< Psalm 105 >
1 Danket dem HERRN und prediget seinen Namen; verkündiget sein Tun unter den Völkern;
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 singet von ihm und lobet ihn; redet von allen seinen Wundern;
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 rühmet seinen heiligen Namen; es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 Fraget nach dem HERRN und nach seiner Macht; suchet sein Antlitz allewege!
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunder und seines Worts,
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 ihr, der Same Abrahams, seines Knechts, ihr Kinder Jakobs, seine Auserwählten!
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 Er ist der HERR, unser Gott; er richtet in aller Welt.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 Er gedenket ewiglich an seinen Bund, des Worts, das er verheißen hat auf viel tausend für und für
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 den er gemacht hat mit Abraham, und des Eides mit Isaak,
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 und stellete dasselbige Jakob zu einem Recht und Israel zum ewigen Bunde
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 und sprach: Dir will ich das Land Kanaan geben, das Los eures Erbes,
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 da sie wenig und geringe waren und Fremdlinge drinnen.
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreiche zum andern Volk.
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 Er ließ keinen Menschen ihnen Schaden tun und strafte Könige um ihretwillen.
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 Und er ließ eine Teurung ins Land kommen und entzog allen Vorrat des Brots.
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 Er sandte einen Mann vor ihnen hin; Joseph ward zum Knechte verkauft.
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 Sie zwangen seine Füße im Stock, sein Leib mußte in Eisen liegen,
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 bis daß sein Wort kam und die Rede des HERRN ihn durchläuterte.
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 Da sandte der König hin und ließ ihn losgeben, der HERR über Völker hieß ihn auslassen.
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 Er setzte ihn zum HERRN über sein Haus, zum HERRSCher über alle seine Güter,
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 daß er seine Fürsten unterweisete nach seiner Weise und seine Ältesten Weisheit lehrete.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 Und Israel zog nach Ägypten, und Jakob ward ein Fremdling im Lande Hams.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 Und er ließ sein Volk sehr wachsen und machte sie mächtiger denn ihre Feinde.
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 Er verkehrete jener Herz, daß sie seinem Volk gram wurden und dachten seine Knechte mit List zu dämpfen.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 Er sandte seinen Knecht Mose, Aaron, den er hatte erwählet.
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 Dieselben taten seine Zeichen unter ihnen und seine Wunder im Lande Hams.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 Er ließ Finsternis kommen und machte es finster; und waren nicht ungehorsam seinen Worten.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 Er verwandelte ihre Wasser in Blut und tötete ihre Fische.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 Ihr Land wimmelte Kröten heraus in den Kammern ihrer Könige.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 Er sprach, da kam Ungeziefer, Läuse, in allen ihren Grenzen.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 Er gab ihnen Hagel zum Regen, Feuerflammen in ihrem Lande;
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 und schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihren Grenzen.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 Er sprach, da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl.
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 Und sie fraßen alles Gras in ihrem Lande und fraßen die Früchte auf ihrem Felde.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 Und schlug alle Erstgeburt in Ägypten, alle ihre ersten Erben.
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 Und führete sie aus mit Silber und Golde; und war kein Gebrechlicher unter ihren Stämmen.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 Ägypten ward froh, daß sie auszogen; denn ihre Furcht war auf sie gefallen.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 Er breitete eine Wolke aus zur Decke und ein Feuer des Nachts zu leuchten.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 Sie baten, da ließ er Wachteln kommen; und er sättigte sie mit Himmelbrot.
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 Er öffnete den Felsen, da flossen Wasser aus, daß Bäche liefen in der dürren Wüste.
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 Denn er gedachte an sein heiliges Wort, Abraham, seinem Knechte, geredet.
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 Also führete er sein Volk aus mit Freuden und seine Auserwählten mit Wonne
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 und gab ihnen die Länder der Heiden, daß sie die Güter der Völker einnahmen
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 auf daß sie halten sollten seine Rechte und seine Gesetze bewahren. Halleluja!
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!