< 1 Mose 11 >
1 Es hatte aber alle Welt einerlei Zunge und Sprache.
HOOKAHI no lehelehe, hookahi hoi olelo a ko ka honua a pau.
2 Da sie nun zogen gen Morgen, fanden sie ein eben Land im Lande Sinear und wohneten daselbst,
A i ko lakou hele ana mai ka hikina mai, loaa ia lakou kahi papu ma ka aina o Sinara; a noho iho la lakou ilaila.
3 und sprachen untereinander: Wohlauf, laßt uns Ziegel streichen und brennen! Und nahmen Ziegel zu Stein und Ton zu Kalk
Olelo ae la kekahi kanaka i kona hoa, Ina kakou, e hana kakou i na pohaku ula, e kahu a moa loa. O ko lakou pohaku, he pohaku ula, a he bitumena ko lakou puna.
4 und sprachen: Wohlauf, laßt uns eine Stadt und Turm bauen, des Spitze bis an den Himmel reiche, daß wir uns einen Namen machen; denn wir werden vielleicht zerstreuet in alle Länder.
Olelo ae la lakou, Ina kakou, e hana kakou i kulanakauhale no kakou, a me ka halepakui e kiekie ae kona welau i ka lani; a e hookaulana i ko kakou inoa, o hoopuehuia'ku kakou maluna o ka honua a pau.
5 Da fuhr der HERR hernieder, daß er sähe die Stadt und Turm, die die Menschenkinder baueten.
Iho mai la o Iehova ilalo e nana i ke kulanakauhale a me ka halepakui a na keiki a kanaka i hana'i.
6 Und der HERR sprach: Siehe, es ist einerlei Volk und einerlei Sprache unter ihnen allen, und haben das angefangen zu tun; sie werden nicht ablassen von allem, das sie vorgenommen haben zu tun.
I iho la o Iehova, Aia hoi, hookahi no ka poe kanaka, hookahi hoi ko lakou lehelehe; eia ka lakou e hoomaka nei e hana: a mahope aku, aohe mea keakea ia lakou ke hana i na mea a pau a lakou e manao ai.
7 Wohlauf, laßt uns herniederfahren und ihre Sprache daselbst verwirren, daß keiner des andern Sprache vernehme.
Ina kakou, e iho iho kakou, a malaila kakou hookahuli ai i ka lakou olelo, i hoomaopopo ole ai lakou i ka olelo a kekahi.
8 Also zerstreuete sie der HERR von dannen in alle Länder, daß sie mußten aufhören, die Stadt zu bauen.
Pela o Iehova i hoopuehu aku ai ia lakou maluna o ka honua a pau: a oki iho la ka lakou hana ana i ua kulanakauhale la.
9 Daher heißt ihr Name Babel, daß der HERR daselbst verwirret hatte aller Länder Sprache und sie zerstreuet von dannen in alle Länder.
No ia mea, ua kapaia ka inoa o ia wahi, o Babela, no ka mea, ilaila o Iehova i hookahuli ai i ka olelo a ko ka honua a pau: a mai ia wahi aku i hoopuehu aku ai o Iehova ia lakou maluna o ka honua a pau.
10 Dies sind die Geschlechter Sems: Sem war hundert Jahre alt und zeugete Arphachsad, zwei Jahre nach der Sintflut;
Eia ka mooolelo na Sema: hookani haneri makahiki o Sema, a hanau mai o Arepakada nana, elua makahiki mahope mai o ke kaiakahinalii.
11 und lebte danach fünfhundert Jahre und zeugete Söhne und Töchter.
Mahope mai o ka hanau ana o Arepakada, alima haneri no makahiki o ko Sema ola ana, a nana mai na keikikane a me na kaikamahine.
12 Arphachsad war fünfunddreißig Jahre alt und zeugete Salah;
He kanakolu na makahiki a me kumamalima o ko Arepakada ola ana, a hanau mai o Sala nana:
13 und lebte danach vierhundertunddrei Jahre und zeugete Söhne und Töchter.
Mahope mai o ka hanau ana o Sala, aha haneri na makahiki a me kumamakolu o ko Arepakada ola ana, a nana mai na keikikane a me na kaikamahine.
14 Salah war dreißig Jahre alt und zeugete Eber;
He kanakolu na makahiki o ko Sala ola ana, a hanau mai o Ebera nana:
15 und lebte danach vierhundertunddrei Jahre und zeugete Söhne und Töchter.
Mahope mai o ka hanau ana o Ebera, aha haneri na makahiki me kumamakolu o ko Sala ola ana, a nana mai na keikikane a me na kaikamahine.
16 Eber war vierunddreißig Jahre alt und zeugete Peleg;
He kanakolu na makahiki a me kumamaha o ko Ebera ola ana, a hanau mai o Pelega nana:
17 und lebte danach vierhundertunddreißig Jahre und zeugete Söhne und Töchter.
Mahope mai o ka hanau ana o Pelega, aha haneri na makahiki a me kanakolu o ko Ebera ola ana, a nana mai na keikikane a me na kaikamahine.
18 Peleg war dreißig Jahre alt und zeugete Regu;
He kanakolu na makahiki o ko Pelega ola ana, a hanau mai o Reu nana:
19 und lebte danach zweihundertundneun Jahre und zeugete Söhne und Töchter.
Mahope mai o ko Reu hanau ana, alua haneri na makahiki a me kumamaiwa o ko Pelega ola ana, a nana mai na keikikane a me na kaikamahine.
20 Regu war zweiunddreißig Jahre alt und zeugete Serug;
He kanakolu na makahiki a me kumamalua o ko Reu ola ana, a hanau mai o Seruga nana:
21 und lebte danach zweihundertundsieben Jahre und zeugete Söhne und Töchter.
Elua haneri na makahiki a me kumamahiku o ko Reu ola ana mahope mai o ka hanau ana o Seruga, a nana mai na keikikane a me na kaikamahine.
22 Serug war dreißig Jahre alt und zeugete Nahor;
He kanakolu na makahiki o ko Seruga ola ana, a hanau mai o Nahora nana:
23 und lebte danach zweihundert Jahre und zeugete Söhne und Töchter.
Mahope mai o ka hanau ana o Nahora, elua haneri na makahiki o ko Seruga ola ana, a nana mai na keikikane a me na kaikamahine.
24 Nahor war neunundzwanzig Jahre alt und zeugete Tharah;
He iwakalua na makahiki a me kumamaiwa o ko Nahora ola ana, a hanau mai o Tera nana:
25 und lebte danach hundertundneunzehn Jahre und zeugete Söhne und Töchter.
Mahope mai o ka hanau ana o Tera, he haneri na makahiki a me ka umikumamaiwa o ko Nahora ola ana, a nana mai na keikikane a me na kaikamahine.
26 Tharah war siebenzig Jahre alt und zeugete Abram, Nahor und Haran.
He kanahiku na makahiki o ko Tera ola ana, a hanau mai o Aberama, o Nahora, a o Harana.
27 Dies sind die Geschlechter Tharahs: Tharah zeugete Abram, Nahor und Haran. Aber Haran zeugete Lot.
Eia ka mooolelo no Tera; na Tera o Aberama, o Nahora, a o Harana; na Harana o Lota.
28 Haran aber starb vor seinem Vater Tharah in seinem Vaterland zu Ur in Chaldäa.
Make iho la o Harana mamua o kona makuakane o Tera, ma kona aina i hanau ai, ma Ura no ko Kaledea.
29 Da nahmen Abram und Nahor Weiber. Abrams Weib hieß Sarai und Nahors Weib Milka, Harans Tochter, der ein Vater war der Milka und der Jiska.
Lawe ae la o Aberama laua o Nahora i mau wahine na laua: o Sarai ka inoa o ka wahine a Aberama, a o Mileka ka inoa o ka wahine a Nahora; oia ke kaikamahine a Harana, a ka makuakane o Mileka, a o ka makuakane hoi o Iseka.
30 Aber Sarai war unfruchtbar und hatte kein Kind.
A he pa o Sarai; aohe ana keiki.
31 Da nahm Tharah seinen Sohn Abram und Lot, seines Sohns Harans Sohn, und seine Schnur Sarai, seines Sohns Abrams Weib, und führete sie von Ur aus Chaldäa, daß er ins Land Kanaan zöge; und sie kamen gen Haran und wohneten daselbst.
Lawe ae la o Tera i kana keiki ia Aberama, a me kana moopuna ia Lota, ke keiki a Harana, a me Sarai kana hunonawahine, o ka wahine a kana keiki a Aberama; a haele pu mai la lakou mai Ura mai no ko Kaledea, i ka hele ana ma ka aina o Kanaana: hiki mai la lakou i Harana, a noho iho la ilaila.
32 Und Tharah ward zweihundertundfünf Jahre alt und starb in Haran.
O na la o Tera, elua ia haneri makahiki a me kumamalima: a make iho la o Tera ma Harana.