Job 39

1 Weißt du die Zeit, wann die Gemsen auf den Felsen gebären? Oder hast du gemerkt, wann die Hirsche schwanger gehen?

۱ «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

2 Hast du erzählet ihre Monden, wann sie voll werden? Oder weißt du die Zeit, wann sie gebären?

۲ آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

3 Sie beugen sich, wenn sie gebären, und reißen sich und lassen aus ihre Jungen.

۳ خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

4 Ihre Jungen werden feist und mehren sich im Getreide; und gehen aus und kommen nicht wieder zu ihnen.

۴ بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

5 Wer hat das Wild so frei lassen gehen? Wer hat die Bande des Wildes aufgelöset,

۵ کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

6 dem ich das Feld zum Hause gegeben habe und die Wüste zur Wohnung?

۶ که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

7 Es verlacht das Getümmel der Stadt; das Pochen des Treibers höret es nicht.

۷ به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

8 Es schauet nach den Bergen, da seine Weide ist, und suchet, wo es grün ist.

۸ دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

9 Meinest du, das Einhorn werde dir dienen und werde bleiben an deiner Krippe?

۹ آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

10 Kannst du ihm dein Joch anknüpfen, die Furchen zu machen, daß es hinter dir brache in Gründen?

۱۰ آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

11 Magst du dich auf es verlassen, daß es so stark ist, und wirst es dir lassen arbeiten?

۱۱ آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

12 Magst du ihm trauen, daß es deinen Samen dir wiederbringe und in deine Scheune sammle?

۱۲ آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

13 Die Federn des Pfauen sind schöner denn die Flügel und Federn des Storchs,

۱۳ «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

14 der seine Eier auf der Erde lässet und läßt sie die heiße Erde ausbrüten.

۱۴ زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

15 Er vergisset, daß sie möchten zertreten werden und ein wild Tier sie zerbreche.

۱۵ و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

16 Er wird so hart gegen seine Jungen, als wären sie nicht sein, achtet es nicht, daß er umsonst arbeitet.

۱۶ با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

17 Denn Gott hat ihm die Weisheit genommen und hat ihm keinen Verstand mitgeteilet.

۱۷ زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

18 Zu der Zeit, wenn er hoch fähret, erhöhet er sich und verlachet beide Roß und Mann.

۱۸ هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

19 Kannst du dem Roß Kräfte geben, oder seinen Hals zieren mit seinem Geschrei?

۱۹ «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

20 Kannst du es schrecken wie die Heuschrecken? Das ist Preis seiner Nase, was schrecklich ist.

۲۰ آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

21 Es stampfet auf den Boden und ist freudig mit Kraft und zeucht aus den Geharnischten entgegen.

۲۱ در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

22 Es spottet der Furcht und erschrickt nicht und fleucht vor dem Schwert nicht,

۲۲ برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

23 wenngleich wider es klinget der Köcher und glänzet beide Spieß und Lanze.

۲۳ ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

24 Es zittert und tobet und scharret in die Erde und achtet nicht der Trommeten Hall.

۲۴ با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

25 Wenn die Trommete fast klinget, spricht es: Hui! und riecht den Streit von ferne, das Schreien der Fürsten und Jauchzen.

۲۵ وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

26 Fleuget der Habicht durch deinen Verstand und breitet seine Flügel gegen Mittag?

۲۶ آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

27 Fleuget der Adler auf deinen Befehl so hoch, daß er sein Nest in der Höhe macht?

۲۷ آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

28 In Felsen wohnet er und bleibt auf den Klippen an Felsen und in festen Orten.

۲۸ بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

29 Von dannen schauet er nach der Speise, und seine Augen sehen ferne.

۲۹ از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

30 Seine Jungen saufen Blut; und wo ein Aas ist, da ist er.

۳۰ بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»