Jona 3
1 Und es geschah das Wort des HERRN zum andernmal zu Jona und sprach:
Ай по дуйто сас лэ Раски лэ Яхваски ворба каринг о Иона:
2 Mache dich auf, gehe in die große Stadt Ninive und predige ihr die Predigt, die ich dir sage!
— Кидэту, жя андо баро форо Ниневия ай пхэн манушэнгэ ворба, сави Мэ тукэ пхэнав.
3 Da machte sich Jona auf und ging hin gen Ninive, wie der HERR gesagt hatte. Ninive aber war eine große Stadt Gottes, drei Tagereisen groß.
Иона патяяс лэ Раско лэ Яхваско муй, кидаспэ тай гэлас андэ Ниневия. Ниневия сас баро форо — трубуяс май трин дес тэ пхирэс лэс опрэ.
4 Und da Jona anfing, hineinzugehen eine Tagereise in die Stadt, predigte er und sprach: Es sind noch vierzig Tage, so wird Ninive untergehen.
Ай о Иона киздысардас тэ пхирэл па форо ай накхлас кати шай тэ пхирэс тэла екх дес, ай пхэнлас: — Па штарвардэш дес Ниневия авла пхагэрды!
5 Da glaubten die Leute zu Ninive an Gott und ließen predigen, man sollte fasten, und zogen Säcke an, beide, groß und klein.
Лэ ниневитянура патяе лэ Дэвлэскэ ай лынэ тэ на хан и тэ на пэн, ай саворэ — катар барэ жи кай цынэ — урадэпэ андэ чёрэ похтанэскэ гада.
6 Und da das vor den König zu Ninive kam, stund er auf von seinem Thron und legte seinen Purpur ab und hüllete einen Sack um sich und setzte sich in die Asche.
Кана кады ғира арэслас жи кай Ниневияко край, вов ущилас па пэско краицко тхан, лас тэлэ пэскэ краицка гада, урадас чёрэ гада ай андэ брига бэшлас по ватрако тхан.
7 Und ließ ausschreien und sagen zu Ninive aus Befehl des Königes und seiner Gewaltigen also: Es soll weder Mensch noch Tier, weder Ochsen noch Schafe etwas kosten, und man soll sie nicht weiden noch Wasser trinken lassen;
Вов дас аври тэ пхэнэн андэ Ниневия: — Краицко ай ранги ворба: «Мэк лэ мануш тэ на хан и тэ на пэн, ви э алатура: гурува, бакрэ ай бусня — тэ на хахавэнпэ пэ мал ай тэ на пэн!
8 und sollen Säcke um sich hüllen beide, Menschen und Tier, und zu Gott rufen heftig; und ein jeglicher bekehre sich von seinem bösen Wege und vom Frevel seiner Hände!
Мэк ви манушэн, ви алатон щяравэн чёрэ похтанэнца. Мэк сако анда са пэски зор мангэл лэ Дэвлэс. Мэк ащявэн пэскэ холярдэ бутя ай пэско насулыпэ.
9 Wer weiß, Gott möchte sich kehren und ihn reuen und sich wenden von seinem grimmigen Zorn, daß wir nicht verderben.
Кон жянэл, кам шай о Дэл инкэ сунуй амэн ай парувэл о гиндо, кам тордярэл пэски ягалы холи ай милойпэ амэндар, ай амэ чи хасайвас».
10 Da aber Gott sah ihre Werke, daß sie sich bekehreten von ihrem bösen Wege, reuete ihn des Übels, das er geredet hatte, ihnen zu tun, und tat's nicht.
Кана о Дэл дыкхлас, со вон кэрдэ, ай сар ащядэ пэскэ насул дрома ай чёрэ бутя, Вов милосайлас ай чи бищядас пэ лэндэ бида, саваса Вов даравлас лэн.
