Sprueche 13

1 Ein weiser Sohn läßt sich den Vater züchtigen; aber ein Spötter gehorchet der Strafe nicht.

Een verstandig kind volgt de tucht van zijn vader, Een deugniet is doof voor verwijten.

2 Der Frucht des Mundes geneußt man; aber die Verächter denken nur zu freveln.

De goede geniet van de vrucht der gerechtigheid Het verlangen der zondaars gaat uit naar geweld.

3 Wer seinen Mund bewahret, der bewahret sein Leben; wer aber mit seinem Maul herausfährt, der kommt in Schrecken.

Wie op zijn mond let, behoedt zichzelf; Maar wie zijn lippen openspalkt, hèm dreigt gevaar.

4 Der Faule begehrt und kriegt's doch nicht; aber die Fleißigen kriegen genug.

De begeerte van den luiaard blijft onvervuld, Het verlangen der vlijtigen wordt ruimschoots bevredigd.

5 Der Gerechte ist der Lüge feind; aber der Gottlose schändet und schmähet sich selbst.

De rechtvaardige heeft een afkeer van leugentaal, Maar de boze smaadt en schimpt.

6 Die Gerechtigkeit behütet den Unschuldigen; aber das gottlose Wesen bringet einen zu der Sünde.

De deugd beschermt hem, die onberispelijk wandelt, De boosheid brengt de zondaars ten val.

7 Mancher ist arm bei großem Gut; und mancher ist reich bei seiner Armut.

Er zijn er, die zich rijk houden, maar alles ontberen; Ook, die zich arm voordoen, en kapitalen bezitten.

8 Mit Reichtum kann einer sein Leben erretten; aber ein Armer höret das Schelten nicht.

Met rijkdom kan men zijn leven kopen, Maar de arme kan geen losprijs vinden.

9 Das Licht der Gerechten macht fröhlich; aber die Leuchte der Gottlosen wird auslöschen.

Het licht der rechtvaardigen brandt lustig, De lamp der bozen gaat uit.

10 Unter den Stolzen ist immer Hader; aber Weisheit macht vernünftige Leute.

Overmoed geeft enkel twist, Alleen bij ootmoedigen is wijsheid.

11 Reichtum wird wenig, wo man's vergeudet; was man aber zusammenhält, das wird groß.

Snel verworven rijkdom slinkt even vlug weg; Alleen wie gestadig verzamelt, wordt rijk.

12 Die Hoffnung, die sich verzeucht, ängstet das Herz; wenn's aber kommt, das man begehret, das ist ein Baum des Lebens.

Langdurig wachten sloopt het hart, Maar een vervulde wens is een boom des levens.

13 Wer das Wort verachtet, der verderbet sich selbst; wer aber das Gebot fürchtet, dem wird's vergolten.

Wie het bevel niet telt, wordt ervoor gestraft; Wie het voorschrift eerbiedigt, wordt beloond.

14 Die Lehre des Weisen ist eine lebendige Quelle, zu meiden die Stricke des Todes.

Het onderricht van den wijze is een bron van leven; Men vermijdt er mee de strikken des doods.

15 Ein guter Rat tut sanft; aber der Verächter Weg bringt Wehe.

Gezond verstand maakt bemind, Het gedrag der veinzaards leidt tot hun eigen verderf.

16 Ein Kluger tut alles mit Vernunft; ein Narr aber breitet Narrheit aus.

Een wijze doet alles met beleid, Maar een zot kraamt zijn dwaasheid uit.

17 Ein gottloser Bote bringt Unglück; aber ein treuer Werber ist heilsam.

Een onbekwaam boodschapper brengt ongeluk aan, Een betrouwbaar gezant wendt het af.

18 Wer Zucht läßt fahren, der hat Armut und Schande; wer sich gerne strafen läßt, wird zu Ehren kommen.

Armoe en schande voor wie de berisping niet telt; Maar wie een vermaning ter harte neemt, wordt geëerd.

19 Wenn's kommt, das man begehret, das tut dem Herzen wohl; aber der das Böse meidet, ist den Toren ein Greuel.

Een vervulde wens is zoet voor de ziel, Het kwaad te mijden is voor de bozen een gruwel.

20 Wer mit den Weisen umgehet, der wird weise; wer aber der Narren Geselle ist, der wird Unglück haben.

Wie met wijzen omgaat wordt wijs; Wie het met dwazen houdt, vergaat het slecht.

21 Unglück verfolget die Sünder; aber den Gerechten wird Gutes vergolten.

De zondaars zit het ongeluk op de hielen, Welvaart is het deel der rechtvaardigen.

22 Der Gute wird erben auf Kindeskind aber des Sünders Gut wird dem Gerechten vorgesparet.

De deugdzame laat zijn kleinkinderen een erfenis na, Wat een zondaar bezit, is voor den rechtvaardige bestemd.

23 Es ist viel Speise in den Furchen der Armen; aber die unrecht tun, verderben.

Veel voedsel geeft het braakland der armen, Maar door onrecht gaat het meeste verloren.

24 Wer seiner Rute schonet, der hasset seinen Sohn; wer ihn aber liebhat, der züchtiget ihn bald.

Wie de roede spaart, houdt niet van zijn kind; Want wie het liefheeft, kastijdt het.

25 Der Gerechte isset, daß seine Seele satt wird; der Gottlosen Bauch aber hat nimmer genug.

De rechtvaardige kan eten tot verzadigens toe, De maag der bozen komt te kort.