Psalm 122

1 Ein Lied Davids im höhern Chor. Ich freue mich des, das mir geredet ist, daß wir werden ins Haus des HERRN gehen,

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم!

2 und daß unsere Füße werden stehen in deinen Toren, Jerusalem.

و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم!

3 ist gebauet, daß es eine Stadt sei, da man zusammenkommen soll,

اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است.

4 da die Stämme hinaufgehen sollen, nämlich die Stämme des HERRN, zu predigen dem Volk Israel, zu danken dem Namen des HERRN.

قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند.

5 Denn daselbst sitzen die Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses David.

در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود.

6 Wünschet Jerusalem Glück! Es müsse wohlgehen denen, die dich lieben!

برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند.

7 Es müsse Friede sein inwendig in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!

ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد!

8 Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen.

به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!»

9 Um des Hauses willen des HERRN, unsers Gottes, will ich dein Bestes suchen.

ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم.