Epheser 5

1 So seid nun Gottes Nachfolger als die lieben Kinder!

ਅਤੋ ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਿਯਬਾਲਕਾ ਇਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਕਾਰਿਣੋ ਭਵਤ,

2 Und wandelt in der Liebe, gleichwie Christus uns hat geliebet und sich selbst dargegeben für uns zur Gabe und Opfer, Gott zu einem süßen Geruch.

ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਇਵ ਪ੍ਰੇਮਾਚਾਰੰ ਕੁਰੁਤ ਚ, ਯਤਃ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਵਿਨਿਮਯੇਨ ਚਾਤ੍ਮਨਿਵੇਦਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯਸੁਗਨ੍ਧਾਰ੍ਥਕਮ੍ ਉਪਹਾਰੰ ਬਲਿਞ੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਾਚ ਦੱਤਵਾਨ੍|

3 Hurerei aber und alle Unreinigkeit oder Geiz lasset nicht von euch gesagt werden, wie den Heiligen zustehet,

ਕਿਨ੍ਤੁ ਵੇਸ਼੍ਯਾਗਮਨੰ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਾਸ਼ੌਚਕ੍ਰਿਯਾ ਲੋਭਸ਼੍ਚੈਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਉੱਚਾਰਣਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਨ ਭਵਤੁ, ਏਤਦੇਵ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਉਚਿਤੰ|

4 auch schandbare Worte und Narrenteidinge oder Scherz, welche euch nicht ziemen, sondern vielmehr Danksagung.

ਅਪਰੰ ਕੁਤ੍ਸਿਤਾਲਾਪਃ ਪ੍ਰਲਾਪਃ ਸ਼੍ਲੇਸ਼਼ੋਕ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਨ ਭਵਤੁ ਯਤ ਏਤਾਨ੍ਯਨੁਚਿਤਾਨਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ ਭਵਤੁ|

5 Denn das sollt ihr wissen, daß kein Hurer oder Unreiner oder Geiziger (welcher ist ein Götzendiener) Erbe hat an dem Reich Christi und Gottes.

ਵੇਸ਼੍ਯਾਗਾਮ੍ਯਸ਼ੌਚਾਚਾਰੀ ਦੇਵਪੂਜਕ ਇਵ ਗਣ੍ਯੋ ਲੋਭੀ ਚੈਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕੋਸ਼਼ਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ(ਅ)ਰ੍ਥਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੇ ਕਮਪ੍ਯਧਿਕਾਰੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਮ੍ਯਕ੍ ਜ੍ਞਾਯਤਾਂ|

6 Lasset euch niemand verführen mit vergeblichen Worten! Denn um dieser willen kommt der Zorn Gottes über die Kinder des Unglaubens.

ਅਨਰ੍ਥਕਵਾਕ੍ਯੇਨ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨ ਵਞ੍ਚਯਤੁ ਯਤਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਗਾਚਾਰਹੇਤੋਰਨਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਸ਼਼ੁ ਲੋਕੇਸ਼਼੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕੋਪੋ ਵਰ੍ੱਤਤੇ|

7 Darum seid nicht ihre Mitgenossen!

ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯੰ ਤੈਃ ਸਹਭਾਗਿਨੋ ਨ ਭਵਤ|

8 Denn ihr waret weiland Finsternis; nun aber seid ihr ein Licht in, dem HERRN.

ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਯੂਯਮ੍ ਅਨ੍ਧਕਾਰਸ੍ਵਰੂਪਾ ਆਧ੍ਵੰ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਦੀਪ੍ਤਿਸ੍ਵਰੂਪਾ ਭਵਥ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਦੀਪ੍ਤੇਃ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਇਵ ਸਮਾਚਰਤ|

9 Wandelt wie die Kinder des Lichts! Die Frucht des Geistes ist allerlei Gütigkeit und Gerechtigkeit und Wahrheit.

ਦੀਪ੍ਤੇ ਰ੍ਯਤ੍ ਫਲੰ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਹਿਤੈਸ਼਼ਿਤਾਯਾਂ ਧਰ੍ੰਮੇ ਸਤ੍ਯਾਲਾਪੇ ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|

10 Und prüfet, was da sei wohlgefällig dem HERRN.

ਪ੍ਰਭਵੇ ਯਦ੍ ਰੋਚਤੇ ਤਤ੍ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੰ|

11 Und habt nicht Gemeinschaft mit den unfruchtbaren Werken der Finsternis; strafet sie aber vielmehr.

ਯੂਯੰ ਤਿਮਿਰਸ੍ਯ ਵਿਫਲਕਰ੍ੰਮਣਾਮ੍ ਅੰਸ਼ਿਨੋ ਨ ਭੂਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦੋਸ਼਼ਿਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਤ|

12 Denn was heimlich von ihnen geschieht, das ist auch schändlich zu sagen.

ਯਤਸ੍ਤੇ ਲੋਕਾ ਰਹਮਿ ਯਦ੍ ਯਦ੍ ਆਚਰਨ੍ਤਿ ਤਦੁੱਚਾਰਣਮ੍ ਅਪਿ ਲੱਜਾਜਨਕੰ|

13 Das alles aber wird offenbar, wenn es vom Licht gestraft wird. Denn alles, was offenbar wird, das ist Licht.

ਯਤੋ ਦੀਪ੍ਤ੍ਯਾ ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਤਯਾ ਚਕਾਸ੍ਯਤੇ ਯੱਚ ਚਕਾਸ੍ਤਿ ਤਦ੍ ਦੀਪ੍ਤਿਸ੍ਵਰੂਪੰ ਭਵਤਿ|

14 Darum spricht er: Wache auf, der du schläfest, und stehe auf von den Toten, so wird dich Christus erleuchten.

ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਉਕ੍ਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, "ਹੇ ਨਿਦ੍ਰਿਤ ਪ੍ਰਬੁਧ੍ਯਸ੍ਵ ਮ੍ਰੁʼਤੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚੋੱਥਿਤਿੰ ਕੁਰੁ| ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸੂਰ੍ੱਯਵਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸ੍ਵਯੰ ਤ੍ਵਾਂ ਦ੍ਯੋਤਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| "

15 So sehet nun zu, wie ihr vorsichtiglich wandelt, nicht als die Unweisen, sondern als die Weisen.

ਅਤਃ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ, ਅਜ੍ਞਾਨਾ ਇਵ ਮਾਚਰਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਜ੍ਞਾਨਿਨ ਇਵ ਸਤਰ੍ਕਮ੍ ਆਚਰਤ|

16 Und schicket euch in die Zeit; denn es ist böse Zeit.

ਸਮਯੰ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯੰ ਗਣਯਧ੍ਵੰ ਯਤਃ ਕਾਲਾ ਅਭਦ੍ਰਾਃ|

17 Darum werdet nicht unverständig, sondern verständig, was da sei des HERRN Wille.

ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਨਾ ਨ ਭਵਤ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਭੋਰਭਿਮਤੰ ਕਿੰ ਤਦਵਗਤਾ ਭਵਤ|

18 Und saufet euch nicht voll Weins, daraus ein unordentlich Wesen folget, sondern werdet voll Geistes

ਸਰ੍ੱਵਨਾਸ਼ਜਨਕੇਨ ਸੁਰਾਪਾਨੇਨ ਮੱਤਾ ਮਾ ਭਵਤ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਤ੍ਮਨਾ ਪੂਰ੍ੱਯਧ੍ਵੰ|

19 und redet untereinander von Psalmen und Lobgesängen und geistlichen Liedern; singet und spielet dem HERRN in euren Herzen.

ਅਪਰੰ ਗੀਤੈ ਰ੍ਗਾਨੈਃ ਪਾਰਮਾਰ੍ਥਿਕਕੀਰ੍ੱਤਨੈਸ਼੍ਚ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਆਲਪਨ੍ਤੋ ਮਨਸਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਪ੍ਰਭੁਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਗਾਯਤ ਵਾਦਯਤ ਚ|

20 Und saget Dank allezeit für alles Gott und dem Vater in dem Namen unsers HERRN Jesu Christi.

ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋ ਯੀਸ਼ੋਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਤਾਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਤ|

21 Und seid untereinander untertan in der Furcht Gottes.

ਯੂਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਭੀਤਾਃ ਸਨ੍ਤ ਅਨ੍ਯੇ(ਅ)ਪਰੇਸ਼਼ਾਂ ਵਸ਼ੀਭੂਤਾ ਭਵਤ|

22 Die Weiber seien untertan ihren Männern als dem HERRN.

ਹੇ ਯੋਸ਼਼ਿਤਃ, ਯੂਯੰ ਯਥਾ ਪ੍ਰਭੋਸ੍ਤਥਾ ਸ੍ਵਸ੍ਵਸ੍ਵਾਮਿਨੋ ਵਸ਼ਙ੍ਗਤਾ ਭਵਤ|

23 Denn der Mann ist des Weibes Haupt, gleichwie auch Christus das Haupt ist der Gemeinde, und er ist seines Leibes Heiland.

ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਸਮਿਤੇ ਰ੍ਮੂਰ੍ੱਧਾ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਤ੍ਰਾਤਾ ਚ ਭਵਤਿ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਸ੍ਵਾਮੀ ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ ਮੂਰ੍ੱਧਾ|

24 Aber wie nun die Gemeinde ist Christo untertan, also auch die Weiber ihren Männern in allen Dingen.

ਅਤਃ ਸਮਿਤਿ ਰ੍ਯਦ੍ਵਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਵਸ਼ੀਭੂਤਾ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੋਸ਼਼ਿਦ੍ਭਿਰਪਿ ਸ੍ਵਸ੍ਵਸ੍ਵਾਮਿਨੋ ਵਸ਼ਤਾ ਸ੍ਵੀਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾ|

25 Ihr Männer, liebet eure Weiber, gleichwie Christus auch geliebet hat die Gemeinde und hat sich selbst für sie gegeben,

ਅਪਰਞ੍ਚ ਹੇ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਃ, ਯੂਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਇਵ ਸ੍ਵਸ੍ਵਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ਸੁ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੰ|

26 auf daß er sie heiligte, und hat sie gereiniget durch das Wasserbad im Wort,

ਸ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਪਿ ਸਮਿਤੌ ਪ੍ਰੀਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਚ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਤ੍ਯਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਯਤਃ ਸ ਵਾਕ੍ਯੇ ਜਲਮੱਜਨੇਨ ਤਾਂ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਾਵਯਿਤੁਮ੍

27 auf daß er sie sich selbst darstellete als eine Gemeinde, die herrlich sei, die nicht habe einen Flecken oder Runzel oder des etwas, sondern daß sie heilig sei und unsträflich.

ਅਪਰੰ ਤਿਲਕਵਲ੍ਯਾਦਿਵਿਹੀਨਾਂ ਪਵਿਤ੍ਰਾਂ ਨਿਸ਼਼੍ਕਲਙ੍ਕਾਞ੍ਚ ਤਾਂ ਸਮਿਤਿੰ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨੀਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਹਸ੍ਤੇ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁਞ੍ਚਾਭਿਲਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|

28 Also sollen auch die Männer ihre Weiber lieben als ihre eigenen Leiber. Wer sein Weib liebet, der liebet sich selbst.

ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਵਤਨੁਵਤ੍ ਸ੍ਵਯੋਸ਼਼ਿਤਿ ਪ੍ਰੇਮਕਰਣੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ਸ੍ਯੋਚਿਤੰ, ਯੇਨ ਸ੍ਵਯੋਸ਼਼ਿਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰਿਯਤੇ ਤੇਨਾਤ੍ਮਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|

29 Denn niemand hat jemals sein eigen Fleisch gehasset, sondern er nähret es und pfleget sein, gleichwie auch der HERR die Gemeinde.

ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਕਦਾਪਿ ਨ ਸ੍ਵਕੀਯਾਂ ਤਨੁਮ੍ ਰੁʼਤੀਯਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਾਂ ਵਿਭ੍ਰਤਿ ਪੁਸ਼਼੍ਣਨ੍ਤਿ ਚ| ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਪਿ ਸਮਿਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ ਤਦੇਵ ਕਰੋਤਿ,

30 Denn wir sind Glieder seines Leibes, von seinem Fleisch und von seinem Gebeine.

ਯਤੋ ਵਯੰ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯਾਙ੍ਗਾਨਿ ਮਾਂਸਾਸ੍ਥੀਨਿ ਚ ਭਵਾਮਃ|

31 Um deswillen wird ein Mensch verlassen Vater und Mutter und seinem Weibe anhangen, und werden zwei ein Fleisch sein.

ਏਤਦਰ੍ਥੰ ਮਾਨਵਃ ਸ੍ਵਮਾਤਾਪਿਤਰੋ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਸ੍ਵਭਾਰ੍ੱਯਾਯਾਮ੍ ਆਸੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੌ ਦ੍ਵੌ ਜਨਾਵੇਕਾਙ੍ਗੌ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਃ|

32 Das Geheimnis ist groß; ich sage aber von Christo und der Gemeinde;

ਏਤੰਨਿਗੂਢਵਾਕ੍ਯੰ ਗੁਰੁਤਰੰ ਮਯਾ ਚ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸਮਿਤੀ ਅਧਿ ਤਦ੍ ਉਚ੍ਯਤੇ|

33 Doch auch ihr, ja ein jeglicher habe lieb sein Weib als sich selbst; das Weib aber fürchte den Mann.

ਅਤਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕੋ ਜਨ ਆਤ੍ਮਵਤ੍ ਸ੍ਵਯੋਸ਼਼ਿਤਿ ਪ੍ਰੀਯਤਾਂ ਭਾਰ੍ੱਯਾਪਿ ਸ੍ਵਾਮਿਨੰ ਸਮਾਦਰ੍ੱਤੁੰ ਯਤਤਾਂ|