Johannes 4
1 Da nun der HERR inneward, daß vor die Pharisäer kommen war, wie Jesus mehr Jünger machte und taufte denn Johannes
យីឝុះ ស្វយំ នាមជ្ជយត៑ កេវលំ តស្យ ឝិឞ្យា អមជ្ជយត៑ កិន្តុ យោហនោៜធិកឝិឞ្យាន៑ ស ករោតិ មជ្ជយតិ ច,
2 (wiewohl Jesus selber nicht taufte, sondern seine Jünger),
ផិរូឝិន ឥមាំ វាត៌្តាមឝ្ឫណ្វន៑ ឥតិ ប្រភុរវគត្យ
3 verließ er das Land Judäa und zog wieder nach Galiläa.
យិហូទីយទេឝំ វិហាយ បុន រ្គាលីលម៑ អាគត៑។
4 Er mußte aber durch Samaria reisen.
តតះ ឝោមិរោណប្រទេឝស្យ មទ្យេន តេន គន្តវ្យេ សតិ
5 Da kam er in eine Stadt Samarias, die heißt Sichar, nahe bei dem Dörflein, das Jakob seinem Sohne Joseph gab.
យាកូព៑ និជបុត្រាយ យូឞផេ យាំ ភូមិម៑ អទទាត៑ តត្សមីបស្ថាយិ ឝោមិរោណប្រទេឝស្យ សុខារ៑ នាម្នា វិខ្យាតស្យ នគរស្យ សន្និធាវុបាស្ថាត៑។
6 Es war aber daselbst Jakobs Brunnen. Da nun Jesus müde war von der Reise, setzte er sich also auf den Brunnen; und es war um die sechste Stunde.
តត្រ យាកូពះ ប្រហិរាសីត៑; តទា ទ្វិតីយយាមវេលាយាំ ជាតាយាំ ស មាគ៌េ ឝ្រមាបន្នស្តស្យ ប្រហេះ បាឝ៌្វេ ឧបាវិឝត៑។
7 Da kommt ein Weib von Samaria, Wasser zu schöpfen. Jesus spricht zu ihr: Gib mir zu trinken!
ឯតហ៌ិ កាចិត៑ ឝោមិរោណីយា យោឞិត៑ តោយោត្តោលនាត៌្ហម៑ តត្រាគមត្
8 Denn seine Jünger waren in die Stadt gegangen, daß sie Speise kaufeten.
តទា ឝិឞ្យាះ ខាទ្យទ្រវ្យាណិ ក្រេតុំ នគរម៑ អគច្ឆន៑។
9 Spricht nun das samaritische Weib zu ihm: Wie bittest du von mir zu trinken, so du ein Jude bist und ich ein samaritisch Weib? (Denn die Juden haben keine Gemeinschaft mit den Samaritern.)
យីឝុះ ឝោមិរោណីយាំ តាំ យោឞិតម៑ វ្យាហាឞ៌ីត៑ មហ្យំ កិញ្ចិត៑ បានីយំ បាតុំ ទេហិ។ កិន្តុ ឝោមិរោណីយៃះ សាកំ យិហូទីយលោកា ន វ្យវាហរន៑ តស្មាទ្ធេតោះ សាកថយត៑ ឝោមិរោណីយា យោឞិតទហំ ត្វំ យិហូទីយោសិ កថំ មត្តះ បានីយំ បាតុម៑ ឥច្ឆសិ?
10 Jesus antwortete und sprach zu ihr: Wenn du erkennetest die Gabe Gottes, und wer der ist, der zu dir sagt: Gib mir zu trinken, du bätest ihn, und er gäbe dir lebendiges Wasser.
តតោ យីឝុរវទទ៑ ឦឝ្វរស្យ យទ្ទានំ តត្កីទ្ឫក៑ បានីយំ បាតុំ មហ្យំ ទេហិ យ ឥត្ថំ ត្វាំ យាចតេ ស វា ក ឥតិ ចេទជ្ញាស្យថាស្តហ៌ិ តមយាចិឞ្យថាះ ស ច តុភ្យមម្ឫតំ តោយមទាស្យត៑។
11 Spricht zu ihm das Weib: HERR, hast du doch nichts, damit du schöpfest, und der Brunnen ist tief; woher hast du denn lebendig Wasser?
តទា សា សីមន្តិនី ភាឞិតវតិ, ហេ មហេច្ឆ ប្រហិគ៌ម្ភីរោ ភវតោ នីរោត្តោលនបាត្រំ នាស្តី ច តស្មាត៑ តទម្ឫតំ កីលាលំ កុតះ ប្រាប្ស្យសិ?
12 Bist du mehr denn unser Vater Jakob, der uns diesen Brunnen gegeben hat, und er hat daraus getrunken und seine Kinder und sein Vieh?
យោស្មភ្យម៑ ឥមមន្ធូំ ទទៅ, យស្យ ច បរិជនា គោមេឞាទយឝ្ច សវ៌្វេៜស្យ ប្រហេះ បានីយំ បបុរេតាទ្ឫឝោ យោស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞោ យាកូព៑ តស្មាទបិ ភវាន៑ មហាន៑ កិំ?
13 Jesus antwortete und sprach zu ihr: Wer von diesem Wasser trinket, den wird wieder dürsten;
តតោ យីឝុរកថយទ៑ ឥទំ បានីយំ សះ បិវតិ ស បុនស្ត្ឫឞាត៌្តោ ភវិឞ្យតិ,
15 Spricht das Weib zu ihm: HERR, gib mir dasselbige Wasser, auf daß mich nicht dürste, daß ich nicht herkommen müsse zu schöpfen.
តទា សា វនិតាកថយត៑ ហេ មហេច្ឆ តហ៌ិ មម បុនះ បីបាសា យថា ន ជាយតេ តោយោត្តោលនាយ យថាត្រាគមនំ ន ភវតិ ច តទត៌្ហំ មហ្យំ តត្តោយំ ទេហី។
16 Jesus spricht zu ihr: Gehe hin, rufe deinen Mann und komm her!
តតោ យីឝូរវទទ្យាហិ តវ បតិមាហូយ ស្ថានេៜត្រាគច្ឆ។
17 Das Weib antwortete und sprach zu ihm: Ich habe keinen Mann. Jesus spricht zu ihr: Du hast recht gesagt: Ich habe keinen Mann.
សា វាមាវទត៑ មម បតិន៌ាស្តិ។ យីឝុរវទត៑ មម បតិន៌ាស្តីតិ វាក្យំ ភទ្រមវោចះ។
18 Fünf Männer hast du gehabt, und den du nun hast, der ist nicht dein Mann. Da hast du recht gesagt.
យតស្តវ បញ្ច បតយោភវន៑ អធុនា តុ ត្វយា សាទ៌្ធំ យស្តិឞ្ឋតិ ស តវ ភត៌្តា ន វាក្យមិទំ សត្យមវាទិះ។
19 Das Weib spricht zu ihm: HERR, ich sehe, daß du ein Prophet bist.
តទា សា មហិលា គទិតវតិ ហេ មហេច្ឆ ភវាន៑ ឯកោ ភវិឞ្យទ្វាទីតិ ពុទ្ធំ មយា។
20 Unsere Väter haben auf diesem Berge angebetet, und ihr saget, zu Jerusalem sei die Stätte, da man anbeten solle.
អស្មាកំ បិត្ឫលោកា ឯតស្មិន៑ ឝិលោច្ចយេៜភជន្ត, កិន្តុ ភវទ្ភិរុច្យតេ យិរូឝាលម៑ នគរេ ភជនយោគ្យំ ស្ថានមាស្តេ។
21 Jesus spricht zu ihr: Weib, glaube mir, es kommt die Zeit, da ihr weder auf diesem Berge noch zu Jerusalem werdet den Vater anbeten.
យីឝុរវោចត៑ ហេ យោឞិត៑ មម វាក្យេ វិឝ្វសិហិ យទា យូយំ កេវលឝៃលេៜស្មិន៑ វា យិរូឝាលម៑ នគរេ បិតុព៌្ហជនំ ន ករិឞ្យធ្វេ កាល ឯតាទ្ឫឝ អាយាតិ។
22 Ihr wisset nicht, was ihr anbetet; wir wissen aber was wir anbeten; denn das Heil kommt von den Juden.
យូយំ យំ ភជធ្វេ តំ ន ជានីថ, កិន្តុ វយំ យំ ភជាមហេ តំ ជានីមហេ, យតោ យិហូទីយលោកានាំ មធ្យាត៑ បរិត្រាណំ ជាយតេ។
23 Aber es kommt die Zeit und ist schon jetzt, daß die wahrhaftigen Anbeter werden den Vater anbeten im Geist und in der Wahrheit; denn der Vater will auch haben, die ihn also anbeten.
កិន្តុ យទា សត្យភក្តា អាត្មនា សត្យរូបេណ ច បិតុព៌្ហជនំ ករិឞ្យន្តេ សមយ ឯតាទ្ឫឝ អាយាតិ, វរម៑ ឥទានីមបិ វិទ្យតេ; យត ឯតាទ្ឫឝោ ភត្កាន៑ បិតា ចេឞ្ដតេ។
24 Gott ist ein Geist, und die ihn anbeten, die müssen ihn im Geist und in der Wahrheit anbeten.
ឦឝ្វរ អាត្មា; តតស្តស្យ យេ ភក្តាស្តៃះ ស អាត្មនា សត្យរូបេណ ច ភជនីយះ។
25 Spricht das Weib zu ihm: Ich weiß, daß der Messias kommt, der da Christus heißt. Wenn derselbige kommen wird, so wird er's uns alles verkündigen.
តទា សា មហិលាវាទីត៑ ខ្រីឞ្ដនាម្នា វិខ្យាតោៜភិឞិក្តះ បុរុឞ អាគមិឞ្យតីតិ ជានាមិ ស ច សវ៌្វាះ កថា អស្មាន៑ ជ្ញាបយិឞ្យតិ។
26 Jesus spricht zu ihr: Ich bin's, der mit dir redet.
តតោ យីឝុរវទត៑ ត្វយា សាទ៌្ធំ កថនំ ករោមិ យោៜហម៑ អហមេវ ស បុរុឞះ។
27 Und über dem kamen seine Jünger, und es nahm sie wunder, daß er mit dem Weibe redete? Doch sprach niemand: Was fragest du? oder: Was redest du mit ihr?
ឯតស្មិន៑ សមយេ ឝិឞ្យា អាគត្យ តថា ស្ត្រិយា សាទ៌្ធំ តស្យ កថោបកថនេ មហាឝ្ចយ៌្យម៑ អមន្យន្ត តថាបិ ភវាន៑ កិមិច្ឆតិ? យទ្វា កិមត៌្ហម៑ ឯតយា សាទ៌្ធំ កថាំ កថយតិ? ឥតិ កោបិ នាប្ឫច្ឆត៑។
28 Da ließ, das Weib ihren Krug stehen und ging hin in die Stadt und spricht zu den Leuten:
តតះ បរំ សា នារី កលឝំ ស្ថាបយិត្វា នគរមធ្យំ គត្វា លោកេភ្យោកថាយទ្
29 Kommet, sehet einen Menschen, der mir gesagt hat alles, was ich getan habe, ob er nicht Christus sei.
អហំ យទ្យត៑ កម៌្មាករវំ តត្សវ៌្វំ មហ្យមកថយទ៑ ឯតាទ្ឫឝំ មានវមេកម៑ អាគត្យ បឝ្យត រុ កិម៑ អភិឞិក្តោ ន ភវតិ?
30 Da gingen sie aus der Stadt und kamen zu ihm.
តតស្តេ នគរាទ៑ ពហិរាគត្យ តាតស្យ សមីបម៑ អាយន៑។
31 Indes aber ermahneten ihn die Jünger und sprachen: Rabbi, iß!
ឯតហ៌ិ ឝិឞ្យាះ សាធយិត្វា តំ វ្យាហាឞ៌ុះ ហេ គុរោ ភវាន៑ កិញ្ចិទ៑ ភូក្តាំ។
32 Er aber sprach zu ihnen: Ich habe eine Speise zu essen, davon wisset ihr nicht.
តតះ សោវទទ៑ យុឞ្មាភិយ៌ន្ន ជ្ញាយតេ តាទ្ឫឝំ ភក្ឞ្យំ មមាស្តេ។
33 Da sprachen die Jünger untereinander: Hat ihm jemand zu essen gebracht?
តទា ឝិឞ្យាះ បរស្បរំ ប្រឞ្ដុម៑ អារម្ភន្ត, កិមស្មៃ កោបិ កិមបិ ភក្ឞ្យមានីយ ទត្តវាន៑?
34 Jesus spricht zu ihnen: Meine Speise ist die, daß ich tue den Willen des, der mich gesandt hat, und vollende sein Werk.
យីឝុរវោចត៑ មត្ប្រេរកស្យាភិមតានុរូបករណំ តស្យៃវ កម៌្មសិទ្ធិការណញ្ច មម ភក្ឞ្យំ។
35 Saget ihr nicht selber: Es sind noch vier Monden, so kommt die Ernte? Siehe, ich sage euch: Hebet eure Augen auf und sehet in das Feld; denn es ist schon weiß zur Ernte;
មាសចតុឞ្ដយេ ជាតេ ឝស្យកត៌្តនសមយោ ភវិឞ្យតីតិ វាក្យំ យុឞ្មាភិះ កិំ នោទ្យតេ? កិន្ត្វហំ វទាមិ, ឝិរ ឧត្តោល្យ ក្ឞេត្រាណិ ប្រតិ និរីក្ឞ្យ បឝ្យត, ឥទានីំ កត៌្តនយោគ្យានិ ឝុក្លវណ៌ាន្យភវន៑។
36 und wer da schneidet, der empfänget Lohn und sammelt Frucht zum ewigen Leben, auf daß sich miteinander freuen, der da säet und der da schneidet. (aiōnios g166)
យឝ្ឆិនត្តិ ស វេតនំ លភតេ អនន្តាយុះស្វរូបំ ឝស្យំ ស គ្ឫហ្លាតិ ច, តេនៃវ វប្តា ឆេត្តា ច យុគបទ៑ អានន្ទតះ។ (aiōnios g166)
37 Denn hier ist der Spruch wahr: Dieser säet, der andere schneidet.
ឥត្ថំ សតិ វបត្យេកឝ្ឆិនត្យន្យ ឥតិ វចនំ សិទ្ធ្យតិ។
38 Ich habe euch gesandt zu schneiden, das ihr nicht habt gearbeitet; andere haben gearbeitet, und ihr seid in ihre Arbeit kommen.
យត្រ យូយំ ន បយ៌្យឝ្រាម្យត តាទ្ឫឝំ ឝស្យំ ឆេត្តុំ យុឞ្មាន៑ ប្រៃរយម៑ អន្យេ ជនាះបយ៌្យឝ្រាម្យន៑ យូយំ តេឞាំ ឝ្រគស្យ ផលម៑ អលភធ្វម៑។
39 Es glaubten aber an ihn viel der Samariter aus derselbigen Stadt um des Weibes Rede willen, welches da zeugete: Er hat mir gesagt alles, was ich getan habe.
យស្មិន៑ កាលេ យទ្យត៑ កម៌្មាកាឞ៌ំ តត្សវ៌្វំ ស មហ្យម៑ អកថយត៑ តស្យា វនិតាយា ឥទំ សាក្ឞ្យវាក្យំ ឝ្រុត្វា តន្នគរនិវាសិនោ ពហវះ ឝោមិរោណីយលោកា វ្យឝ្វសន៑។
40 Als nun die Samariter zu ihm kamen, baten sie ihn, daß er bei ihnen bliebe. Und er blieb zwei Tage da.
តថា ច តស្យាន្តិកេ សមុបស្ថាយ ស្វេឞាំ សន្និធៅ កតិចិទ៑ ទិនានិ ស្ថាតុំ តស្មិន៑ វិនយម៑ អកុវ៌្វាន តស្មាត៑ ស ទិនទ្វយំ តត្ស្ថានេ ន្យវឞ្ដត្
41 Und viel mehr glaubeten um seines Worts willen
តតស្តស្យោបទេឝេន ពហវោៜបរេ វិឝ្វស្យ
42 und sprachen zum Weibe: Wir glauben nun hinfort nicht um deiner Rede willen; wir haben selber gehöret und erkannt, daß dieser ist wahrlich Christus, der Welt Heiland.
តាំ យោឞាមវទន៑ កេវលំ តវ វាក្យេន ប្រតីម ឥតិ ន, កិន្តុ ស ជគតោៜភិឞិក្តស្ត្រាតេតិ តស្យ កថាំ ឝ្រុត្វា វយំ ស្វយមេវាជ្ញាសមហិ។
43 Aber nach zwei Tagen zog er aus von dannen und zog nach Galiläa.
ស្វទេឝេ ភវិឞ្យទ្វក្តុះ សត្ការោ នាស្តីតិ យទ្យបិ យីឝុះ ប្រមាណំ ទត្វាកថយត្
44 Denn er selber, Jesus, zeugete, daß ein Prophet daheim nichts gilt.
តថាបិ ទិវសទ្វយាត៑ បរំ ស តស្មាត៑ ស្ថានាទ៑ គាលីលំ គតវាន៑។
45 Da er nun nach Galiläa kam, nahmen ihn die Galiläer auf, die gesehen hatten alles, was er zu Jerusalem auf dem Fest getan hatte. Denn sie waren auch zum Fest kommen.
អនន្តរំ យេ គាលីលី លិយលោកា ឧត្សវេ គតា ឧត្សវសមយេ យិរូឝលម៑ នគរេ តស្យ សវ៌្វាះ ក្រិយា អបឝ្យន៑ តេ គាលីលម៑ អាគតំ តម៑ អាគ្ឫហ្លន៑។
46 Und Jesus kam abermal gen Kana in Galiläa, da er das Wasser hatte zu Wein gemacht.
តតះ បរម៑ យីឝុ រ្យស្មិន៑ កាន្នានគរេ ជលំ ទ្រាក្ឞារសម៑ អាករោត៑ តត៑ ស្ថានំ បុនរគាត៑។ តស្មិន្នេវ សមយេ កស្យចិទ៑ រាជសភាស្តារស្យ បុត្រះ កផន៌ាហូមបុរី រោគគ្រស្ត អាសីត៑។
47 Und es war ein Königischer, des Sohn lag krank zu Kapernaum. Dieser hörete, daß Jesus kam aus Judäa in Galiläa, und ging hin zu ihm und bat ihn, daß er hinab käme und hülfe seinem Sohn; denn er war todkrank.
ស យេហូទីយទេឝាទ៑ យីឝោ រ្គាលីលាគមនវាត៌្តាំ និឝម្យ តស្យ សមីបំ គត្វា ប្រាត៌្ហ្យ វ្យាហ្ឫតវាន៑ មម បុត្រស្យ ប្រាយេណ កាល អាសន្នះ ភវាន៑ អាគត្យ តំ ស្វស្ថំ ករោតុ។
48 Und Jesus sprach zu ihm: Wenn ihr nicht Zeichen und Wunder sehet, so glaubet ihr nicht.
តទា យីឝុរកថយទ៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្ម ចិត្រំ ចិហ្នំ ច ន ទ្ឫឞ្ដា យូយំ ន ប្រត្យេឞ្យថ។
49 Der Königische sprach zu ihm: HERR, komm hinab, ehe denn mein Kind stirbt!
តតះ ស សភាសទវទត៑ ហេ មហេច្ឆ មម បុត្រេ ន ម្ឫតេ ភវានាគច្ឆតុ។
50 Jesus spricht zu ihm: Gehe hin, dein Sohn lebet. Der Mensch glaubete dem Wort, das Jesus zu ihm sagte, und ging hin.
យីឝុស្តមវទទ៑ គច្ឆ តវ បុត្រោៜជីវីត៑ តទា យីឝុនោក្តវាក្យេ ស វិឝ្វស្យ គតវាន៑។
51 Und indem er hinabging, begegneten ihm seine Knechte, verkündigten ihm und sprachen: Dein Kind lebet.
គមនកាលេ មាគ៌មធ្យេ ទាសាស្តំ សាក្ឞាត្ប្រាប្យាវទន៑ ភវតះ បុត្រោៜជីវីត៑។
52 Da forschete er von ihnen die Stunde, in welcher es besser mit ihm worden war. Und sie sprachen zu ihm: Gestern um die siebente Stunde verließ ihn das Fieber.
តតះ កំ កាលមារភ្យ រោគប្រតីការារម្ភោ ជាតា ឥតិ ប្ឫឞ្ដេ តៃរុក្តំ ហ្យះ សាទ៌្ធទណ្ឌទ្វយាធិកទ្វិតីយយាមេ តស្យ ជ្វរត្យាគោៜភវត៑។
53 Da merkte der Vater, daß es um die Stunde wäre, in welcher Jesus zu ihm gesagt hatte: Dein Sohn lebet. Und er glaubete mit seinem ganzen Hause.
តទា យីឝុស្តស្មិន៑ ក្ឞណេ ប្រោក្តវាន៑ តវ បុត្រោៜជីវីត៑ បិតា តទ្ពុទ្ធ្វា សបរិវារោ វ្យឝ្វសីត៑។
54 Das ist nun das andere Zeichen, das Jesus tat, da er aus Judäa nach Galiläa kam.
យិហូទីយទេឝាទ៑ អាគត្យ គាលីលិ យីឝុរេតទ៑ ទ្វិតីយម៑ អាឝ្ចយ៌្យកម៌្មាករោត៑។
