Psalm 104
1 Lobe den HERRN, meine Seele! HERR, mein Gott, du bist sehr herrlich; du bist schön und prächtig geschmückt.
Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур, и җеним! И Пәрвәрдигар Худайим, интайин улуқсән; Шану-шәвкәт вә һәйвәт билән кийингәнсән;
2 Licht ist dein Kleid, das du anhast. Du breitest aus den Himmel wie einen Teppich;
Либас билән пүркәнгәндәк йоруқлуққа пүркәнгәнсән, Асманларни чедир пәрдиси кәби яйғансән.
3 du wölbest es oben mit Wasser; du fährest auf den Wolken wie auf einem Wagen und gehest auf den Fittichen des Windes
У жуқуриқи равақлириниң лимлирини суларға орнатқан, Булутларни җәң һарвуси қилип, Шамал қанатлири үстидә маңиду;
4 der du machest deine Engel zu Winden und deine Diener zu Feuerflammen;
У пәриштилирини шамаллар, Хизмәткарлирини от ялқуни қилиду.
5 der du das Erdreich gründest auf seinen Boden, daß es bleibt immer und ewiglich.
Йәрни У һуллири үстигә орнатқан; У әсла тәвринип кәтмәйду.
6 Mit der Tiefe deckest du es wie mit einem Kleid, und Wasser stehen über den Bergen.
Либас билән оралғандәк, уни чоңқур деңизлар билән ориғансән, Сулар тағлар чоққилири үстидә турди.
7 Aber von deinem Schelten fliehen sie, von deinem Donner fahren sie dahin.
Сениң тәнбиһиң билән сулар бәдәр қачти, Гүлдүрмамаңниң садасидин улар тездин янди;
8 Die Berge gehen hoch hervor, und die Breiten setzen sich herunter zum Ort, den du ihnen gegründet hast.
Тағлар өрләп чиқти, Вадилар чүшүп кәтти, [Сулар] Сән бекиткән җайға чүшүп кәтти.
9 Du hast eine Grenze gesetzt, darüber kommen sie nicht, und müssen nicht wiederum das Erdreich bedecken.
Улар тешип, йәрни йәнә қаплимисун дәп, Сән уларға чәклимә қойғансән.
10 Du lässest Brunnen quellen in den Gründen, daß die Wasser zwischen den Bergen hinfließen,
[Тәңри] вадиларда булақларни ечип урғутиду, Сулири тағлар арисида ақиду.
11 daß alle Tiere auf dem Felde trinken und das Wild seinen Durst lösche.
Даладики һәр бир җаниварға уссулуқ бериду, Явайи ешәкләр уссузлуқини қандуриду.
12 An denselben sitzen die Vögel des Himmels und singen unter den Zweigen.
Көктики қушлар уларниң бойида қониду, Дәрәқ шахлири арисида сайрайду.
13 Du feuchtest die Berge von oben her; du machest das Land voll Früchte, die du schaffest.
У жуқуридики равақлиридин тағларни суғириду; Йәр Сениң ясиғанлириңниң мевилиридин қандурулиду!
14 Du lässest Gras wachsen für das Vieh und Saat zu Nutz den Menschen, daß du Brot aus der Erde bringest,
У маллар үчүн от-чөпләрни, Инсанлар үчүн көктатларни өстүриду, Шундақла нанни йәрдин чиқириду;
15 und daß der Wein erfreue des Menschen Herz und seine Gestalt schön werde von Öl, und das Brot des Menschen Herz stärke;
Адәмниң көңлини хуш қилидиған шарапни, Инсан йүзини пақиритидиған майни чиқириду; Инсанниң жүригигә нан билән қувәт бериду;
16 daß die Bäume des HERRN voll Safts stehen, die Zedern Libanons, die er gepflanzet hat.
Пәрвәрдигарниң дәрәқлири, Йәни Өзи тиккән Ливан кедир дәрәқлири [су ичип] қанаәтлиниду.
17 Daselbst nisten die Vögel, und die Reiher wohnen auf den Tannen.
Әнә ашулар арисиға қушлар уга ясайду, Ләйләк болса, арча дәрәқлирини макан қилиду.
18 Die hohen Berge sind der Gemsen Zuflucht und die Steinklüfte der Kaninchen.
Егиз чоққилар тағ өшкилириниң, Тик ярлар суғурларниң панаһи болиду.
19 Du machest den Mond, das Jahr danach zu teilen; die Sonne weiß ihren Niedergang.
Пәсилләрни бекитмәк үчүн У айни яратти, Қуяш болса петишини билиду.
20 Du machest Finsternis, daß Nacht wird; da regen sich alle wilden Tiere,
Сән қараңғулуқ чүшүрисән, түн болиду; Ормандики җаниварларниң һәммиси униңда шипир-шипир кезип жүриду.
21 die jungen Löwen, die da brüllen nach dem Raub und ihre Speise suchen von Gott.
Асланлар олҗа издәп һөкирәйду, Тәңридин озуқ-түлүк соришиду;
22 Wenn aber die Sonne aufgehet, heben sie sich davon und legen sich in ihre Löcher.
Қуяш чиқипла, улар чекиниду, Қайтип кирип угилирида ятиду.
23 So gehet denn der Mensch aus an seine Arbeit und an sein Ackerwerk bis an den Abend.
Инсан болса өз ишиға чиқиду, Та кәчкичә меһнәттә болиду.
24 HERR, wie sind deine Werke so groß und viel! Du hast sie alle weislich geordnet und die Erde ist voll deiner Güter.
И Пәрвәрдигар, ясиған һәр хил нәрсилириң нәқәдәр көптур! Һәммисини һекмәт билән яратқансән, Йәр йүзи иҗат-байлиқлириң билән толди.
25 Das Meer, das so groß und weit ist, da wimmelt's ohne Zahl, beide große und kleine Tiere.
Әнә бүйүк бепаян деңиз туриду! Униңда сан-санақсиз ғуж-ғуж җаниварлар, Чоң вә кичик һайванлар бар.
26 Daselbst gehen die Schiffe; da sind Walfische, die du gemacht hast, daß sie drinnen scherzen.
Шу йәрдә кемиләр қатнайду, Униңда ойнақлисун дәп сән ясиған левиатанму бар;
27 Es wartet alles auf dich, daß du ihnen Speise gebest zu seiner Zeit.
Вақтида озуқ-түлүк бәргин дәп, Буларниң һәммиси Саңа қарайду.
28 Wenn du ihnen gibst, so sammeln sie; wenn du deine Hand auftust, so werden sie mit Gut gesättiget.
Уларға бәргиниңдә, теривалиду, Қолуңни ачқиниңдила, улар назу-немәтләргә тойиду.
29 Verbirgest du dein Angesicht, so erschrecken sie; du nimmst weg ihren Odem, so vergehen sie und werden wieder zu Staub.
Йүзүңни йошурсаң, улар дәккә-дүккигә чүшиду, Роһлирини алсаң, улар җан үзүп, Йәнә тупраққа қайтиду.
30 Du lässest aus deinen Odem, so werden sie geschaffen, und verneuerst die Gestalt der Erde.
Роһуңни әвәткиниңдә, улар яритилиду, Йәр-йүзи йеңи [бир дәвир билән] алмишиду.
31 Die Ehre des HERRN ist ewig; der HERR hat Wohlgefallen an seinen Werken.
Пәрвәрдигарниң шан-шөһрити әбәдийдур, Пәрвәрдигар Өз яратқанлиридин хурсән болиду.
32 Er schauet die Erde an, so bebet sie; er rühret die Berge an, so rauchen sie.
У йәргә баққинида, йәр титрәйду, Тағларға тәккинидә, улар түтүн чиқириду.
33 Ich will dem HERRN singen mein Leben lang und meinen Gott loben, solange ich bin.
Һаятла болидикәнмән, Пәрвәрдигарға нахша ейтимән; Вуҗудум болсила Худайимни күйләймән.
34 Meine Rede müsse ihm wohlgefallen. Ich freue mich des HERRN.
У сүргән ой-хияллиримдин сөйүнсә! Пәрвәрдигарда хошаллинимән!
35 Der Sünder müsse ein Ende werden auf Erden, und die Gottlosen nicht mehr sein! Lobe den HERRN, meine Seele! Halleluja!
Гунакарлар йәр йүзидин түгитилиду, Рәзилләр йоқ болиду. И җеним, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтур! Һәмдусана!
