Matthaeus 22
1 Und Jesus antwortete und redete abermal durch Gleichnisse zu ihnen und sprach:
អនន្តរំ យីឝុះ បុនរបិ ទ្ឫឞ្ដាន្តេន តាន៑ អវាទីត៑,
2 Das Himmelreich ist gleich einem Könige, der seinem Sohne Hochzeit machte.
ស្វគ៌ីយរាជ្យម៑ ឯតាទ្ឫឝស្យ ន្ឫបតេះ សមំ, យោ និជ បុត្រំ វិវាហយន៑ សវ៌្វាន៑ និមន្ត្រិតាន៑ អានេតុំ ទាសេយាន៑ ប្រហិតវាន៑,
3 Und sandte seine Knechte aus, daß sie die Gäste zur Hochzeit riefen; und sie wollten nicht kommen.
កិន្តុ តេ សមាគន្តុំ នេឞ្ដវន្តះ។
4 Abermal sandte er andere Knechte aus und sprach: Saget den Gästen: Siehe, meine Mahlzeit habe ich bereitet, meine Ochsen und mein Mastvieh ist geschlachtet und alles bereit; kommet zur Hochzeit!
តតោ រាជា បុនរបិ ទាសានន្យាន៑ ឥត្យុក្ត្វា ប្រេឞយាមាស, និមន្ត្រិតាន៑ វទត, បឝ្យត, មម ភេជ្យមាសាទិតមាស្តេ, និជវ្ដឞាទិបុឞ្ដជន្តូន៑ មារយិត្វា សវ៌្វំ ខាទ្យទ្រវ្យមាសាទិតវាន៑, យូយំ វិវាហមាគច្ឆត។
5 Aber sie verachteten das und gingen hin, einer auf seinen Acker, der andere zu seiner Hantierung.
តថបិ តេ តុច្ឆីក្ឫត្យ កេចិត៑ និជក្ឞេត្រំ កេចិទ៑ វាណិជ្យំ ប្រតិ ស្វស្វមាគ៌េណ ចលិតវន្តះ។
6 Etliche aber griffen seine Knechte, höhneten und töteten sie.
អន្យេ លោកាស្តស្យ ទាសេយាន៑ ធ្ឫត្វា ទៅរាត្ម្យំ វ្យវហ្ឫត្យ តានវធិឞុះ។
7 Da das der König hörete, ward er zornig und schickte seine Heere aus und brachte diese Mörder um und zündete ihre Stadt an.
អនន្តរំ ស ន្ឫបតិស្តាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វា ក្រុធ្យន៑ សៃន្យានិ ប្រហិត្យ តាន៑ ឃាតកាន៑ ហត្វា តេឞាំ នគរំ ទាហយាមាស។
8 Da sprach er zu seinen Knechten: Die Hochzeit ist zwar bereit, aber die Gäste waren es nicht wert.
តតះ ស និជទាសេយាន៑ ពភាឞេ, វិវាហីយំ ភោជ្យមាសាទិតមាស្តេ, កិន្តុ និមន្ត្រិតា ជនា អយោគ្យាះ។
9 Darum gehet hin auf die Straßen und ladet zur Hochzeit, wen ihr findet.
តស្មាទ៑ យូយំ រាជមាគ៌ំ គត្វា យាវតោ មនុជាន៑ បឝ្យត, តាវតឯវ វិវាហីយភោជ្យាយ និមន្ត្រយត។
10 Und die Knechte gingen aus auf die Straßen und brachten zusammen, wen sie fanden, Böse und Gute. Und die Tische wurden alle voll.
តទា តេ ទាសេយា រាជមាគ៌ំ គត្វា ភទ្រាន៑ អភទ្រាន៑ វា យាវតោ ជនាន៑ ទទ្ឫឝុះ, តាវតឯវ សំគ្ឫហ្យានយន៑; តតោៜភ្យាគតមនុជៃ រ្វិវាហគ្ឫហម៑ អបូយ៌្យត។
11 Da ging der König hinein, die Gäste zu besehen, und sah allda einen Menschen, der hatte kein hochzeitlich Kleid an,
តទានីំ ស រាជា សវ៌្វានភ្យាគតាន៑ ទ្រឞ្ដុម៑ អភ្យន្តរមាគតវាន៑; តទា តត្រ វិវាហីយវសនហីនមេកំ ជនំ វីក្ឞ្យ តំ ជគាទ៑,
12 und sprach zu ihm: Freund, wie bist du hereinkommen und hast doch kein hochzeitlich Kleid an? Er aber verstummte.
ហេ មិត្រ, ត្វំ វិវាហីយវសនំ វិនា កថមត្រ ប្រវិឞ្ដវាន៑? តេន ស និរុត្តរោ ពភូវ។
13 Da sprach der König zu seinen Dienern: Bindet ihm Hände und Füße und werfet ihn in die äußerste Finsternis hinaus; da wird sein Heulen und Zähneklappen;
តទា រាជា និជានុចរាន៑ អវទត៑, ឯតស្យ ករចរណាន៑ ពទ្ធា យត្រ រោទនំ ទន្តៃទ៌ន្តឃឞ៌ណញ្ច ភវតិ, តត្រ វហិព៌្ហូតតមិស្រេ តំ និក្ឞិបត។
14 denn viele sind berufen, aber wenige sind auserwählet.
ឥត្ថំ ពហវ អាហូតា អល្បេ មនោភិមតាះ។
15 Da gingen die Pharisäer hin und hielten einen Rat, wie sie ihn fingen in seiner Rede.
អនន្តរំ ផិរូឝិនះ ប្រគត្យ យថា សំលាបេន តម៑ ឧន្មាថេ បាតយេយុស្តថា មន្ត្រយិត្វា
16 Und sandten zu ihm ihre Jünger samt des Herodes Dienern und sprachen: Meister, wir wissen, daß du wahrhaftig bist und lehrest den Weg Gottes recht und fragest nach niemand; denn du achtest nicht das Ansehen der Menschen.
ហេរោទីយមនុជៃះ សាកំ និជឝិឞ្យគណេន តំ ប្រតិ កថយាមាសុះ, ហេ គុរោ, ភវាន៑ សត្យះ សត្យមីឝ្វរីយមាគ៌មុបទិឝតិ, កមបិ មានុឞំ នានុរុធ្យតេ, កមបិ នាបេក្ឞតេ ច, តទ៑ វយំ ជានីមះ។
17 Darum sage uns, was dünket dich? Ist's recht, daß man dem Kaiser Zins gebe, oder nicht?
អតះ កៃសរភូបាយ ករោៜស្មាកំ ទាតវ្យោ ន វា? អត្រ ភវតា កិំ ពុធ្យតេ? តទ៑ អស្មាន៑ វទតុ។
18 Da nun Jesus merkte ihre Schalkheit, sprach er: Ihr Heuchler, was versuchet ihr mich?
តតោ យីឝុស្តេឞាំ ខលតាំ វិជ្ញាយ កថិតវាន៑, រេ កបដិនះ យុយំ កុតោ មាំ បរិក្ឞធ្វេ?
19 Weiset mir die Zinsmünze! Und sie reichten ihm einen Groschen dar.
តត្ករទានស្យ មុទ្រាំ មាំ ទឝ៌យត។ តទានីំ តៃស្តស្យ សមីបំ មុទ្រាចតុត៌្ហភាគ អានីតេ
20 Und er sprach zu ihnen: Wes ist das Bild und die Überschrift?
ស តាន៑ បប្រច្ឆ, អត្រ កស្យេយំ មូត៌្តិ រ្នាម ចាស្តេ? តេ ជគទុះ, កៃសរភូបស្យ។
21 Sie sprachen zu ihm: Des Kaisers. Da sprach er zu ihnen: So gebet dem Kaiser, was des Kaisers ist, und Gott, was Gottes ist.
តតះ ស ឧក្តវាន, កៃសរស្យ យត៑ តត៑ កៃសរាយ ទត្ត, ឦឝ្វរស្យ យត៑ តទ៑ ឦឝ្វរាយ ទត្ត។
22 Da sie das höreten, verwunderten sie sich und ließen ihn und gingen davon.
ឥតិ វាក្យំ និឝម្យ តេ វិស្មយំ វិជ្ញាយ តំ វិហាយ ចលិតវន្តះ។
23 An demselbigen Tage traten zu ihm die Sadduzäer, die da halten, es sei kein Auferstehen, und fragten ihn
តស្មិន្នហនិ សិទូកិនោៜរ្ថាត៑ ឝ្មឝានាត៑ នោត្ថាស្យន្តីតិ វាក្យំ យេ វទន្តិ, តេ យីឝេរន្តិកម៑ អាគត្យ បប្រច្ឆុះ,
24 und sprachen: Meister, Mose hat gesagt: So einer stirbt und hat nicht Kinder, so soll sein Bruder sein Weib freien und seinem Bruder Samen erwecken.
ហេ គុរោ, កឝ្ចិន្មនុជឝ្ចេត៑ និះសន្តានះ សន៑ ប្រាណាន៑ ត្យជតិ, តហ៌ិ តស្យ ភ្រាតា តស្យ ជាយាំ វ្យុហ្យ ភ្រាតុះ សន្តានម៑ ឧត្បាទយិឞ្យតីតិ មូសា អាទិឞ្ដវាន៑។
25 Nun sind bei uns gewesen sieben Brüder. Der erste freiete und starb, und dieweil er nicht Samen hatte, ließ er sein Weib seinem Bruder.
កិន្ត្វស្មាកមត្រ កេៜបិ ជនាះ សប្តសហោទរា អាសន៑, តេឞាំ ជ្យេឞ្ឋ ឯកាំ កន្យាំ វ្យវហាត៑, អបរំ ប្រាណត្យាគកាលេ ស្វយំ និះសន្តានះ សន៑ តាំ ស្ត្រិយំ ស្វភ្រាតរិ សមប៌ិតវាន៑,
26 Desselbengleichen der andere und der dritte bis an den siebenten.
តតោ ទ្វិតីយាទិសប្តមាន្តាឝ្ច តថៃវ ចក្រុះ។
27 Zuletzt nach allen starb auch das Weib.
ឝេឞេ សាបី នារី មមារ។
28 Nun in der Auferstehung, wessen Weib wird sie sein unter den sieben? Sie haben sie ja alle gehabt.
ម្ឫតានាម៑ ឧត្ថានសមយេ តេឞាំ សប្តានាំ មធ្យេ សា នារី កស្យ ភាយ៌្យា ភវិឞ្យតិ? យស្មាត៑ សវ៌្វឯវ តាំ វ្យវហន៑។
29 Jesus aber antwortete und sprach zu ihnen: Ihr irret und wisset die Schrift nicht noch die Kraft Gottes.
តតោ យីឝុះ ប្រត្យវាទីត៑, យូយំ ធម៌្មបុស្តកម៑ ឦឝ្វរីយាំ ឝក្តិញ្ច ន វិជ្ញាយ ភ្រាន្តិមន្តះ។
30 In der Auferstehung werden sie weder freien noch sich freien lassen, sondern sie sind gleich wie die Engel Gottes im Himmel.
ឧត្ថានប្រាប្តា លោកា ន វិវហន្តិ, ន ច វាចា ទីយន្តេ, កិន្ត្វីឝ្វរស្យ ស្វគ៌ស្ថទូតានាំ សទ្ឫឝា ភវន្តិ។
31 Habt ihr aber nicht gelesen von der Toten Auferstehung, das euch gesagt ist von Gott, da er spricht:
អបរំ ម្ឫតានាមុត្ថានមធិ យុឞ្មាន៑ ប្រតីយមីឝ្វរោក្តិះ,
32 Ich bin der Gott Abrahams und der Gott Isaaks und der Gott Jakobs? Gott aber ist nicht ein Gott der Toten, sondern der Lebendigen.
"អហមិព្រាហីម ឦឝ្វរ ឥស្ហាក ឦឝ្វរោ យាកូព ឦឝ្វរ" ឥតិ កិំ យុឞ្មាភិ រ្នាបាឋិ? កិន្ត្វីឝ្វរោ ជីវតាម៑ ឦឝ្វរ: , ស ម្ឫតានាមីឝ្វរោ នហិ។
33 Und da solches das Volk hörete, entsetzten sie sich über seine Lehre.
ឥតិ ឝ្រុត្វា សវ៌្វេ លោកាស្តស្យោបទេឝាទ៑ វិស្មយំ គតាះ។
34 Da aber die Pharisäer höreten, daß er den Sadduzäern das Maul gestopft hatte, versammelten sie sich.
អនន្តរំ សិទូកិនាម៑ និរុត្តរត្វវាត៌ាំ និឝម្យ ផិរូឝិន ឯកត្រ មិលិតវន្តះ,
35 Und einer unter ihnen, ein Schriftgelehrter, versuchte ihn und sprach:
តេឞាមេកោ វ្យវស្ថាបកោ យីឝុំ បរីក្ឞិតុំ បបច្ឆ,
36 Meister, welches ist das vornehmste Gebot im Gesetz?
ហេ គុរោ វ្យវស្ថាឝាស្ត្រមធ្យេ កាជ្ញា ឝ្រេឞ្ឋា?
37 Jesus aber sprach zu ihm: Du sollst lieben Gott, deinen HERRN, von ganzem Herzen, von ganzer Seele und von ganzem Gemüt.
តតោ យីឝុរុវាច, ត្វំ សវ៌្វាន្តះករណៃះ សវ៌្វប្រាណៃះ សវ៌្វចិត្តៃឝ្ច សាកំ ប្រភៅ បរមេឝ្វរេ ប្រីយស្វ,
38 Dies ist das vornehmste und größte Gebot.
ឯឞា ប្រថមមហាជ្ញា។ តស្យាះ សទ្ឫឝី ទ្វិតីយាជ្ញៃឞា,
39 Das andere aber ist dem gleich: Du sollst deinen Nächsten lieben wie dich selbst.
តវ សមីបវាសិនិ ស្វាត្មនីវ ប្រេម កុរុ។
40 In diesen zweien Geboten hanget das ganze Gesetz und die Propheten.
អនយោ រ្ទ្វយោរាជ្ញយោះ ក្ឫត្ស្នវ្យវស្ថាយា ភវិឞ្យទ្វក្ត្ឫគ្រន្ថស្យ ច ភារស្តិឞ្ឋតិ។
41 Da nun die Pharisäer beieinander waren, fragte sie Jesus
អនន្តរំ ផិរូឝិនាម៑ ឯកត្រ ស្ថិតិកាលេ យីឝុស្តាន៑ បប្រច្ឆ,
42 und sprach: Wie dünket euch um Christus? Wes Sohn ist er? Sie sprachen: Davids.
ខ្រីឞ្ដមធិ យុឞ្មាកំ កីទ្ឫគ្ពោធោ ជាយតេ? ស កស្យ សន្តានះ? តតស្តេ ប្រត្យវទន៑, ទាយូទះ សន្តានះ។
43 Er sprach zu ihnen: Wie nennet ihn denn David im Geist einen HERRN, da er sagt:
តទា ស ឧក្តវាន៑, តហ៌ិ ទាយូទ៑ កថម៑ អាត្មាធិឞ្ឋានេន តំ ប្រភុំ វទតិ?
44 Der HERR hat gesagt zu meinem HERRN: Setze dich zu meiner Rechten, bis daß ich lege deine Feinde zum Schemel deiner Füße.
យថា មម ប្រភុមិទំ វាក្យមវទត៑ បរមេឝ្វរះ។ តវារីន៑ បាទបីឋំ តេ យាវន្នហិ ករោម្យហំ។ តាវត៑ កាលំ មទីយេ ត្វំ ទក្ឞបាឝ៌្វ ឧបាវិឝ។ អតោ យទិ ទាយូទ៑ តំ ប្រភុំ វទតិ, រ្តិហ ស កថំ តស្យ សន្តានោ ភវតិ?
45 So nun David ihn einen HERRN nennet, wie ist er denn sein Sohn?
តទានីំ តេឞាំ កោបិ តទ្វាក្យស្យ កិមប្យុត្តរំ ទាតុំ នាឝក្នោត៑;
46 Und niemand konnte ihm ein Wort antworten, und durfte auch niemand von dem Tage an hinfort ihn fragen.
តទ្ទិនមារភ្យ តំ កិមបិ វាក្យំ ប្រឞ្ដុំ កស្យាបិ សាហសោ នាភវត៑។
