Sprueche 7
1 Mein Kind, behalte meine Rede und verbirg meine Gebote bei dir!
| ای پسر من سخنان مرا نگاه دار، و اوامر مرانزد خود ذخیره نما. | ۱ |
2 Behalte meine Gebote, so wirst du leben, und mein Gesetz wie deinen Augapfel.
| اوامر مرا نگاه دار تازنده بمانی، و تعلیم مرا مثل مردمک چشم خویش. | ۲ |
3 Binde sie an deine Finger, schreibe sie auf die Tafel deines Herzens!
| آنها را بر انگشتهای خود ببند و آنها رابر لوح قلب خود مرقوم دار. | ۳ |
4 Sprich zur Weisheit: Du bist meine Schwester, und nenne die Klugheit deine Freundin,
| به حکمت بگو که تو خواهر من هستی و فهم را دوست خویش بخوان | ۴ |
5 daß du behütet werdest vor dem fremden Weibe, vor einer andern, die glatte Worte gibt.
| تا تو را از زن اجنبی نگاه دارد، و از زن غریبی که سخنان تملق‌آمیز می‌گوید. | ۵ |
6 Denn am Fenster meines Hauses guckte ich durchs Gitter und sah unter den Albernen
| زیرا که از دریچه خانه خود نگاه کردم، و ازپشت شبکه خویش. | ۶ |
7 und ward gewahr unter den Kindern eines närrischen Jünglings,
| در میان جاهلان دیدم، ودر میان جوانان، جوانی ناقص العقل مشاهده نمودم، | ۷ |
8 der ging auf der Gasse an einer Ecke und trat daher auf dem Wege an ihrem Hause,
| که در کوچه بسوی گوشه او می‌گذشت. و به راه خانه وی می‌رفت، | ۸ |
9 in der Dämmerung, am Abend des Tages, da es Nacht ward und dunkel war.
| در شام در حین زوال روز، در سیاهی شب و در ظلمت غلیظ، | ۹ |
10 Und siehe, da begegnete ihm ein Weib im Hurenschmuck, listig,
| که اینک زنی به استقبال وی می‌آمد، در لباس زانیه ودر خباثت دل. | ۱۰ |
11 wild und unbändig, daß ihre Füße in ihrem Hause nicht bleiben können.
| زنی یاوه‌گو و سرکش که پایهایش در خانه‌اش قرار نمی گیرد. | ۱۱ |
12 Jetzt ist sie draußen, jetzt auf der Gasse und lauert an allen Ecken.
| گاهی درکوچه‌ها و گاهی در شوارع عام، و نزد هر گوشه‌ای در کمین می‌باشد. | ۱۲ |
13 Und erwischte ihn und küssete ihn unverschämt und sprach zu ihm:
| پس او را بگرفت و بوسید وچهره خود را بی‌حیا ساخته، او را گفت: | ۱۳ |
14 Ich habe Dankopfer für mich heute bezahlet, für meine Gelübde.
| «نزدمن ذبایح سلامتی است، زیرا که امروز نذرهای خود را وفا نمودم. | ۱۴ |
15 Darum bin ich herausgegangen, dir zu begegnen, dein Angesicht frühe zu suchen, und habe dich funden.
| از این جهت به استقبال توبیرون آمدم، تا روی تو را به سعی تمام بطلبم وحال تو را یافتم. | ۱۵ |
16 Ich habe mein Bett schön geschmückt mit bunten Teppichen aus Ägypten.
| بر بستر خود دوشکهاگسترانیده‌ام، با دیباها از کتان مصری. | ۱۶ |
17 Ich habe mein Lager mit Myrrhen, Aloes und Zinnamen besprengt.
| بسترخود را با مر و عود و سلیخه معطر ساخته‌ام. | ۱۷ |
18 Komm, laß uns genug buhlen bis an den Morgen und laß uns der Liebe pflegen;
| بیاتا صبح از عشق سیر شویم، و خویشتن را ازمحبت خرم سازیم. | ۱۸ |
19 denn der Mann ist nicht daheim, er ist einen fernen Weg gezogen;
| زیرا صاحبخانه در خانه نیست، و سفر دور رفته است. | ۱۹ |
20 er hat den Geldsack mit sich genommen; er wird erst aufs Fest wieder heimkommen.
| کیسه نقره‌ای به‌دست گرفته و تا روز بدر تمام مراجعت نخواهدنمود.» | ۲۰ |
21 Sie überredete ihn mit vielen Worten und gewann ihn ein mit ihrem glatten Munde.
| پس او را از زیادتی سخنانش فریفته کرد، واز تملق لبهایش او را اغوا نمود. | ۲۱ |
22 Er folgte ihr bald nach; wie ein Ochs zur Fleischbank geführt wird, und wie zur Fessel, da man die Narren züchtiget,
| در ساعت ازعقب او مثل گاوی که به سلاخ خانه می‌رود، روانه شد و مانند احمق به زنجیرهای قصاص. | ۲۲ |
23 bis sie ihm mit dem Pfeil die Leber spaltete, wie ein Vogel zum Strick eilet und weiß nicht, daß ihm das Leben gilt.
| تا تیر به جگرش فرو رود، مثل گنجشکی که به دام می‌شتابد و نمی داند که به خطر جان خود می‌رود. | ۲۳ |
24 So gehorchet mir nun, meine Kinder, und merket auf die Rede meines Mundes.
| پس حال‌ای پسران مرا بشنوید، و به سخنان دهانم توجه نمایید. | ۲۴ |
25 Laß dein Herz nicht weichen auf ihren Weg und laß dich nicht verführen auf ihre Bahn!
| دل تو به راههایش مایل نشود، و به طریقهایش گمراه مشو، | ۲۵ |
26 Denn sie hat viele verwundet und gefället, und sind allerlei Mächtige von ihr erwürget.
| زیراکه او بسیاری را مجروح‌انداخته است، و جمیع کشتگانش زورآورانند. | ۲۶ |
