort auf meiner Zunge, das du, HERR, nicht alles wissest.
Кэч ну-мь ажунӂе кувынтул пе лимбэ, ши Ту, Доамне, ыл ши куношть ын тотул.
5 Du schaffest es, was ich vor oder hernach tue, und hältst deine Hand über mir.
Ту мэ ынконжорь пе динапой ши пе динаинте ши-Ць пуй мына песте мине.
6 Solche Erkenntnis ist mir zu wunderlich und zu hoch; ich kann's nicht begreifen.
О штиинцэ атыт де минунатэ есте май пресус де путериле меле: есте пря ыналтэ ка с-о пот принде.
7 Wo soll ich hingehen vor deinem Geist und wo soll ich hinfliehen vor deinem Angesicht?
Унде мэ вой дуче департе де Духул Тэу ши унде вой фуӂи департе де Фаца Та?
8 Führe ich gen Himmel, so bist du da. Bettete ich mir in die Hölle, siehe, so bist du auch da. (Sheol h7585)
Дакэ мэ вой суи ын чер, Ту ешть аколо; дакэ мэ вой кулка ын Локуинца морцилор, ятэ-Те ши аколо. (Sheol h7585)
9 Nähme ich Flügel der Morgenröte und bliebe am äußersten Meer,
Дакэ вой луа арипиле зорилор ши мэ вой дуче сэ локуеск ла марӂиня мэрий,
10 so würde mich doch deine Hand daselbst führen und deine Rechte mich halten.
ши аколо мына Та мэ ва кэлэузи ши дряпта Та мэ ва апука.
11 Spräche ich: Finsternis möge mich decken, so muß die Nacht auch Licht um mich sein;
Дакэ вой зиче: „Чел пуцин ынтунерикул мэ ва акопери ши се ва фаче ноапте лумина димпрежурул меу”,
12 denn auch Finsternis nicht finster ist bei dir, und die Nacht leuchtet wie der Tag, Finsternis ist wie das Licht.
ятэ кэ нич кяр ынтунерикул ну есте ынтунекос пентру Тине, чи ноаптя стрэлучеште ка зиуа ши ынтунерикул, ка лумина.
13 Denn du hast meine Nieren in deiner Gewalt, du warest über mir in Mutterleibe.
Ту мь-ай ынтокмит рэрункий, Ту м-ай цесут ын пынтечеле мамей меле:
14 Ich danke dir darüber, daß ich wunderbarlich gemacht bin; wunderbarlich sind deine Werke, und das erkennet meine Seele wohl.
Те лауд кэ сунт о фэптурэ аша де минунатэ. Минунате сунт лукрэриле Тале ши че бине веде суфлетул меу лукрул ачеста!
15 Es war dir mein Gebein nicht verhohlen, da ich im Verborgenen gemacht ward, da ich gebildet ward unten in der Erde.
Трупул меу ну ера аскунс де Тине кынд ам фост фэкут ынтр-ун лок тайник, цесут ын кип чудат, ка ын адынчимиле пэмынтулуй.
16 Deine Augen sahen mich, da ich noch unbereitet war, und waren alle Tage auf dein Buch geschrieben, die noch werden sollten, und derselben keiner da war.
Кынд ну ерам декыт ун плод фэрэ кип, окий Тэй мэ ведяу ши ын картя Та ерау скрисе тоате зилеле каре-мь ерау рындуите, май ынаинте де а фи фост вреуна дин еле.
17 Aber wie köstlich sind vor mir, Gott, deine Gedanken! Wie ist ihrer so eine große Summa!
Кыт де непэтрунсе ми се пар гындуриле Тале, Думнезеуле, ши кыт де маре есте нумэрул лор!
18 Sollt ich sie zählen, so würde ihrer mehr sein denn des Sandes. Wenn ich aufwache, bin ich noch bei dir.
Дакэ ле нумэр, сунт май мулте декыт боабеле де нисип. Кынд мэ трезеск, сунт тот ку Тине.
19 Ach, Gott, daß du tötetest die Gottlosen, und die Blutgierigen von mir weichen müßten!
О, Думнезеуле, де ай учиде пе чел рэу! Депэртаци-вэ де ла мине, оамень сетошь де сынӂе!
20 Denn sie reden von dir lästerlich, und deine Feinde erheben sich ohne Ursache.
Ей ворбеск деспре Тине ын кип нелеӂюит, Ыць яу Нумеле ка сэ минтэ, ей, врэжмаший Тэй!
21 Ich hasse ja, HERR, die dich hassen, und verdreußt mich auf sie, daß sie sich wider dich setzen.
Сэ ну урэск еу, Доамне, пе чей че Те урэск ши сэ ну-мь фие скырбэ де чей че се ридикэ ымпотрива Та?
22 Ich hasse sie in rechtem Ernst; darum sind sie mir feind.
Да, ый урэск ку о урэ десэвыршитэ; ый привеск ка пе врэжмашь ай мей.
23 Erforsche mich, Gott, und erfahre mein Herz; prüfe mich und erfahre, wie ich's meine;
Черчетязэ-мэ, Думнезеуле, ши куноаште-мь инима! Ынчаркэ-мэ ши куноаште-мь гындуриле!
24 und siehe, ob ich auf bösem Wege bin, und leite mich auf ewigem Wege.
Везь дакэ сунт пе о кале ря ши ду-мэ пе каля вешничией!
