Ester 8

1 An dem Tage gab der König Ahasveros der Königin Esther das Haus Hamans, des Judenfeindes. Und Mardachai kam vor den König; denn Esther sagte an, wie er ihr zugehörete.

Ын ачеяшь зи, ымпэратул Ахашверош а дат ымпэрэтесей Естера каса луй Хаман, врэжмашул иудеилор. Ши Мардохеу а венит ынаинтя ымпэратулуй, кэч Естера арэтасе легэтура ей де рудение ку ел.

2 Und der König tat ab seinen Fingerreif, den er von Haman hatte genommen; und gab ihn Mardachai. Und Esther setzte Mardachai über das Haus Hamans.

Ымпэратул шь-а скос инелул пе каре-л луасе ынапой де ла Хаман ши л-а дат луй Мардохеу. Естера, дин партя ей, а пус пе Мардохеу песте каса луй Хаман.

3 Und Esther redete weiter vor dem König und fiel ihm zu den Füßen und flehete ihn, daß er wegtäte die Bosheit Hamans, des Agagiters, und seine Anschläge, die er wider die Juden erdacht hatte.

Апой Естера а ворбит дин ноу ынаинтя ымпэратулуй. С-а арункат ла пичоареле луй, а плынс, л-а ругат сэ опряскэ урмэриле рэутэций луй Хаман, Агагитул, ши избында планурилор луй ымпотрива иудеилор.

4 Und der König reckte das güldene Zepter zu Esther. Da stund Esther auf und trat vor den König

Ымпэратул а ынтинс тоягул ымпэрэтеск де аур Естерей, каре с-а ридикат ши а стат ын пичоаре ынаинтя ымпэратулуй.

5 und sprach: Gefällt es dem Könige, und habe ich Gnade funden vor ihm, und ist's gelegen dem Könige, und ich ihm gefalle, so schreibe man, daß die Briefe der Anschläge Hamans, des Sohns Medathas, des Agagiters, widerrufen werden, die er geschrieben hat, die Juden umzubringen in allen Landen des Königs.

Еа а зис атунч: „Дакэ ымпэратул гэсеште ку кале ши дакэ ам кэпэтат тречеря ынаинтя луй, дакэ лукрул паре потривит ымпэратулуй ши дакэ еу сунт плэкутэ ынаинтя луй, сэ се скрие ка сэ се ынтоаркэ скрисориле фэкуте де Хаман, фиул луй Хамедата, Агагитул, ши скрисе де ел ку гынд сэ пярдэ пе иудеий каре сунт ын тоате цинутуриле ымпэратулуй.

6 Denn wie kann ich zusehen dem Übel, das mein Volk treffen würde? Und wie kann ich zusehen, daß mein Geschlecht umkomme?

Кэч кум аш путя еу сэ вэд ненорочиря каре ар атинӂе пе попорул меу ши кум аш путя сэ вэд нимичиря нямулуй меу?”

7 Da sprach der König Ahasveros zur Königin Esther und zu Mardachai, dem Juden: Siehe, ich habe Esther das Haus Hamans gegeben, und ihn hat man an einen Baum gehänget, darum daß er seine Hand hat an die Juden gelegt.

Ымпэратул Ахашверош а зис ымпэрэтесей Естера ши иудеулуй Мардохеу: „Ятэ, ам дат Естерей каса луй Хаман, ши ел а фост спынзурат пе спынзурэтоаре, пентру кэ ынтинсесе мына ымпотрива иудеилор.

8 So schreibet nun ihr für die Juden, wie es euch gefällt, in des Königs Namen und versiegelt es mit des Königs Ringe. Denn die Schrift, die in des Königs Namen geschrieben und mit des Königs Ringe versiegelt worden, mußte niemand widerrufen.

Скриець дар ын фолосул иудеилор кум вэ ва плэчя, ын нумеле ымпэратулуй, ши печетлуиць ку инелул ымпэратулуй. Кэч о скрисоаре скрисэ ын нумеле ымпэратулуй ши печетлуитэ ку инелул ымпэратулуй ну поате фи десфиинцатэ.”

9 Da wurden gerufen des Königs Schreiber zu der Zeit im dritten Monden, das ist der Mond Sivan, am dreiundzwanzigsten Tage; und wurde geschrieben, wie Mardachai gebot zu den Juden und zu den Fürsten, Landpflegern und Hauptleuten in Landen von Indien an bis an die Mohren, nämlich hundertundsiebenundzwanzig Länder, einem jeglichen Lande nach seinen Schriften, einem jeglichen Volk nach seiner Sprache und den Juden nach ihrer Schrift und Sprache.

Логофеций ымпэратулуй ау фост кемаць ын время ачея, ын а доуэзечь ши трея зи а луний а трея, адикэ луна Сиван, ши ау скрис, дупэ тот че а порунчит Мардохеу, иудеилор, кэпетениилор оштирий, дрегэторилор ши май-марилор челор о сутэ доуэзечь ши шапте де цинутурь ашезате де ла Индия ла Етиопия, фиекэруй цинут дупэ скриеря луй, фиекэруй попор дупэ лимба луй ши иудеилор дупэ скриеря ши лимба лор.

10 Und es ward geschrieben in des Königs Ahasveros Namen und mit des Königs Ringe versiegelt. Und er sandte die Briefe durch die reitenden Boten auf jungen Mäulern,

Ау скрис ын нумеле ымпэратулуй Ахашверош ши ау печетлуит ку инелул ымпэратулуй. Ау тримис скрисориле прин алергэторь кэлэрь пе кай ши катырь нэскуць дин епе.

11 darinnen der König den Juden gab, wo sie in Städten waren, sich zu versammeln und zu stehen für ihr Leben und zu vertilgen, zu erwürgen und umzubringen alle Macht des Volks und Landes, die sie ängsteten, samt den Kindern und Weibern, und ihr Gut zu rauben,

Прин ачесте скрисорь, ымпэратул дэдя вое иудеилор, ын орькаре четате ар фи фост, сэ се адуне ши сэ-шь апере вяца, сэ нимичяскэ, сэ омоаре ши сэ пярдэ, ымпреунэ ку прунчий ши фемеиле лор, пе тоць ачея дин фиекаре попор ши дин фиекаре цинут каре ар луа армеле сэ-й ловяскэ ши сэ ле праде авериле.

12 auf einen Tag in allen Ländern des Königs Ahasveros, nämlich am dreizehnten Tage des zwölften Monden, das ist der Mond Adar.

Ачаста сэ се факэ ынтр-о сингурэ зи ын тоате цинутуриле ымпэратулуй Ахашверош, ши ануме ын а трейспрезечя зи а луний а доуэспрезечя, адикэ луна Адар.

13 Der Inhalt aber der Schrift war, daß ein Gebot gegeben wäre in allen Landen, zu öffnen allen Völkern, daß die Juden auf den Tag geschickt sein sollten, sich zu rächen an ihren Feinden.

Ачесте скрисорь куприндяу хотэрыря каре требуя веститэ ын фиекаре цинут ши дэдяу де штире тутурор попоарелор кэ иудеий стау гата пентру зиуа ачея, ка сэ се рэзбуне пе врэжмаший лор.

14 Und die reitenden Boten auf den Mäulern ritten aus schnell und eilend nach dem Wort des Königs, und das Gebot ward zu Schloß Susan angeschlagen.

Алергэторий кэлэрь пе кай ши пе катырь ау плекат ындатэ ши ын тоатэ граба, дупэ порунка ымпэратулуй. Хотэрыря а фост веститэ ши ын капитала Суса.

15 Mardachai aber ging aus, von dem Könige in königlichen Kleidern, gelb und weiß, und mit einer großen güldenen Krone, angetan mit einem Leinen- und Purpurmantel; und die Stadt Susan jauchzete und war fröhlich.

Мардохеу а ешит де ла ымпэрат ку о хайнэ ымпэрэтяскэ албастрэ ши албэ, ку о маре кунунэ де аур ши ку о мантие де ин субцире ши де пурпурэ. Четатя Суса стрига ши се букура.

16 Den Juden aber war ein Licht und Freude und Wonne und Ehre kommen.

Пентру иудей ну ера декыт феричире ши букурие, веселие ши славэ.

17 Und in allen Landen und Städten, an welchen Ort des Königs Wort und Gebot gelangete, da ward Freude und Wonne unter den Juden, Wohlleben und gute Tage, daß viele der Völker im Lande Juden wurden; denn die Furcht der Juden kam über sie.

Ын фиекаре цинут ши ын фиекаре четате, претутиндень унде ажунӂяу порунка ымпэратулуй ши хотэрыря луй, ау фост ынтре иудей букурие ши веселие, оспеце ши зиле де сэрбэтоаре. Ши мулць оамень динтре попоареле цэрий с-ау фэкут иудей, кэч ый апукасе фрика де иудей.