Job 20

1 Da antwortete Zophar von Naema und sprach:

A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:

2 Darauf muß ich antworten und kann nicht harren.

Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.

3 Und will gerne hören, wer mir das soll strafen und tadeln; denn der Geist meines Verstandes soll für mich antworten.

Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.

4 Weißt du nicht, daß es allezeit so gegangen ist, seit daß Menschen auf Erden gewesen sind;

Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?

5 daß der Ruhm der Gottlosen stehet nicht lange, und die Freude des Heuchlers währet einen Augenblick?

Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

6 Wenn gleich seine Höhe in den Himmel reichet und sein Haupt an die Wolken rühret,

By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:

7 so wird er doch zuletzt umkommen wie ein Kot, daß die, vor denen er ist angesehen, werden sagen: Wo ist er?

A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?

8 Wie ein Traum vergehet, so wird er auch nicht funden werden, und wie ein Gesicht in der Nacht verschwindet.

Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.

9 Welch Auge ihn gesehen hat, wird ihn nicht mehr sehen, und seine Stätte wird ihn nicht mehr schauen.

Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.

10 Seine Kinder werden betteln gehen, und seine Hand wird ihm Mühe zu Lohn geben.

Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.

11 Seine Beine werden seine heimliche Sünde wohl bezahlen und werden sich mit ihm in die Erde legen.

Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.

12 Wenn ihm die Bosheit gleich in seinem Munde wohl schmeckt, wird sie doch ihm in seiner Zunge fehlen.

A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;

13 Sie wird aufgehalten und ihm nicht gestattet, und wird ihm gewehret werden in seinem Halse.

Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:

14 Seine Speise inwendig im Leibe wird sich verwandeln in Otterngalle.

Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.

15 Die Güter, die er verschlungen hat, muß er wieder ausspeien; und Gott wird sie aus seinem Bauch stoßen.

Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.

16 Er wird der Ottern Galle saugen, und die Zunge der Schlange wird ihn töten.

Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.

17 Er wird nicht sehen die Ströme noch die Wasserbäche, die mit Honig und Butter fließen.

Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.

18 Er wird arbeiten und des nicht genießen; und seine Güter werden andern, daß er deren nicht froh wird.

Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.

19 Denn er hat unterdrückt und verlassen den Armen; er hat Häuser zu sich gerissen, die er nicht erbauet hat.

Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,

20 Denn sein Wanst konnte nicht voll werden, und wird durch sein köstlich Gut nicht entrinnen.

Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.

21 Es wird seiner Speise nicht überbleiben; darum wird sein gut Leben keinen Bestand haben.

Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.

22 Wenn er gleich die Fülle und genug hat, wird ihm doch angst werden; allerhand Mühe wird über ihn kommen.

Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.

23 Es wird ihm der Wanst einmal voll werden, und er wird den Grimm seines Zornes über ihn senden; er wird über ihn regnen lassen seinen Streit.

Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.

24 Er wird fliehen vor dem eisernen Harnisch, und der eherne Bogen wird ihn verjagen.

Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.

25 Ein bloß Schwert wird durch ihn ausgehen, und des Schwerts Blitz, der ihm bitter sein wird, wird mit Schrecken über ihn fahren.

Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.

26 Es ist keine Finsternis da, die ihn verdecken möchte. Es wird ihn ein Feuer verzehren, das nicht aufgeblasen ist; und wer übrig ist in seiner Hütte, dem wird's übel gehen.

Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.

27 Der Himmel wird seine Missetat eröffnen, und die Erde wird sich wider ihn setzen.

Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

28 Das Getreide in seinem Hause wird weggeführet werden, zerstreuet am Tage seines Zorns.

Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.

29 Das ist der Lohn eines gottlosen Menschen bei Gott und das Erbe seiner Rede bei Gott.

Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.