Klagelieder 3
1 Ich bin ein elender Mann, der die Rute seines Grimmes sehen muß.
১যিহোৱাৰ ক্ৰোধৰ দণ্ডৰ দ্বাৰাই দুখ ভোগ কৰা পুৰুষজন ময়েই।
2 Er hat mich geführet und lassen gehen in die Finsternis und nicht ins Licht.
২তেওঁ মোক খেদি পঠিয়ালে আৰু মোক পোহৰত নহয়, কিন্তু অন্ধকাৰৰ পথতহে গমন কৰালে।
3 Er hat seine Hand gewendet wider mich und handelt gar anders mit mir für und für.
৩নিশ্চয়কৈ তেওঁ মোক বিমুখ কৰিলে; ওৰে দিনটো তেওঁ মোৰ অহিতে নিজ হাত চলায়।
4 Er hat mein Fleisch und Haut alt gemacht und mein Gebein zerschlagen.
৪তেওঁ মোৰ মাংস আৰু ছাল জীৰ্ণ কৰিলে; তেওঁ মোৰ হাড়বোৰ ভাঙিলে।
5 Er hat mich verbauet und mich mit Galle und Mühe umgeben.
৫তেওঁ মোৰ অহিতে চাৰিওফালে তিক্ততা আৰু শ্ৰান্তিৰূপ গড়েৰে অৱৰোধ কৰিলে।
6 Er hat mich in Finsternis gelegt, wie die Toten in der Welt.
৬বহু সময় ধৰি মৃত্যু হোৱা মানুহৰ দৰে, তেওঁ মোক অন্ধকাৰ ঠাইবোৰত বাস কৰালে।
7 Er hat mich vermauert, daß ich nicht heraus kann, und mich in harte Fesseln gelegt.
৭মই ওলাই যাব নোৱাৰাকৈ তেওঁ মোৰ চাৰিওফালে বেৰা দিলে। তেওঁ মোৰ শিকলি গধূৰ কৰিলে।
8 Und wenn ich gleich schreie und rufe, so stopft er die Ohren zu vor meinem Gebet.
৮যদিও মই সহায়ৰ বাবে চিঞৰি কাতৰোক্তি কৰিছোঁ, তথাপি তেওঁ মোৰ প্ৰাৰ্থনালৈ কাণ নিদিয়ে।
9 Er hat meinen Weg vermauert mit Werkstücken und meinen Steig umgekehret.
৯তেওঁ মোৰ পথবোৰ কটা শিলেৰে বন্ধ কৰিলে; মই লোৱা প্রতিটো বাটেই বেঁকা।
10 Er hat auf mich gelauert wie ein Bär, wie ein Löwe im Verborgenen.
১০মোৰ পক্ষে তেওঁ খাপ দি থকা ভালুক, গুপুত ঠাইত থকা সিংহৰ দৰে।
11 Er läßt mich des Weges fehlen. Er hat mich zerstücket und zunichte gemacht.
১১তেওঁ মোৰ বাট আওবাট কৰিলে। তেওঁ মোক চকুলোৰে পৃথক কৰিলে, আৰু মোক অনাথ কৰিলে।
12 Er hat seinen Bogen gespannet und mich dem Pfeil zum Ziel gesteckt.
১২তেওঁ নিজৰ ধনু ভিৰাই ল’লে আৰু মোলৈ লক্ষ্য কৰি কাঁড় মাৰিলে।
13 Er hat aus dem Köcher in meine Nieren schießen lassen.
১৩তেওঁ নিজৰ তূণৰ বাণ মোৰ মৰ্ম্মস্থানত সুমুৱালে।
14 Ich bin ein Spott allem meinem Volk und täglich ihr Liedlein.
১৪মই মোৰ লোকসকলৰ হাহি উদ্ৰেক কৰা ব্যক্তি হৈ পৰিলোঁ, দিনে দিনে তেওঁলোকৰ বিদ্রূপাত্মক গানৰ বিষয় হৈছোঁ।
15 Er hat mich mit Bitterkeit gesättiget und mit Wermut getränket.
১৫তেওঁ মোক তিতাৰে পূৰ কৰিলে আৰু মোক অধিককৈ নাগদানা খুৱালে।
16 Er hat meine Zähne zu kleinen Stücken zerschlagen. Er wälzet mich in der Asche.
১৬খোৱা বস্তুত মিহলি হোৱা শিল গুটিৰে তেওঁ মোৰ দাঁতো ভাঙিলে; তেওঁ মোক ছাঁইলৈ ঠেলি পঠিয়ালে।
17 Meine Seele ist aus dem Frieden vertrieben; ich muß des Guten vergessen.
১৭তুমি মোৰ জীৱনৰ পৰা শান্তি আঁতৰ কৰিলা; মই মঙ্গল পাহৰিলোঁ।
18 Ich sprach: Mein Vermögen ist dahin und meine Hoffnung am HERRN.
১৮গতিকে মই ক’লো, “মোৰ জাকজমকতা শেষ হৈ গ’ল, সেয়ে মোৰ আশা অৱশ্যেই যিহোৱাৰ পৰা আহিব!”
19 Gedenke doch, wie ich so elend und verlassen, mit Wermut und Galle getränket bin.
১৯মোৰ দুখ আৰু তাড়না সোঁৱৰণ কৰোঁতে, মই নাগদানা আৰু বিহ সোঁৱৰণ কৰোঁ।
20 Du wirst ja daran gedenken, denn meine Seele sagt mir's.
২০মোৰ প্ৰাণৰ সোঁৱৰণত সেইবোৰ এতিয়াও আছে আৰু মোৰ প্ৰাণ মোৰ অন্তৰত নত হৈছে।
21 Das nehme ich zu Herzen, darum hoffe ich noch.
২১কিন্তু মোৰ মনত ইয়াক পুনৰায় সোঁৱৰণ কৰোঁ, এই হেতুকে মোৰ আশা আছে।
22 Die Gute des HERRN ist, daß wir nicht gar aus sind; seine Barmherzigkeit hat noch kein Ende,
২২আমি যে সম্পূৰ্ণ শেষ নহলোঁ, এইটোৱে যিহোৱাৰ বিশ্ৱাসযোগ্য নিয়ম; কিয়নো তেওঁৰ কৰুণাময় কাৰ্যৰ শেষ নাই!
23 sondern sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß.
২৩তেওঁৰ কৰুণাময় কাৰ্য প্ৰতি প্ৰভাততে নতুন হয়; তোমাৰ বিশ্বস্ততা মহৎ!
24 Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele, darum will ich auf ihn hoffen.
২৪মোৰ প্ৰাণে কয়, “যিহোৱায়েই মোৰ অংশ,” এই হেতুকে মই তেওঁত ভাৰসা কৰিম।
25 Denn der HERR ist freundlich dem, der auf ihn harret, und der Seele, die nach ihm fraget.
২৫যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰোঁতা সকললৈ, তেওঁক বিচাৰোঁতাসকলৰ জীৱনলৈ তেওঁ মঙ্গলময়।
26 Es ist ein köstlich Ding, geduldig sein und auf die Hilfe des HERRN hoffen.
২৬যিহোৱাৰ পৰিত্ৰাণলৈ আশা কৰি নীৰৱে বাট চাই থকাই ভাল।
27 Es ist ein köstlich Ding einem Manne, daß er das Joch in seiner Jugend trage,
২৭যৌৱন-কালত যুৱলি বোৱাই মানুহৰ পক্ষে মঙ্গলময়।
28 daß ein Verlassener geduldig sei, wenn ihn etwas überfällt,
২৮তেওঁ তাৰ ওপৰত যুৱলি দিয়াৰ কাৰণে সি অকলেই বহি থাকক আৰু নিজম দি থাকক।
29 und seinen Mund in den Staub stecke und der Hoffnung erwarte
২৯সি নিজৰ মুখ ধূলিত ৰাখক; কিজানি আশা হ’ব পাৰে।
30 und lasse sich auf die Backen schlagen und ihm viel Schmach anlegen.
৩০সি তাৰ প্ৰহাৰ কৰা জনলৈ গাল পাতি দিয়ক, সি নিন্দাৰে পৰিপূৰ্ণ হওঁক,
31 Denn der HERR verstößt nicht ewiglich,
৩১যাতে প্ৰভুৱে চিৰকাললৈকে তাক ত্যাগ নকৰিব!
32 sondern er betrübet wohl und erbarmet sich wieder nach seiner großen Güte;
৩২যদিও তেওঁ কষ্ট দিয়ে, তথাপি তেওঁৰ অধিক দয়া অনুসাৰে কৃপা কৰিব।
33 denn er nicht von Herzen die Menschen plaget und betrübet,
৩৩কিয়নো তেওঁ নিজ ইচ্ছাৰে কষ্ট নিদিয়ে, বা মানুহৰ সন্তান সকলক বেজাৰ নিদিয়ে।
34 als wollte er alle die Gefangenen auf Erden gar unter seine Füße zertreten
৩৪পৃথিৱীৰ আটাই বন্দীবোৰক ভৰিৰ তলত গুড়ি কৰা,
35 und eines Mannes Recht vor dem Allerhöchsten beugen lassen
৩৫সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ আগত মানুহৰ স্বত্ব গুচুউৱা,
36 und eines Menschen Sache verkehren lassen, gleich als sähe es der HERR nicht.
৩৬আৰু মানুহৰ গোচৰত তাক অন্যায় কৰা - যিহোৱাই জনো সেইবোৰৰ বিষয়ে নেদেখে?
37 Wer darf denn sagen, daß solches geschehe ohne des HERRN Befehl,
৩৭প্ৰভুৱে আজ্ঞা নকৰাকৈ, কোন ব্যক্তিয়ে কোৱা বাক্য সিদ্ধ হয়?
38 und daß weder Böses noch Gutes komme aus dem Munde des Allerhöchsten?
৩৮সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ মুখৰ পৰা মঙ্গল আৰু অমঙ্গল নোলায়?
39 Wie murren denn die Leute im Leben also? Ein jeglicher murre wider seine Sünde!
৩৯জীৱিত মানুহে কিয় আপত্তি কৰে? মানুহে নিজ পাপৰ দণ্ডৰ বাবে কিয় আপত্তি কৰে?
40 Und laßt uns forschen und suchen unser Wesen und uns zum HERRN bekehren.
৪০আহাঁ, আমি বিচাৰ কৰি আমাৰ নিজ পথবোৰ পৰীক্ষা কৰোঁহক আৰু পুনৰায় যিহোৱালৈ ঘূৰোহঁক।
41 Laßt uns unser Herz samt den Händen aufheben zu Gott im Himmel.
৪১স্বৰ্গনিবাসী ঈশ্বৰলৈ আমাৰ হৃদয় আৰু হাত তুলি প্রাৰ্থনা কৰোঁহক।
42 Wir, wir haben gesündiget und sind ungehorsam gewesen. Darum hast du billig nicht verschonet,
৪২“আমি অপৰাধ আৰু বিদ্ৰোহ কৰিলোঁ, সেয়ে তুমিও আমাক ক্ষমা নকৰিলা।
43 sondern du hast uns mit Zorn überschüttet und verfolget und ohne Barmherzigkeit erwürget.
৪৩তুমি নিজকে ক্ৰোধেৰে ঢাকিলা আৰু আমাক পাছে পাছে খেদিলা। তুমি আমাক হত্যা কৰিলা, আৰু আমাক তুমি দয়া নকৰিলা।
44 Du hast dich mit einer Wolke verdeckt, daß kein Gebet hindurch konnte.
৪৪তুমি নিজকে মেঘে সৈতে ঢাকিলা, সেয়ে কোনো প্ৰাৰ্থনাই ভেদ কৰিব নোৱাৰিলে।
45 Du hast uns zu Kot und Unflat gemacht unter den Völkern.
৪৫তুমি আমাক লোক সমূহৰ মাজত পৰিত্যক্ত আৰু অস্বীকাৰ কৰিলা।
46 Alle unsere Feinde sperren ihr Maul auf wider uns.
৪৬আমাৰ আটাই শত্ৰুৱে আমাৰ অহিতে মুখ বহলকৈ মেলি ঠাট্টা কৰিলে।
47 Wir werden gedrückt und geplagt mit Schrecken und Angst.
৪৭সেই গাতৰ ভয়, নিৰ্জনতা আৰু নিষ্পেষণ, আমালৈ একেলগে আহিছে।”
48 Meine Augen rinnen mit Wasserbächen über dem Jammer der Tochter meines Volks.
৪৮মোৰ জাতিস্বৰূপা জীয়াৰীৰ নিষ্পেষণৰ কাৰণে, মোৰ চকুৰ পৰা পানীৰ সোঁত বৈছে।
49 Meine Augen fließen und können nicht ablassen; denn es ist kein Aufhören da,
৪৯মোৰ চকুৰ পানী নিগৰে, আৰু ই ক্ষান্ত নহয় আৰু শেষ নোহোৱাকৈ নিগৰে;
50 bis der HERR vom Himmel herabschaue und sehe darein.
৫০যেতিয়ালৈকে যিহোৱাই স্বৰ্গৰ পৰা তললৈ চাই দৃষ্টি নকৰে।
51 Mein Auge frißt mir das Leben weg um die Tochter meiner Stadt.
৫১মোৰ নগৰৰ আটাই জীয়াৰীৰ কাৰণে মোৰ চকুৱে মোৰ প্ৰাণক দুখ দিছে।
52 Meine Feinde haben mich gehetzet, wie einen Vogel, ohne Ursache.
৫২শত্ৰুবোৰে বিনাকাৰণত পক্ষী চিকাৰ কৰাৰ দৰে, মোক নিৰ্দয়ভাবে চিকাৰ কৰিলে।
53 Sie haben mein Leben in einer Grube umgebracht und Steine auf mich geworfen.
৫৩তেওঁলোকে অন্ধকূপত মোৰ প্ৰাণ সংহাৰ কৰিলে আৰু মোৰ ওপৰত এটা শিল ৰাখি হ’ল।
54 Sie haben auch mein Haupt mit Wasser überschüttet. Da sprach ich: Nun bin ich gar dahin.
৫৪মোৰ মূৰৰ ওপৰেদি পানী বৈ গ’ল; মই কলোঁ যে, “মই উচ্ছন্ন হলোঁ!”
55 Ich rief aber deinen Namen an, HERR, unten aus der Grube;
৫৫হে যিহোৱা, মই দ অন্ধকূপৰ পৰা তোমাৰ নাম ললোঁ।
56 und du erhöretest meine Stimme. Verbirg deine Ohren nicht vor meinem Seufzen und Schreien!
৫৬যেতিয়া মই ক’লো, “সহায় পাবলৈ কৰা মোৰ কাতৰোক্তিলৈ তুমি কাণত সোপা নিদিবা।” তেতিয়া তুমি মোৰ ধ্বনি শুনিলা।
57 Nahe dich zu mir, wenn ich dich anrufe, und sprich: Fürchte dich nicht!
৫৭তোমাৰ নাম লোৱা দিনত, তুমি ওচৰ চাপি আহি ক’লা, “ভয় নকৰিবা!”
58 Führe du, HERR, die Sache meiner Seele und erlöse mein Leben!
৫৮হে প্ৰভু, তুমি মোৰ প্ৰাণৰ অভিযোগ প্ৰতিবাদ কৰিলা; তুমি মোৰ জীৱন মুক্ত কৰিলা।
59 HERR, schaue, wie mir so unrecht geschieht, und hilf mir zu meinem Recht!
৫৯হে যিহোৱা, তেওঁলোকে মোলৈ কৰা অন্যায় তুমি দেখিছা; মোৰ গোচৰ বিচাৰ কৰা।
60 Du siehest alle ihre Rache und alle ihre Gedanken wider mich.
৬০তেওঁলোকৰ আটাই প্ৰতিকাৰৰ কাৰ্য আৰু মোৰ অহিতে কৰা তেওঁলোকৰ সকলো আলচ তুমি দেখিলা।
61 HERR, du hörest ihre Schmach und alle ihre Gedanken über mich,
৬১হে যিহোৱা, তেওঁলোকৰ ধিক্কাৰ আৰু মোৰ অহিতে কৰা তেওঁলোকৰ সকলো আলোচনা তুমি শুনিলা।
62 die Lippen meiner Widerwärtigen und ihr Dichten wider mich täglich.
৬২তুমি মোৰ অহিতে উঠাবোৰৰ ওঁঠৰ বাক্য আৰু গোটেই দিন মোৰ বিৰুদ্ধে কৰা তেওঁলোকৰ কল্পনা শুনিলা।
63 Schaue doch; sie gehen nieder oder stehen auf, so singen sie von mir Liedlein.
৬৩তুমি তেওঁলোকৰ বহা আৰু উঠা দেখা; মই তেওঁলোকৰ ঠাট্টাৰ গানৰ বিষয়।
64 Vergilt ihnen, HERR, wie sie verdienet haben!
৬৪হে যিহোৱা, তেওঁলোকৰ হাতৰ কাৰ্য অনুসাৰে তুমি তেওঁলোকক প্ৰতিফল দিয়া।
65 Laß ihnen das Herz erschrecken und deinen Fluch fühlen!
৬৫তুমি তেওঁলোকক মনৰ জঠৰতা প্ৰদান কৰা; তোমাৰ শাও তেওঁলোকৰ ওপৰত পৰক।
66 Verfolge sie mit Grimm und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN!
৬৬তুমি ক্ৰোধত তেওঁলোকৰ পাছে পাছে খেদি যোৱা আৰু যিহোৱাৰ আকাশ-মণ্ডলৰ তলৰ পৰা তেওঁলোকক উচ্ছন্ন কৰা।
