Psalm 129

1 Ein Lied im höhern Chor. Sie haben mich oft gedränget von meiner Jugend auf, so sage Israel;

Een lied Hammaaloth. Zij hebben mij dikwijls benauwd van mijn jeugd af, zegge nu Israel;

2 sie haben mich oft gedränget von meiner Jugend auf; aber sie haben mich nicht übermocht.

Zij hebben mij dikwijls van mijn jeugd af benauwd; evenwel hebben zij mij niet overmocht.

3 Die Pflüger haben auf meinem Rücken geackert und ihre Furchen lang gezogen.

Ploegers hebben op mijn rug geploegd; zij hebben hun voren lang getogen.

4 Der HERR, der gerecht ist, hat der Gottlosen Seile abgehauen.

De HEERE, Die rechtvaardig is, heeft de touwen der goddelozen afgehouwen.

5 Ach; daß müßten zuschanden werden und zurückkehren alle, die Zion gram sind!

Laat hen beschaamd en achterwaarts gedreven worden, allen, die Sion haten.

6 Ach, daß sie müßten sein wie das Gras auf den Dächern, welches verdorret, ehe man es ausrauft,

Laat hen worden als gras op de daken, hetwelk verdort, eer men het uittrekt;

7 von welchem der Schnitter seine Hand nicht füllet, noch der Garbenbinder seinen Arm voll,

Waarmede de maaier zijn hand niet vult, noch de garvenbinder zijn arm;

8 und die vorübergehen, nicht sprechen: Der Segen des HERRN sei über euch; wir segnen euch im Namen des HERRN!

En die voorbijgaan, niet zeggen: De zegen des HEEREN zij bij u! Wij zegenen ulieden in den Naam des HEEREN.