Jesaja 43

1 Und nun spricht der HERR, der dich geschaffen hat, Jakob, und dich gemacht hat, Israel: Fürchte dich nicht, denn ich habe dich erlöset; ich habe dich bei deinem Namen gerufen; du bist mein!

Бирақ һазир и Яқуп, сени Яратқучи Пәрвәрдигар, И Исраил, сени Шәкилләндүргүчи мундақ дәйду: — «Қорқма; чүнки Мән саңа һәмҗәмәт болуп сени қутқузған; Сени Өз намим билән атиғанмән; Сән Мениңкидурсән!

2 Denn so du durch Wasser gehest, will ich bei dir sein, daß dich die Ströme nicht sollen ersäufen, und so du ins Feuer gehest, sollst du nicht brennen, und die Flamme soll dich nicht anzünden.

Сән сулардин өткиниңдә, Мән сән билән биллә болимән; Дәриялардин өткиниңдә, улар сени ғәриқ қилмайду; Сән отта меңип жүргиниңдә, сән көймәйсән; Ялқунлар үстүңдә от алмайду.

3 Denn ich bin der HERR, dein Gott, der Heilige in Israel, dein Heiland. Ich habe Ägypten, Mohren und Seba an deiner Statt zur Versöhnung gegeben.

Чүнки Мән болсам Худайиң Пәрвәрдигар, Исраилдики Муқәддәс Болғучи, Қутқузғучиңдурмән; Сени қутулдуруш үчүн Мисирни бәдәл қилип бәрдим, Орнуңға Ефиопийә һәм Себани алмаштурдум.

4 Weil du so wert bist vor meinen Augen geachtet, mußt du auch herrlich sein, und ich habe dich lieb; darum gebe ich Menschen an deiner Statt und Völker für deine Seele.

Сән нәзиримдә қиммәтлик болғачқа, Мән саңа иззәт-һөрмәт кәлтүргән һәм сени сөйгән; Шуңа Мән йәнә орнуңға адәмләрни, Җениңға хәлиқләрни тутуп беримән;

5 So fürchte dich nun nicht, denn ich bin bei dir. Ich will vom Morgen deinen Samen bringen und will dich vom Abend sammeln;

Қорқма, чүнки Мән сән билән билләдурмән; Мән нәслиңни шәриқтин, Сени ғәриптин жиғип әпкелимән;

6 und will sagen gegen Mitternacht: Gib her! und gegen Mittag: Wehre nicht! Bringe meine Söhne von ferne her und meine Töchter von der Welt Ende,

Мән шималға: — «Тапшур уларни!» Вә җәнупқа: — «Уларни тутуп қалма! Оғуллиримни жирақтин, қизлиримни җаһанниң чәт-чәтлиридин әпкелип бәр;

7 alle, die mit meinem Namen genannt sind, nämlich die ich geschaffen habe zu meiner HERRLIchkeit und sie zubereitet und gemacht.

Мениң намим билән аталған һәр бирсини, Мән Өз шан-шәривим үчүн яратқан һәр бирсини әпкелип бәр!» — дәймән, «Мән уни шәкилләндүрдүм, Мән уни апиридә қилдим!»».

8 Laß hervortreten das blinde Volk, welches doch Augen hat, und die Tauben, die doch Ohren haben.

У «көзи бар» қариғу хәлиқни, Йәни «қулиқи бар» гасларни алдиға елип кәлди.

9 Laßt alle Heiden zusammenkommen zuhaufe und sich die Völker versammeln. Welcher ist unter ihnen, der solches verkündigen möge und uns hören lasse vorhin, was geschehen soll? Laßt sie ihre Zeugen darstellen und beweisen, so wird man's hören und sagen: Es ist die Wahrheit.

— «Барлиқ әлләр жиғилсун, Хәлиқләр җәм болсун! Улардин кимму мундақ ишларни җакалиялисун? Йәни ким мошундақ «илгәрки ишлар»ни [алдинала] бизгә аңлитип баққан? Бар болса, өзлирини испатлашқа гувачилирини алдиға кәлтүрсун; Болмиса, улар бу ишларни аңлиғандин кейин: — «Бу болса һәқиқәт!» дәп етирап қилсун!

10 Ihr aber seid meine Zeugen, spricht der HERR, und mein Knecht, den ich erwählet habe, auf daß ihr wisset und mir glaubet und verstehet, daß ich's bin. Vor mir ist kein Gott gemacht, so wird auch nach mir keiner sein.

Силәр [хәлқим] Мениң гувачилирим, Һәм Мән таллиған қулум [мән үчүн] гувачидур, Шундақ екән, силәр Мени тонуп, Маңа ишинип, Һәм чүшинип йәткәйсиләрки: — «Мән дегән «У»дурмән, Мәндин илгири һеч илаһ шәкилләнмигән, Һәм Мәндин кейинму һеч шәкилләнмәйду;

11 Ich, ich bin der HERR, und ist außer mir kein Heiland.

Мән, Мән Пәрвәрдигардурмән; Мәндин башқа Қутқузғучи йоқтур».

12 Ich hab's verkündiget und hab auch geholfen und hab's euch sagen lassen; und ist kein fremder (Gott) unter euch. Ihr seid meine Zeugen, spricht der HERR; so bin ich Gott.

— Араңларда «ят илаһ» болмиған вақитта, Мән [мәхситимни] җакалиған, Мән қутқузған һәм шу ишларниң даңқини чиқарғанмән; Шуңа силәр Мениң Тәңри екәнлигимгә гувачисиләр, — дәйду Пәрвәрдигар.

13 Auch bin ich, ehe denn nie kein Tag war; und ist niemand, der aus meiner Hand erretten kann. Ich wirke; wer will's abwenden?

«Бәрһәқ, әзәлдин буян Мән дегән «У»дурмән, Мениң қолумдин һеч ким һеч кимни қутқузалмайду; Мән иш қилсам, ким тосалисун?

14 So spricht der HERR, euer Erlöser, der Heilige in Israel: Um euretwillen habe ich gen Babel geschickt und habe die Riegel alle heruntergestoßen und die klagenden Chaldäer in die Schiffe gejagt.

Һәмҗәмәт-Қутқузғучиңлар болған Пәрвәрдигар, Исраилдики Муқәддәс Болғучи мундақ дәйду: — Силәрни дәп Мән Бабилни җазалатқузуп, Уларниң һәммисини, җүмлидин калдийләрни, Қачқун сүпитидә өзлири хошаллиқ билән пәхирләнгән кемиләргә олтиришқа чүшүриветимән.

15 Ich bin der HERR, euer Heiliger, der ich Israel geschaffen habe, euer König.

Мән болсам Пәрвәрдигар, силәргә Муқәддәс Болғучи, Исраилни Яратқучи, силәрниң Падишасиңлардурмән.

16 So spricht der HERR, der im Meer Weg und in starken Wassern Bahn macht;

Деңиздин йолни чиқарғучи, Давалғуған сулардин йол ачқучи Пәрвәрдигар мундақ дәйду: —

17 der herausbringt Wagen und Roß, Heer und Macht, daß sie auf einem Haufen daliegen und nicht aufstehen, daß sie verlöschen, wie ein Docht verlischt:

(У җәң һарвусини вә атни, қошун-күчләрни чиқарғучидур: — Улар бирақла жиқилиду, туралмайду; Улар өчүп қалған, чирақ пилигидәк өчүрүлгән)

18 Gedenket nicht an das Alte und achtet nicht auf das Vorige!

— Мошу өткән ишларни әслимәңлар, Қедимки ишлар тоғрилиқму ойланмаңлар;

19 Denn siehe, ich will ein Neues machen; jetzt soll es aufwachsen; daß ihr erfahren werdet, daß ich Weg in der Wüste mache und Wasserströme in der Einöde,

Чүнки мана Мән йеңи бир ишни қилимән; У һазирла барлиққа келиду; Силәр уни көрмәй қаламсиләр?! Мән һәтта далалардиму йол ачимән, Чөл-баяванда дәрияларни барлиққа кәлтүримән!

20 daß mich das Tier auf dem Felde preise, die Drachen und Straußen. Denn ich will Wasser in der Wüste und Ströme in der Einöde geben zu tränken mein Volk; meine Auserwählten.

Даладики һайванлар, чилбөриләр һәм һувқушлар Мени улуқлайду; Чүнки Мән Өз хәлқим, йәни Өз таллиғинимға ичимлик тәминләшкә, Далаларда суларни, Чөл-баяванларда дәрияларни чиқирип беримән.

21 Dies Volk habe ich mir zugerichtet, es soll meinen Ruhm erzählen.

Мән мошу хәлиқни Өзүм үчүн шәкилләндүргәнмән; Улар Маңа болған мәдһийиләрни ейтип аян қилиду.

22 Nicht daß du mich hättest gerufen, Jakob, oder daß du um mich gearbeitet hättest, Israel.

Бирақ, и Яқуп, сән намимни чақирғиниң билән Өзүмни издимидиң, И Исраил, әксичә сән Мәндин көңлүң йенип һарсиндиң;

23 Mir zwar hast du nicht gebracht Schafe deines Brandopfers noch mich geehret mit deinen Opfern; mich hat deines Dienstes nicht gelüstet im Speisopfer, habe auch nicht Lust an deiner Arbeit im Weihrauch;

Сән елип кәлгән «көйдүрмә қурбанлиқ» қойлириңни Маңа қилған әмәс, «Енақ қурбанлиқ»лириң билән Мени һөрмәтлигән әмәссән; Мән «ашлиқ һәдийә»ни қилиш билән сени «қуллуқ»қа қоймақчи әмәсмән, Хушбуй йеқип сени һарсиндурмақчи болған әмәсмән!

24 mir hast du nicht um Geld Kalmus gekauft; mich hast du mit dem Fetten deiner Opfer nicht gefüllet. Ja, mir hast du Arbeit gemacht in deinen Sünden und hast mir Mühe gemacht in deinen Missetaten.

Сән пулни хәҗләп Маңа һеч егир елип кәлмигәнсән, Сән «Енақ қурбанлиқ»лириңниң йеғи билән Мени рази қилип қанаәтләндүргән әмәссән; Әксичә сән гуналириң билән Мени қуллуққа қоймақчи болғансән, Итаәтсизлигиң билән Мени һарсиндурдуң.

25 Ich, ich tilge deine Übertretung um meinetwillen und gedenke deiner Sünden nicht.

Мән, Мән Өзүм үчүнла сениң асийлиқлириңни өчүривәткүчимән, Мән сениң гуналириңни есимгә кәлтүрмәймән.

26 Erinnere mich, laß uns miteinander rechten; sage an, wie du gerecht willst sein!

Әнди өтмүшүң тоғрилиқ Мени әслитип қойғин, Муназирә қилишайли, Өзүңни ақлиғидәк гепиң болса дәвәргин!

27 Deine Voreltern haben gesündiget, und deine Lehrer haben wider mich mißgehandelt.

Биринчи атаң гуна қилған; Сениң шәрһчилириң болса Маңа асийлиқ қилди.

28 Darum habe ich die Fürsten des Heiligtums entheiliget und habe Jakob zum Bann gemacht und Israel zum Hohn.

Шуңа Мән ибадәтханамдики йетәклигүчиләрни напак қилимән, Һәмдә Яқупни һалак ләнитигә учрашқа, Исраилни рәсвачилиқта қалдурушқа бекиттим.