< Psalm 120 >

1 Ein Lied im höhern Chor. Ich rufe zu dem HERRN in meiner Not, und er erhöret mich.
«Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
2 HERR, errette meine Seele von den Lügenmäulern und von den falschen Zungen!
И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
3 Was kann dir die falsche Zunge tun? und was kann sie ausrichten?
Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
4 Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken, wie Feuer in Wacholdern.
— Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
5 Wehe mir, daß ich ein Fremdling bin unter Mesech! Ich muß wohnen unter den Hütten Kedars.
Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
6 Es wird meiner Seele lange, zu wohnen bei denen, die den Frieden hassen.
Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
7 Ich halte Frieden; aber wenn ich rede, so fahen sie Krieg an.
Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.

< Psalm 120 >