Psalm 109

1 Ein Psalm Davids, vorzusingen. Gott, mein Ruhm, schweige nicht!

Een psalm van David, voor den opperzangmeester. O God mijns lofs! zwijg niet.

2 Denn sie haben ihr gottloses und falsches Maul wider mich aufgetan und reden wider mich mit falscher Zunge.

Want de mond des goddelozen en de mond des bedrogs zijn tegen mij opengedaan; zij hebben met mij gesproken met een valse tong.

3 Und sie reden giftig wider mich allenthalben und streiten wider mich ohne Ursache.

En met hatelijke woorden hebben zij mij omsingeld; ja, zij hebben mij bestreden zonder oorzaak.

4 Dafür, daß ich sie liebe, sind sie wider mich; ich aber bete.

Voor mijn liefde, staan zij mij tegen; maar ik was steeds in het gebed.

5 Sie beweisen mir Böses um Gutes und Haß um Liebe.

En zij hebben mij kwaad voor goed opgelegd, en haat voor mijn liefde.

6 Setze Gottlose über ihn; und der Satan müsse stehen zu seiner Rechten!

Stel een goddeloze over hem, en de satan sta aan zijn rechterhand.

7 Wer sich denselben lehren läßt, des Leben müsse gottlos sein, und sein Gebet müsse Sünde sein.

Als hij gericht wordt, zo ga hij schuldig uit, en zijn gebed zij tot zonde.

8 Seiner Tage müssen wenig werden, und sein Amt müsse ein anderer empfangen.

Dat zijn dagen weinig zijn; een ander neme zijn ambt;

9 Seine Kinder müssen Waisen werden und sein Weib eine Witwe.

Dat zijn kinderen wezen worden, en zijn vrouw weduwe.

10 Seine Kinder müssen in der Irre gehen und betteln und suchen, als die verdorben sind.

En dat zijn kinderen hier en daar omzwerven, en bedelen, en de nooddruft uit hun verwoeste plaatsen zoeken.

11 Es müsse der Wucherer aussaugen alles, was er hat; und Fremde müssen seine Güter rauben.

Dat de schuldeiser aansla al wat hij heeft, en dat de vreemden zijn arbeid roven.

12 Und niemand müsse ihm Gutes tun, und niemand erbarme sich seiner Waisen.

Dat hij niemand hebbe, die weldadigheid over hem uitstrekke, en dat er niemand zij, die zijn wezen genadig zij.

13 Seine Nachkommen müssen ausgerottet werden; ihr Name müsse im andern Glied vertilget werden.

Dat zijn nakomelingen uitgeroeid worden; hun naam worde uitgedelgd in het andere geslacht.

14 Seiner Väter Missetat müsse gedacht werden vor dem HERRN, und seiner Mutter Sünde müsse nicht ausgetilget werden.

De ongerechtigheid zijner vaderen worde gedacht bij den HEERE, en de zonde zijner moeder worde niet uitgedelgd.

15 Der HERR müsse sie nimmer aus den Augen lassen, und ihr Gedächtnis müsse ausgerottet werden auf Erden,

Dat zij gedurig voor den HEERE zijn; en Hij roeie hun gedachtenis uit van de aarde.

16 darum daß er so gar keine Barmherzigkeit hatte, sondern verfolgte den Elenden und Armen und den Betrübten, daß er ihn tötete.

Omdat hij niet gedacht heeft weldadigheid te doen, maar heeft den ellendigen en den nooddruftigen man vervolgd, en den verslagene van hart, om hem te doden.

17 Und er wollte den Fluch haben, der wird ihm auch kommen; er wollte des Segens nicht, so wird er auch ferne von ihm bleiben.

Dewijl hij den vloek heeft liefgehad, dat die hem overkome, en geen lust gehad heeft tot den zegen, zo zij die verre van hem.

18 Und zog an den Fluch wie sein Hemd; und ist in sein Inwendiges gegangen wie Wasser und wie Öl in seine Gebeine.

En hij zij bekleed met den vloek, als met zijn kleed, en dat die ga tot in het binnenste van hem als het water, en als de olie in zijn beenderen.

19 So werde er ihm wie ein Kleid, das er anhabe, und wie ein Gürtel, da er sich allewege mit gürte.

Die zij hem als een kleed, waarmede hij zich bedekt, en tot een gordel, waarmede hij zich steeds omgordt.

20 So geschehe denen vorn HERRN, die mir wider sind, und reden Böses wider meine Seele.

Dit zij het werkloon mijner tegenstanders van den HEERE, en dergenen, die kwaad spreken tegen mijn ziel.

21 Aber du, HERR HERR, sei du mit mir um deines Namens willen; denn deine Gnade ist mein Trost; errette mich!

Maar Gij, o HEERE Heere! maak het met mij om Uws Naams wil; dewijl Uw goedertierenheid goed is, verlos mij.

22 Denn ich bin arm und elend; mein Herz ist erschlagen in mir.

Want ik ben ellendig en nooddruftig, en mijn hart is in het binnenste van mij doorwond.

23 Ich fahre dahin wie ein Schatten, der vertrieben wird, und werde verjaget wie die Heuschrecken.

Ik ga heen gelijk een schaduw, wanneer zij zich neigt; ik worde omgedreven als een sprinkhaan.

24 Meine Kniee sind schwach von Fasten; und mein Fleisch ist mager und hat kein Fett.

Mijn knieen struikelen van vasten, en mijn vlees is vermagerd, zodat er geen vet aan is.

25 Und ich muß ihr Spott sein; wenn sie mich sehen, schütteln sie ihren Kopf.

Nog ben ik hun een smaad; als zij mij zien, zo schudden zij hun hoofd.

26 Stehe mir bei, HERR, mein Gott; hilf mir nach deiner Gnade,

Help mij, HEERE, mijn God! verlos mij naar Uw goedertierenheid.

27 daß sie inne werden, daß dies sei deine Hand, daß du, HERR, solches tust.

Opdat zij weten, dat dit Uw hand is, dat Gij het, HEERE! gedaan hebt.

28 Fluchen sie, so segne du. Setzen sie sich wider mich, so müssen sie zuschanden werden; aber dein Knecht müsse sich freuen.

Laat hen vloeken, maar zegen Gij; laat hen zich opmaken, maar dat zij beschaamd worden; doch dat zich Uw knecht verblijde.

29 Meine Widersacher müssen mit Schmach angezogen werden und mit ihrer Schande bekleidet werden wie mit einem Rock.

Laat mijn tegenstanders met schande bekleed worden, en dat zij met hun beschaamdheid zich bedekken, als met een mantel.

30 Ich will dem HERRN sehr danken mit meinem Munde und ihn rühmen unter vielen;

Ik zal den HEERE met mijn mond zeer loven, en in het midden van velen zal ik Hem prijzen.

31 denn er stehet dem Armen zur Rechten, daß er ihm helfe von denen, die sein Leben verurteilen.

Want Hij zal den nooddruftige ter rechterhand staan, om hem te verlossen van degenen, die zijn ziel veroordelen.