Psalm 122

1 Ein Lied Davids im höhern Chor. Ich freue mich des, das mir geredet ist, daß wir werden ins Haus des HERRN gehen,

«Ωιδή των Αναβαθμών, του Δαβίδ.» Ευφράνθην ότε μοι είπον, Ας υπάγωμεν εις τον οίκον του Κυρίου·

2 und daß unsere Füße werden stehen in deinen Toren, Jerusalem.

Οι πόδες ημών θέλουσιν ίστασθαι εν ταις πύλαις σου, Ιερουσαλήμ·

3 ist gebauet, daß es eine Stadt sei, da man zusammenkommen soll,

Ιερουσαλήμ, η ωκοδομημένη ως πόλις συνηρμοσμένη ομού.

4 da die Stämme hinaufgehen sollen, nämlich die Stämme des HERRN, zu predigen dem Volk Israel, zu danken dem Namen des HERRN.

Εκεί αναβαίνουσιν αι φυλαί, αι φυλαί του Κυρίου, κατά το διατεταγμένον εις τον Ισραήλ, διά να δοξολογήσωσι το όνομα του Κυρίου.

5 Denn daselbst sitzen die Stühle zum Gericht, die Stühle des Hauses David.

Διότι εκεί ετέθησαν θρόνοι διά κρίσιν, οι θρόνοι του οίκου του Δαβίδ.

6 Wünschet Jerusalem Glück! Es müsse wohlgehen denen, die dich lieben!

Ζητείτε την ειρήνην της Ιερουσαλήμ· ας ευτυχώσιν οι αγαπώντές σε.

7 Es müsse Friede sein inwendig in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!

Ας ήναι ειρήνη εις τα τείχη σου, αφθονία εις τα παλάτιά σου.

8 Um meiner Brüder und Freunde willen will ich dir Frieden wünschen.

Ένεκεν των αδελφών μου και των πλησίον μου, θέλω λέγει τώρα, Ειρήνη εις σέ·

9 Um des Hauses willen des HERRN, unsers Gottes, will ich dein Bestes suchen.

Ένεκεν του οίκου Κυρίου του Θεού ημών, θέλω ζητεί το καλόν σου.