< Psalm 122 >

1 Ein Lied Davids im höhern Chor. Ich freue mich des, das mir geredet ist, daß wir werden ins Haus des HERRN gehen,
Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.
2 und daß unsere Füße werden stehen in deinen Toren, Jerusalem.
Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;
3 ist gebauet, daß es eine Stadt sei, da man zusammenkommen soll,
Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:
4 da die Stämme hinaufgehen sollen, nämlich die Stämme des HERRN, zu predigen dem Volk Israel, zu danken dem Namen des HERRN.
Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.
5 Denn daselbst sitzen die Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses David.
Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.
6 Wünschet Jerusalem Glück! Es müsse wohlgehen denen, die dich lieben!
Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.
7 Es müsse Friede sein inwendig in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!
Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.
8 Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen.
Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.
9 Um des Hauses willen des HERRN, unsers Gottes, will ich dein Bestes suchen.
Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

< Psalm 122 >