< Job 21 >

1 Hiob antwortete und sprach:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Höret doch zu meiner Rede und lasset euch raten!
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Vertraget mich, daß ich auch rede, und spottet danach mein.
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 Handele ich denn mit einem Menschen, daß mein Mut hierin nicht sollte unwillig sein?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Kehret euch her zu mir; ihr werdet sauer sehen und die Hand aufs Maul legen müssen.
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Wenn ich daran gedenke, so erschrecke ich, und Zittern kommt mein Fleisch an.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 Warum leben denn die Gottlosen, werden alt und nehmen zu mit Gütern?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 Ihr Same ist sicher um sie her, und ihre Nachkömmlinge sind bei ihnen.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Ihr Haus hat Frieden vor der Furcht, und Gottes Rute ist nicht über ihnen.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 Seine Ochsen lässet man zu, und mißrät ihm nicht; seine Kuh kalbet und ist nicht unfruchtbar.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 Ihre jungen Kinder gehen aus wie eine Herde, und ihre Kinder lecken.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 Sie jauchzen mit Pauken und Harfen und sind fröhlich mit Pfeifen.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
13 Sie werden alt bei guten Tagen und erschrecken kaum einen Augenblick vor der Hölle, (Sheol h7585)
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 die doch sagen zu Gott: Hebe dich von uns, wir wollen von deinen Wegen nicht wissen.
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 Wer ist der Allmächtige, daß wir ihm dienen sollten, oder was sind wir gebessert, so wir ihn anrufen?
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 Aber siehe, ihr Gut stehet nicht in ihren Händen; darum soll der Gottlosen Sinn ferne von mir sein.
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 Wie wird die Leuchte der Gottlosen verlöschen und ihr Unglück über sie kommen! Er wird Herzeleid austeilen in seinem Zorn.
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 Sie werden sein wie Stoppeln vor dem Winde und wie Spreu, die der Sturmwind wegführet.
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 Gott behält desselben Unglück auf seine Kinder. Wenn er's ihm vergelten wird, so wird man's inne werden.
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 Seine Augen werden sein Verderben sehen, und vom Grimm des Allmächtigen wird er trinken.
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 Denn wer wird Gefallen haben an seinem Hause nach ihm? Und die Zahl seiner Monden wird kaum halb bleiben.
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 Wer will Gott lehren, der auch die Hohen richtet?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 Dieser stirbt frisch und gesund in allem Reichtum und voller Genüge;
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24 sein Melkfaß ist voll Milch, und seine Gebeine werden gemästet mit Mark;
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 jener aber stirbt mit betrübter Seele und hat nie mit Freuden gegessen;
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 und liegen gleich miteinander in der Erde, und Würmer decken sie zu.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 Siehe, ich kenne eure Gedanken wohl und euer frevel Vornehmen wider mich.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 Denn ihr sprechet: Wo ist das Haus des Fürsten, und wo ist die Hütte, da die Gottlosen wohneten?
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 Redet ihr doch davon wie der gemeine Pöbel und merket nicht, was jener Wesen bedeutet.
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 Denn der Böse wird behalten auf den Tag des Verderbens, und auf den Tag des Grimms bleibet er.
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 Wer will sagen, was er verdienet, wenn man's äußerlich ansiehet? Wer will ihm vergelten, was er tut?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Aber er wird zum Grabe gerissen und muß bleiben bei dem Haufen.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 Es gefiel ihm wohl der Schlamm des Bachs, und alle Menschen werden ihm nachgezogen; und derer, die vor ihm gewesen sind, ist keine Zahl.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 Wie tröstet ihr mich so vergeblich, und eure Antwort findet sich unrecht.
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?

< Job 21 >