Job 39

1 Weißt du die Zeit, wann die Gemsen auf den Felsen gebären? Oder hast du gemerkt, wann die Hirsche schwanger gehen?

१रानशेळी कधी व्यायतात ते तुला माहीत आहे का? हरीणी आपल्या बछड्याला जन्म देताना तू पाहिले आहेस का?

2 Hast du erzählet ihre Monden, wann sie voll werden? Oder weißt du die Zeit, wann sie gebären?

२पहाडी बकरी आणि हरीणी किती महिने आपल्या पिलांना पोटात वाढवतात ते तुला माहीत आहे का? त्यांची जन्माला यायची वेळ कोणती ते तुला माहीत आहे का?

3 Sie beugen sich, wenn sie gebären, und reißen sich und lassen aus ihre Jungen.

३ते प्राणी लोळतात प्रसूतिवेदना सहन करतात आणि त्यांची पिल्ले जन्माला येतात.

4 Ihre Jungen werden feist und mehren sich im Getreide; und gehen aus und kommen nicht wieder zu ihnen.

४ती बछडी शेतात मोठी होतात. नंतर ती सोडून जातात आणि पुन्हा कधीही परतून येत नाहीत.

5 Wer hat das Wild so frei lassen gehen? Wer hat die Bande des Wildes aufgelöset,

५रानटी गाढवांना कोणी सोडून दिले? त्यांची दोरी सोडून त्यांना कोणी मोकळे केले?

6 dem ich das Feld zum Hause gegeben habe und die Wüste zur Wohnung?

६ज्याला मी वाळवंटात घर दिले, मी त्यांना राहण्यासाठी क्षारभूमी दिली.

7 Es verlacht das Getümmel der Stadt; das Pochen des Treibers höret es nicht.

७गजबजलेल्या शहरांना हसतात (त्याला शहरातला गजबजाट आवडत नाही) आणि त्यांना कुठलाही मनुष्य आव घालू शकत नाही.

8 Es schauet nach den Bergen, da seine Weide ist, und suchet, wo es grün ist.

८ते डोंगरात राहतात तेच त्यांचे कुरण आहे. ते आपले अन्न तिथेच शोधतात.

9 Meinest du, das Einhorn werde dir dienen und werde bleiben an deiner Krippe?

९रानटी बैल तुझी सेवा करायला तयार होईल का? तो रात्री तुझ्या खळ्यावर राहील का?

10 Kannst du ihm dein Joch anknüpfen, die Furchen zu machen, daß es hinter dir brache in Gründen?

१०दोरीने तुला रानटी बैलाला ताब्यात करता येईल काय? आणि तू त्यास तुझे शेत नांगरायला लावू शकशील का?

11 Magst du dich auf es verlassen, daß es so stark ist, und wirst es dir lassen arbeiten?

११तो खूप बलवान असतो त्याच्यावर तू भरवसा ठेवशील काय, तू तुझे काम त्यांच्यानवर सोपवशील का?

12 Magst du ihm trauen, daß es deinen Samen dir wiederbringe und in deine Scheune sammle?

१२तो तुझे धान्य शेतातून गोळा करेल आणि खळ्यात नेईल असा भरवसा तुला वाटतो का?

13 Die Federn des Pfauen sind schöner denn die Flügel und Federn des Storchs,

१३“शहामृगी आपले पंख आनंदाने फडफडवते परंतु तिला उडता येत नाही तिचे पंख आणि पिसे माया करायच्या कामी पडतात काय?

14 der seine Eier auf der Erde lässet und läßt sie die heiße Erde ausbrüten.

१४ती आपली अंडी जमिनीत घालते आणि ती वाळूत उबदार होतात.

15 Er vergisset, daß sie möchten zertreten werden und ein wild Tier sie zerbreche.

१५आपल्या अंड्यांवरुन कोणी चालत जाईल किंवा रानटी प्राणी ती फोडतील हे ती विसरते.

16 Er wird so hart gegen seine Jungen, als wären sie nicht sein, achtet es nicht, daß er umsonst arbeitet.

१६ती आपल्या पिलांना सोडून जाते ती जणू स्वत: ची नाहीतच असे ती वागते. तिची पिल्ले मरण पावली तरी तिला त्याची पर्वा नसते काम निष्कळ झाल्याचे सुखदु: ख तिला नसते.

17 Denn Gott hat ihm die Weisheit genommen und hat ihm keinen Verstand mitgeteilet.

१७कारण मी देवाने तिला शहाणे केले नाही. आणि मीच तिला समज दिली नाही.

18 Zu der Zeit, wenn er hoch fähret, erhöhet er sich und verlachet beide Roß und Mann.

१८परंतु ती जेव्हा पळण्यासाठी उठते तेव्हा ती घोड्याला आणि घोडेस्वाराला हसते,

19 Kannst du dem Roß Kräfte geben, oder seinen Hals zieren mit seinem Geschrei?

१९तू घोड्याला त्याची शक्ती दिलीस का? तू त्याच्या मानेवर त्याची आयाळ ठेवलीस का?

20 Kannst du es schrecken wie die Heuschrecken? Das ist Preis seiner Nase, was schrecklich ist.

२०तू त्यास टोळाप्रमाणे लांब उडी मारायला सांगितलेस का? तो जोरात फुरफुरतो आणि लोक त्यास घाबरतात.

21 Es stampfet auf den Boden und ist freudig mit Kraft und zeucht aus den Geharnischten entgegen.

२१तो बलवान आहे म्हणून आनंदात असतो. तो आपल्या खुराने जमीन उकरतो आणि धावत युध्दभूमीवर जातो.

22 Es spottet der Furcht und erschrickt nicht und fleucht vor dem Schwert nicht,

२२तो भीतीला हसतो, तो कशालाही भीत नाही तो युध्दातून कधीही पळ काढीत नाही.

23 wenngleich wider es klinget der Köcher und glänzet beide Spieß und Lanze.

२३सैनिकाचा भाता त्याच्या बाजूला हलत असतो त्याचा स्वार जे भाले आणि इतर शस्त्रे बाळगतो ते उन्हात चमकतात.

24 Es zittert und tobet und scharret in die Erde und achtet nicht der Trommeten Hall.

२४तो फार अनावर होतो. तो जमिनीवर जोरात धावतो तो जेव्हा रणशिंग फुंकलेले ऐकतो तेव्हा तो एका स्थळी स्थिर राहू शकत नाही.

25 Wenn die Trommete fast klinget, spricht es: Hui! und riecht den Streit von ferne, das Schreien der Fürsten und Jauchzen.

२५रणशिंग ऐकू येते तेव्हा घोडा घाई करतो. त्यास दुरुनही लढाईचा वास येतो. सेनापतींनी दिलेल्या आज्ञा आणि युध्दातले इतर अनेक आवाज त्यास ऐकू येतात.

26 Fleuget der Habicht durch deinen Verstand und breitet seine Flügel gegen Mittag?

२६तू ज्ञानाने तू ससाण्याला पंख पसरुन दक्षिणेकडे उडायला शिकवलेस का?

27 Fleuget der Adler auf deinen Befehl so hoch, daß er sein Nest in der Höhe macht?

२७आकाशात गरुडाला उंच उडायला शिकवणारा तूच का? तूच त्यास त्याचे घरटे उंच पहाडावर बांधायला सांगितलेस का?

28 In Felsen wohnet er und bleibt auf den Klippen an Felsen und in festen Orten.

२८तो उंच सुळक्यावर राहतो तीच त्याची तटबंदी आहे

29 Von dannen schauet er nach der Speise, und seine Augen sehen ferne.

२९त्याच्या तटबंदीवरुन आपले भक्ष्य शोधतो. गरुडाला एवढ्या उंचीवरुन आपले भक्ष्य दिसू शकते.

30 Seine Jungen saufen Blut; und wo ein Aas ist, da ist er.

३०जेथे लोक मरण पावलेले असतात तेथे त्यांची पिल्ले रक्त पितात.”