Matthaeus 21
1 Da sie nun nahe an Jerusalem kamen gen Bethphage an den Ölberg, sandte Jesus seiner Jünger zwei
అనన్తరం తేషు యిరూశాలమ్నగరస్య సమీపవేర్త్తినో జైతుననామకధరాధరస్య సమీపస్థ్తిం బైత్ఫగిగ్రామమ్ ఆగతేషు, యీశుః శిష్యద్వయం ప్రేషయన్ జగాద,
2 und sprach zu ihnen: Gehet hin in den Flecken, der vor euch liegt, und bald werdet ihr eine Eselin finden angebunden und ein Füllen bei ihr. Löset sie auf und führet sie zu mir!
యువాం సమ్ముఖస్థగ్రామం గత్వా బద్ధాం యాం సవత్సాం గర్ద్దభీం హఠాత్ ప్రాప్స్యథః, తాం మోచయిత్వా మదన్తికమ్ ఆనయతం|
3 Und so euch jemand etwas wird sagen, so sprechet: Der HERR bedarf ihrer; sobald wird er sie euch lassen.
తత్ర యది కశ్చిత్ కిఞ్చిద్ వక్ష్యతి, తర్హి వదిష్యథః, ఏతస్యాం ప్రభోః ప్రయోజనమాస్తే, తేన స తత్క్షణాత్ ప్రహేష్యతి|
4 Das geschah aber alles, auf daß erfüllet würde, was gesagt ist durch den Propheten, der da spricht:
సీయోనః కన్యకాం యూయం భాషధ్వమితి భారతీం| పశ్య తే నమ్రశీలః సన్ నృప ఆరుహ్య గర్దభీం| అర్థాదారుహ్య తద్వత్సమాయాస్యతి త్వదన్తికం|
5 Saget der Tochter Zion: Siehe, dein König kommt zu dir sanftmütig und reitet auf einem Esel und auf einem Füllen der lastbaren Eselin.
భవిష్యద్వాదినోక్తం వచనమిదం తదా సఫలమభూత్|
6 Die Jünger gingen hin und taten, wie ihnen Jesus befohlen hatte,
అనన్తరం తౌ శ్ష్యి యీశో ర్యథానిదేశం తం గ్రామం గత్వా
7 und brachten die Eselin und das Füllen und legten ihre Kleider darauf und setzten ihn darauf.
గర్దభీం తద్వత్సఞ్చ సమానీతవన్తౌ, పశ్చాత్ తదుపరి స్వీయవసనానీ పాతయిత్వా తమారోహయామాసతుః|
8 Aber viel Volks breitete die Kleider auf den Weg; die andern hieben Zweige von den Bäumen und streueten sie auf den Weg.
తతో బహవో లోకా నిజవసనాని పథి ప్రసారయితుమారేభిరే, కతిపయా జనాశ్చ పాదపపర్ణాదికం ఛిత్వా పథి విస్తారయామాసుః|
9 Das Volk aber, das vorging und nachfolgete, schrie und sprach: Hosianna dem Sohn Davids! Gelobet sei, der da kommt in dem Namen des HERRN! Hosianna in der Höhe!
అగ్రగామినః పశ్చాద్గామినశ్చ మనుజా ఉచ్చైర్జయ జయ దాయూదః సన్తానేతి జగదుః పరమేశ్వరస్య నామ్నా య ఆయాతి స ధన్యః, సర్వ్వోపరిస్థస్వర్గేపి జయతి|
10 Und als er zu Jerusalem einzog, erregte sich die ganze Stadt und sprach: Wer ist der?
ఇత్థం తస్మిన్ యిరూశాలమం ప్రవిష్టే కోఽయమితి కథనాత్ కృత్స్నం నగరం చఞ్చలమభవత్|
11 Das Volk aber sprach: Das ist der Jesus, der Prophet von Nazareth aus Galiläa.
తత్ర లోకోః కథయామాసుః, ఏష గాలీల్ప్రదేశీయ-నాసరతీయ-భవిష్యద్వాదీ యీశుః|
12 Und Jesus ging zum Tempel Gottes hinein und trieb heraus alle Verkäufer und Käufer im Tempel und stieß um der Wechsler Tische und die Stühle der Taubenkrämer.
అనన్తరం యీశురీశ్వరస్య మన్దిరం ప్రవిశ్య తన్మధ్యాత్ క్రయవిక్రయిణో వహిశ్చకార; వణిజాం ముద్రాసనానీ కపోతవిక్రయిణాఞ్చసనానీ చ న్యువ్జయామాస|
13 Und sprach zu ihnen: Es stehet geschrieben: Mein Haus soll ein Bethaus heißen. Ihr aber habt eine Mördergrube daraus gemacht.
అపరం తానువాచ, ఏషా లిపిరాస్తే, "మమ గృహం ప్రార్థనాగృహమితి విఖ్యాస్యతి", కిన్తు యూయం తద్ దస్యూనాం గహ్వరం కృతవన్తః|
14 Und es gingen zu ihm Blinde und Lahme im Tempel, und er heilete sie.
తదనన్తరమ్ అన్ధఖఞ్చలోకాస్తస్య సమీపమాగతాః, స తాన్ నిరామయాన్ కృతవాన్|
15 Da aber die Hohenpriester und Schriftgelehrten sahen die Wunder, die er tat, und die Kinder im Tempel schreien und sagen: Hosianna dem Sohn Davids! wurden sie entrüstet
యదా ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ తేన కృతాన్యేతాని చిత్రకర్మ్మాణి దదృశుః, జయ జయ దాయూదః సన్తాన, మన్దిరే బాలకానామ్ ఏతాదృశమ్ ఉచ్చధ్వనిం శుశ్రువుశ్చ, తదా మహాక్రుద్ధా బభూవః,
16 und sprachen zu ihm: Hörst du auch, was diese sagen? Jesus sprach zu ihnen: Ja! Habt ihr nie gelesen: Aus dem Munde der Unmündigen und Säuglinge hast du Lob zugerichtet?
తం పప్రచ్ఛుశ్చ, ఇమే యద్ వదన్తి, తత్ కిం త్వం శృణోషి? తతో యీశుస్తాన్ అవోచత్, సత్యమ్; స్తన్యపాయిశిశూనాఞ్చ బాలకానాఞ్చ వక్త్రతః| స్వకీయం మహిమానం త్వం సంప్రకాశయసి స్వయం| ఏతద్వాక్యం యూయం కిం నాపఠత?
17 Und er ließ sie da und ging zur Stadt hinaus gen Bethanien und blieb daselbst.
తతస్తాన్ విహాయ స నగరాద్ బైథనియాగ్రామం గత్వా తత్ర రజనీం యాపయామాస|
18 Als er aber des Morgens wieder in die Stadt ging, hungerte ihn.
అనన్తరం ప్రభాతే సతి యీశుః పునరపి నగరమాగచ్ఛన్ క్షుధార్త్తో బభూవ|
19 Und er sah einen Feigenbaum an dem Wege und ging hinzu und fand nichts daran denn allein Blätter. Und sprach zu ihm: Nun wachse auf dir hinfort nimmermehr keine Frucht! Und der Feigenbaum verdorrete alsbald. (aiōn g165)
తతో మార్గపార్శ్వ ఉడుమ్బరవృక్షమేకం విలోక్య తత్సమీపం గత్వా పత్రాణి వినా కిమపి న ప్రాప్య తం పాదపం ప్రోవాచ, అద్యారభ్య కదాపి త్వయి ఫలం న భవతు; తేన తత్క్షణాత్ స ఉడుమ్బరమాహీరుహః శుష్కతాం గతః| (aiōn g165)
20 Und da das die Jünger sahen, verwunderten sie sich und sprachen: Wie ist der Feigenbaum sobald verdorret?
తద్ దృష్ట్వా శిష్యా ఆశ్చర్య్యం విజ్ఞాయ కథయామాసుః, ఆః, ఉడుమ్వరపాదపోఽతితూర్ణం శుష్కోఽభవత్|
21 Jesus aber antwortete und sprach zu ihnen: Wahrlich, ich sage euch, so ihr Glauben habt und nicht zweifelt, so werdet ihr nicht allein solches mit dem Feigenbaum tun, sondern so ihr werdet sagen zu diesem Berge: Heb' dich auf und wirf dich ins Meer! so wird's geschehen.
తతో యీశుస్తానువాచ, యుష్మానహం సత్యం వదామి, యది యూయమసన్దిగ్ధాః ప్రతీథ, తర్హి యూయమపి కేవలోడుమ్వరపాదపం ప్రతీత్థం కర్త్తుం శక్ష్యథ, తన్న, త్వం చలిత్వా సాగరే పతేతి వాక్యం యుష్మాభిరస్మిన శైలే ప్రోక్తేపి తదైవ తద్ ఘటిష్యతే|
22 Und alles, was ihr bittet im Gebet, so ihr glaubet, so werdet ihr's empfahen.
తథా విశ్వస్య ప్రార్థ్య యుష్మాభి ర్యద్ యాచిష్యతే, తదేవ ప్రాప్స్యతే|
23 Und als er in den Tempel kam, traten zu ihm, als er lehrete, die Hohenpriester und die Ältesten im Volk und sprachen: Aus was für Macht tust du das, und wer hat dir die Macht gegeben?
అనన్తరం మన్దిరం ప్రవిశ్యోపదేశనసమయే తత్సమీపం ప్రధానయాజకాః ప్రాచీనలోకాశ్చాగత్య పప్రచ్ఛుః, త్వయా కేన సామర్థ్యనైతాని కర్మ్మాణి క్రియన్తే? కేన వా తుభ్యమేతాని సామర్థ్యాని దత్తాని?
24 Jesus aber antwortete und sprach zu ihnen: Ich will euch auch ein Wort fragen; so ihr mir das saget, will ich euch auch sagen, aus was für Macht ich das tue.
తతో యీశుః ప్రత్యవదత్, అహమపి యుష్మాన్ వాచమేకాం పృచ్ఛామి, యది యూయం తదుత్తరం దాతుం శక్ష్యథ, తదా కేన సామర్థ్యేన కర్మ్మాణ్యేతాని కరోమి, తదహం యుష్మాన్ వక్ష్యామి|
25 Woher war die Taufe Johannes? War sie vom Himmel oder von den Menschen? Da gedachten sie bei sich selbst und sprachen: Sagen wir, sie sei vom Himmel gewesen, so wird er zu uns sagen: Warum glaubtet ihr ihm denn nicht?
యోహనో మజ్జనం కస్యాజ్ఞయాభవత్? కిమీశ్వరస్య మనుష్యస్య వా? తతస్తే పరస్పరం వివిచ్య కథయామాసుః, యదీశ్వరస్యేతి వదామస్తర్హి యూయం తం కుతో న ప్రత్యైత? వాచమేతాం వక్ష్యతి|
26 Sagen wir aber, sie sei von Menschen gewesen, so müssen wir uns vor dem Volk fürchten; denn sie hielten alle Johannes für einen Propheten.
మనుష్యస్యేతి వక్తుమపి లోకేభ్యో బిభీమః, యతః సర్వ్వైరపి యోహన్ భవిష్యద్వాదీతి జ్ఞాయతే|
27 Und sie antworteten Jesu und sprachen: Wir wissen's nicht. Da sprach er zu ihnen: So sage ich euch auch nicht, aus was für Macht ich das tue.
తస్మాత్ తే యీశుం ప్రత్యవదన్, తద్ వయం న విద్మః| తదా స తానుక్తవాన్, తర్హి కేన సామరథ్యేన కర్మ్మాణ్యేతాన్యహం కరోమి, తదప్యహం యుష్మాన్ న వక్ష్యామి|
28 Was dünket euch aber? Es hatte ein Mann zwei Söhne und ging zu dem ersten und sprach: Mein Sohn, gehe hin und arbeite heute in meinem Weinberge.
కస్యచిజ్జనస్య ద్వౌ సుతావాస్తాం స ఏకస్య సుతస్య సమీపం గత్వా జగాద, హే సుత, త్వమద్య మమ ద్రాక్షాక్షేత్రే కర్మ్మ కర్తుం వ్రజ|
29 Er antwortete aber und sprach: Ich will's nicht tun. Danach reuete es ihn und ging hin.
తతః స ఉక్తవాన్, న యాస్యామి, కిన్తు శేషేఽనుతప్య జగామ|
30 Und er ging zum andern und sprach gleich also. Er antwortete aber und sprach: HERR, ja! und ging nicht hin.
అనన్తరం సోన్యసుతస్య సమీపం గత్వా తథైవ కథ్తివాన్; తతః స ప్రత్యువాచ, మహేచ్ఛ యామి, కిన్తు న గతః|
31 Welcher unter den zweien hat des Vaters Willen getan? Sie sprachen zu ihm: Der erste. Jesus sprach zu ihnen: Wahrlich, ich sage euch, die Zöllner und Huren mögen wohl eher ins Himmelreich kommen denn ihr.
ఏతయోః పుత్రయో ర్మధ్యే పితురభిమతం కేన పాలితం? యుష్మాభిః కిం బుధ్యతే? తతస్తే ప్రత్యూచుః, ప్రథమేన పుత్రేణ| తదానీం యీశుస్తానువాచ, అహం యుష్మాన్ తథ్యం వదామి, చణ్డాలా గణికాశ్చ యుష్మాకమగ్రత ఈశ్వరస్య రాజ్యం ప్రవిశన్తి|
32 Johannes kam zu euch und lehrete euch den rechten Weg, und ihr glaubtet ihm nicht; aber die Zöllner und Huren glaubten ihm. Und ob ihr's wohl sahet, tatet ihr dennoch nicht Buße, daß ihr ihm danach auch geglaubt hättet.
యతో యుష్మాకం సమీపం యోహని ధర్మ్మపథేనాగతే యూయం తం న ప్రతీథ, కిన్తు చణ్డాలా గణికాశ్చ తం ప్రత్యాయన్, తద్ విలోక్యాపి యూయం ప్రత్యేతుం నాఖిద్యధ్వం|
33 Höret ein ander Gleichnis! Es war ein Hausvater, der pflanzete einen Weinberg und führete einen Zaun darum und grub eine Kelter darinnen und bauete einen Turm und tat ihn den Weingärtnern aus und zog über Land.
అపరమేకం దృష్టాన్తం శృణుత, కశ్చిద్ గృహస్థః క్షేత్రే ద్రాక్షాలతా రోపయిత్వా తచ్చతుర్దిక్షు వారణీం విధాయ తన్మధ్యే ద్రాక్షాయన్త్రం స్థాపితవాన్, మాఞ్చఞ్చ నిర్మ్మితవాన్, తతః కృషకేషు తత్ క్షేత్రం సమర్ప్య స్వయం దూరదేశం జగామ|
34 Da nun herbeikam die Zeit der Früchte, sandte er seine Knechte zu den Weingärtnern, daß sie seine Früchte empfingen.
తదనన్తరం ఫలసమయ ఉపస్థితే స ఫలాని ప్రాప్తుం కృషీవలానాం సమీపం నిజదాసాన్ ప్రేషయామాస|
35 Da nahmen die Weingärtner seine Knechte; einen stäupten sie, den andern töteten sie, den dritten steinigten sie.
కిన్తు కృషీవలాస్తస్య తాన్ దాసేయాన్ ధృత్వా కఞ్చన ప్రహృతవన్తః, కఞ్చన పాషాణైరాహతవన్తః, కఞ్చన చ హతవన్తః|
36 Abermal sandte er andere Knechte, mehr denn der ersten waren; und sie taten ihnen gleich also.
పునరపి స ప్రభుః ప్రథమతోఽధికదాసేయాన్ ప్రేషయామాస, కిన్తు తే తాన్ ప్రత్యపి తథైవ చక్రుః|
37 Danach sandte er seinen Sohn zu ihnen und sprach: Sie werden sich vor meinem Sohn scheuen.
అనన్తరం మమ సుతే గతే తం సమాదరిష్యన్తే, ఇత్యుక్త్వా శేషే స నిజసుతం తేషాం సన్నిధిం ప్రేషయామాస|
38 Da aber die Weingärtner den Sohn sahen, sprachen sie untereinander: Das ist der Erbe; kommt, laßt uns ihn töten und sein Erbgut an uns bringen!
కిన్తు తే కృషీవలాః సుతం వీక్ష్య పరస్పరమ్ ఇతి మన్త్రయితుమ్ ఆరేభిరే, అయముత్తరాధికారీ వయమేనం నిహత్యాస్యాధికారం స్వవశీకరిష్యామః|
39 Und sie nahmen ihn und stießen ihn zum Weinberge hinaus und töteten ihn.
పశ్చాత్ తే తం ధృత్వా ద్రాక్షాక్షేత్రాద్ బహిః పాతయిత్వాబధిషుః|
40 Wenn nun der HERR des Weinbergs kommen wird, was wird er diesen Weingärtnern tun?
యదా స ద్రాక్షాక్షేత్రపతిరాగమిష్యతి, తదా తాన్ కృషీవలాన్ కిం కరిష్యతి?
41 Sie sprachen zu ihm: Er wird die Bösewichte übel umbringen und seinen Weinberg andern Weingärtnern austun, die ihm die Früchte zu rechter Zeit geben.
తతస్తే ప్రత్యవదన్, తాన్ కలుషిణో దారుణయాతనాభిరాహనిష్యతి, యే చ సమయానుక్రమాత్ ఫలాని దాస్యన్తి, తాదృశేషు కృషీవలేషు క్షేత్రం సమర్పయిష్యతి|
42 Jesus sprach zu ihnen: Habt ihr nie gelesen in der Schrift: Der Stein, den die Bauleute verworfen haben, der ist zum Eckstein worden; von dem HERRN ist das geschehen, und es ist wunderbarlich vor unsern Augen?
తదా యీశునా తే గదితాః, గ్రహణం న కృతం యస్య పాషాణస్య నిచాయకైః| ప్రధానప్రస్తరః కోణే సఏవ సంభవిష్యతి| ఏతత్ పరేశితుః కర్మ్మాస్మదృష్టావద్భుతం భవేత్| ధర్మ్మగ్రన్థే లిఖితమేతద్వచనం యుష్మాభిః కిం నాపాఠి?
43 Darum sage ich euch: Das Reich Gottes wird von euch genommen und den Heiden gegeben werden, die seine Früchte bringen.
తస్మాదహం యుష్మాన్ వదామి, యుష్మత్త ఈశ్వరీయరాజ్యమపనీయ ఫలోత్పాదయిత్రన్యజాతయే దాయిష్యతే|
44 Und wer auf diesen Stein fällt, der wird zerschellen; auf welchen er aber fällt, den wird er zermalmen.
యో జన ఏతత్పాషాణోపరి పతిష్యతి, తం స భంక్ష్యతే, కిన్త్వయం పాషాణో యస్యోపరి పతిష్యతి, తం స ధూలివత్ చూర్ణీకరిష్యతి|
45 Und da die Hohenpriester und Pharisäer seine Gleichnisse höreten, vernahmen sie, daß er von ihnen redete.
తదానీం ప్రాధనయాజకాః ఫిరూశినశ్చ తస్యేమాం దృష్టాన్తకథాం శ్రుత్వా సోఽస్మానుద్దిశ్య కథితవాన్, ఇతి విజ్ఞాయ తం ధర్త్తుం చేష్టితవన్తః;
46 Und sie trachteten danach, wie sie ihn griffen; aber sie fürchteten sich vor dem Volk; denn es hielt ihn für einen Propheten.
కిన్తు లోకేభ్యో బిభ్యుః, యతో లోకైః స భవిష్యద్వాదీత్యజ్ఞాయి|
