Job 36
1 Elihu redete weiter und sprach:
Do tego przydał Elihu, i rzekł:
2 Harre mir noch ein wenig, ich will dir's zeigen; denn ich habe noch von Gottes wegen was zu sagen.
Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
3 Ich will meinen Verstand weit holen und meinen Schöpfer beweisen, daß er recht sei.
Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
4 Meine Reden sollen ohne Zweifel nicht falsch sein, mein Verstand soll ohne Wandel vor dir sein.
Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
5 Siehe, Gott verwirft die Mächtigen nicht; denn er ist auch mächtig von Kraft des Herzens.
Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
6 Den Gottlosen erhält er nicht, sondern hilft dem Elenden zum Rechten.
Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
7 Er wendet seine Augen nicht von dem Gerechten und die Könige läßt er sitzen auf dem Thron immerdar, daß sie hoch bleiben.
Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
8 Und wo Gefangene liegen in Stöcken und gebunden mit Stricken elendiglich,
A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
9 so verkündiget er ihnen, was sie getan haben, und ihre Untugend, daß sie mit Gewalt gefahren haben.
Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
10 Und öffnet ihnen das Ohr zur Zucht und sagt ihnen, daß sie sich von dem Unrechten bekehren sollen.
I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
11 Gehorchen sie und dienen ihm, so werden sie bei guten Tagen alt werden und mit Lust leben.
Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
12 Gehorchen sie nicht, so werden sie ins Schwert fallen und vergehen, ehe sie es gewahr werden.
Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
13 Die Heuchler, wenn sie der Zorn trifft, schreien sie nicht, wenn sie gefangen liegen;
Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 so wird ihre Seele mit Qual sterben und ihr Leben unter den Hurern.
Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
15 Aber den Elenden wird er aus seinem Elend erretten und dem Armen das Ohr öffnen in Trübsal.
Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
16 Er wird dich reißen aus dem weiten Rachen der Angst, die keinen Boden hat; und dein Tisch wird Ruhe haben, voll alles Guten.
Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
17 Du aber machst die Sache der Gottlosen gut, daß ihre Sache und Recht erhalten wird.
Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Siehe zu, daß dich nicht vielleicht Zorn beweget habe, jemand zu plagen, oder groß Geschenk dich nicht gebeuget habe.
Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
19 Meinest du, daß er deine Gewalt achte, oder Gold, oder irgend eine Stärke oder Vermögen?
Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
20 Du darfst der Nacht nicht begehren, die Leute an ihrem Ort zu überfallen.
Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
21 Hüte dich und kehre dich nicht zum Unrecht, wie du denn vor Elend angefangen hast.
Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
22 Siehe, Gott ist zu hoch in seiner Kraft; wo ist ein Lehrer, wie er ist?
Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
23 Wer will über ihn heimsuchen seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: Du tust unrecht?
Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
24 Gedenke, daß du sein Werk nicht wissest, wie die Leute singen.
Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
25 Denn alle Menschen sehen das, die Leute schauen's von ferne.
Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
26 Siehe, Gott ist groß und unbekannt; seiner Jahre Zahl kann niemand forschen.
Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
27 Er macht das Wasser zu kleinen Tropfen und treibt seine Wolken zusammen zum Regen,
Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
28 daß die Wolken fließen und triefen sehr auf die Menschen.
Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
29 Wenn er vornimmt, die Wolken auszubreiten, wie sein hoch Gezelt,
(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
30 siehe, so breitet er aus seinen Blitz über dieselben und bedecket alle Enden des Meers.
Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
31 Denn damit schreckt er die Leute und gibt doch Speise die Fülle.
Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
32 Er decket den Blitz wie mit Händen und heißt es doch wiederkommen.
Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
33 Davon zeuget sein Geselle, nämlich des Donners Zorn in Wolken.
Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
