< Job 33 >
1 Höre doch, Hiob, meine Rede und merke auf alle meine Worte!
Hianagi menina Jopuga kagesa antenka mani'nenka nagrama maka nanekema hanuana antahio.
2 Siehe, ich tue meinen Mund auf, und meine Zunge redet in meinem Munde.
Nagra menina ete nagira reaka hu'na nanekea agafa hu'za hue.
3 Mein Herz soll recht reden, und meine Lippen sollen den reinen Verstand sagen.
Nagrama hanua nanekea fatgo nagu'areti hugahuanki'na, tamage naneke hugahue.
4 Der Geist Gottes hat mich gemacht, und der Odem des Allmächtigen hat mir das Leben gegeben.
Anumzamofo Avamu'mo nagrira tro hunantegeno, Hankavenentake Anumzamo nasimura namige'na kasefara hu'na mani'noe.
5 Kannst du, so antworte mir; schicke dich gegen mich und stelle dich!
Kagra Jopugama knare'ma hu'nesunka, nagrama keagama nehanugenka, kagra kazigatira antahintahia hutenka, nagri kerera kenona hunanto.
6 Siehe ich bin Gottes ebensowohl als du, und aus Leimen bin ich auch gemacht.
Kama antahio, kagrane nagranena Anumzamofo suza mani'no'ankino, nagri'enena higo mopa erino tro hunante'ne.
7 Doch du darfst vor mir nicht erschrecken, und meine Hand soll dir nicht zu schwer sein.
E'ina hu'negu nagrikura korora osuo. Na'ankure nagrama hanua nanekemo'a tusi knazana kamino kazeri korora osugahie.
8 Du hast geredet vor meinen Ohren, die Stimme deiner Rede mußte ich hören:
Nagra nentahugenka maka nanekema hu'nampina hankavetinka kehara re'nane.
9 Ich bin rein, ohne Missetat, unschuldig und habe keine Sünde.
Kagra Jopuga hunka, nagra agru hugeno kumi'ni'ane hazenke'ni'anena omnegena ke'ni'a omne vahe mani'noe hunka hu'nane.
10 Siehe, er hat eine Sache wider mich funden, darum achtet er mich für seinen Feind.
Hianagi Anumzamo'a ha' vahe'arema nehiaza hunenanteno, kefo zamavu'ava'zama nehaza vahe'ma zamazeri havizama nehiaza huno nazeri haviza nehie hunka hu'nane.
11 Er hat meinen Fuß in Stock gelegt und hat alle meine Wege verwahret.
Hagi vahe'ma kinama hunezmantaza zafafi nagia erinteno Anumzamo'a kina hunante'neno, kama vanoma hufina avua anteno nenage hu'nane.
12 Siehe, eben daraus schließe ich wider dich, daß du nicht recht bist; denn Gott ist mehr weder ein Mensch.
Hianagi Jopuga havige hu'nananki'na kaveri hugahue. Na'ankure maka ama mopafi vahera Anumzamo'a zamagatere'ne.
13 Warum willst du mit ihm zanken, daß er dir nicht Rechenschaft gibt alles seines Tuns?
Ana hu'neanki kagra nagafare Anumzanena kehara renka, na'a higeno vahe'ma zamaza hinogu'ma kema nehazageno'a, kenona'a Anumzamo'a hunozmante hunka nehane.
14 Denn wenn Gott einmal etwas beschließt, so bedenket er's nicht erst her nach.
Hianagi Anumzamo'a ruzahu ruzahu kampinti vahera keaga huneramianagi, Agri kea tagra keta antahita nosune.
15 Im Traum des Gesichts in der Nacht, wenn der Schlaf auf die Leute fällt, wenn sie schlafen auf dem Bette,
Kenage'ma nompi masenonkeno, ava'nafine ava'nagna zampine Anumzamo'a nanekea eme nerasamie.
16 da öffnet er das Ohr der Leute und schreckt sie und züchtiget sie,
Hagi mago'a kenagera zmagesafi sumi huno koro kema zmasamiazamo, zamazeri korora nehie.
17 daß er den Menschen von seinem Vorhaben wende und beschirme ihn vor Hoffart.
Anumzamo'ma e'inahu'ma nehiana, kefo avu'ava'zane avufgama erisgahu zane atreta tamagu'a rukrahe hiho huno anara nehie.
18 Und verschonet seiner Seele vor dem Verderben und seines Lebens, daß es nicht ins Schwert falle.
Hagi zamagra friza fri vahe kumatega ovanaze huno Anumzamo'a kegava hunezmante.
19 Er straft ihn mit Schmerzen auf seinem Bette und alle seine Gebeine heftig;
Hagi mago'a zupa zamagrama hu'naza kumite Anumzamo'a knazana zamige'za kri tafetera mase'nazageno, zaferina zamifintira zamata kri vava nehie.
20 und richtet ihm sein Leben so zu, daß ihm vor der Speise ekelt, und seine Seele, daß sie nicht Lust zu essen hat.
Ana hu'neankino ne'zana one agesa higeno, knare'nare ne'zama kre'za e'naza ne'zanena none.
21 Sein Fleisch verschwindet, daß er nicht wohl sehen mag, und seine Beine werden zerschlagen, daß man sie nicht gerne ansiehet,
Hanki ana vahe'mofo zamavufagamo'a zaferinare akamaregeno, zaferina zamimo'a amate fore nehie.
22 daß seine Seele nahet zum Verderben und sein Leben zu den Toten.
Ana vahe'mokizmi fri'zamo'a tavaonte megeno, vahe'ma ahefri ankeromo'a zamavega anteno mani'ne.
23 So dann ein Engel, einer aus tausend, mit ihm redet, zu verkündigen dem Menschen, wie er solle recht tun,
Hianagi 1tauseni'a ankero vahepinti mago ankeromo agri'ma azama hanigu amu'nonte otino mani'neno agri avu'avazama huama huno, agra fatgo hu'ne huno'ma hiresina knare hisine.
24 so wird er ihm gnädig sein und sagen: Er soll erlöset werden, daß er nicht hinunterfahre ins Verderben; denn ich habe eine Versöhnung funden.
Hanki ana ankeromo'ma ana vaheku'ma asunku'ma hunenteno'a amanage hiresine. Fri vahe kumapintira agu vazio. Na'ankure ana vahe'ma mizama seno ete zamavare kana ko ke'na erifore hu'noe.
25 Sein Fleisch grüne wieder wie in der Jugend, und laß ihn wieder jung werden.
Hagi ana ne'mofo avufgamo'a knare zantfa huno osi mofavre'mofo avufgamo'ma hiaza nehanigeno, ko'ma kasefa vahe'ma mani'negeno'ma avufgamo'ma knare'ma huno me'neaza hugahie.
26 Er wird Gott bitten; der wird ihm Gnade erzeigen und wird sein Antlitz sehen lassen mit Freuden und wird dem Menschen nach seiner Gerechtigkeit vergelten.
Ana nehanigeno ana ne'mo'ma Anumzamofonte'ma nunamu hanigeno'a, Anumzamo'a muse huno nevre'nigeno agra Anumzamofo avufi negeno musena hugahie.
27 Er wird vor den Leuten bekennen und sagen: Ich wollte gesündiget und das Recht verkehret haben, aber es hätte mir nichts genützet.
Ana'ma hanigeno'a ana nemo'a rone'amokizmia huama'ma huno zamasamisniana, nagra tamage kemofona eri rukrahe hu'na havige nehu'na kumi hu'noe. Hianagi Anumzamo'a nahe frigaragi kumini'a atrenanteno nahe ofri'ne.
28 Er hat meine Seele erlöset, daß sie nicht führe ins Verderben, sondern mein Leben das Licht sähe.
Ana nehuno fri vahe kumapinti Anumzamo'a ete nagu'vazino navre'ne. Ana hu'negu hu'na menina ofri kasefa hu'na mani'nena masa negoe.
29 Siehe, das alles tut Gott zwei oder dreimal mit einem jeglichen,
Tamagerfa huno maka zupa e'inahu avu'ava'zana Anumzamo'a vahe'mokizmia huzmanteneno, anahu avu'avara huno nevie.
30 daß er seine Seele herumhole aus dem Verderben und erleuchte ihn mit dem Licht der Lebendigen.
Fri vahe kumapinti ete zamagu vazino zamavare'negu hu'za, ofri kasefa hu'za mani'ne'za asimu erino mani'zamofo masarera mani'za nevaze.
31 Merke auf, Hiob, und höre mir zu, und schweige, daß ich rede!
E'ina hu'negu mago'ene keaga kasamigahuanki Jopuga akohenka mani'nenka kagesa antenka antahi so'e huo.
32 Hast du aber was zu sagen, so antworte mir; sage her, bist du recht, ich will's gerne hören.
Hianagi kagrama mago'a nanekema hunaku'ma hanunka, amne hananke'na antahigahue. Na'ankure nagri'ma nave'nesiana, vahe'mo'za kagri'ma ke'za antahi'zama hanazana ke'a omne'nea ne' mani'ne hu'za hanazegu nave'nesie.
33 Hast du aber nichts, so höre mir zu und schweige, ich will dich die Weisheit lehren.
Hianagi kagripima mago'a nanekema omane'nesiana, kagra akohenka mani'nenka, nagrama knare antahi'zama rempi hugamisuana antahio.