< Apostelgeschichte 9 >
1 Saulus aber schnaubete noch mit Dräuen und Morden wider die Jünger des HERRN und ging zum Hohenpriester
Leleꞌ naa, Saulus akaꞌ a momoko ma tao doidꞌoso atahori-atahori mana tungga Yesus. Ana o sangga dalaꞌ nae nisa se. Naa de, ana neu nisiꞌ malangga monae agama Yahudi a
2 und bat ihn um Briefe gen Damaskus an die Schulen, auf daß, so er etliche dieses Wegs fände, Männer und Weiber, er sie gebunden führete gen Jerusalem.
ma noꞌe susura koasa fo nendi nisiꞌ malangga ume hule-oꞌeꞌ ra sia Damsik. Ana noꞌe nae mete ma nandaa no atahori mana tungga Yesus Dala Masodꞌa Na, mae touꞌ do inaꞌ o, ana toꞌu ma paꞌa se, fo no se Yerusalem reu.
3 Und da er auf dem Wege war und nahe an Damaskus kam, umleuchtete ihn plötzlich ein Licht vom Himmel.
Saulus simbo nala susura koasa ma, no nonoo nara Damsik reu. Ara deka kota naa boe, aiboiꞌ ma manggareloꞌ naronda mia lalai nandaa no Saulus.
4 Und er fiel auf die Erde und hörete eine Stimme, die sprach zu ihm: Saul, Saul, was verfolgest du mich?
Boe ma ana naꞌaloli. Ana rena haraꞌ esa olaꞌ no e nae, “Saulus! Saulus! Taꞌo bee de ho tao doidꞌoso Au taꞌo ia, e?”
5 Er aber sprach: HERR, wer bist du? Der HERR sprach: Ich bin Jesus, den du verfolgest. Es wird dir schwer werden, wider den Stachel lecken.
Saulus natane nae, “Malangga mana olaꞌ ia, seka?” Haraꞌ naa nataa nae, “Au, Yesus, fo ho tao doidꞌosoꞌ a.
6 Und er sprach mit Zittern und Zagen: HERR, was willst du, daß ich tun soll? Der HERR sprach zu ihm: Stehe auf und gehe in die Stadt; da wird man dir sagen, was du tun sollst.
Fela fo kota rala muu. Dei fo Au ufadꞌe nggo tao sa sia naa.”
7 Die Männer aber, die seine Gefährten waren, stunden und waren erstarret; denn sie höreten eine Stimme und sahen niemand.
Nonoo nara o rena hara-liiꞌ na boe, te nda rita esa-esa saꞌ boe. Boe ma mopo dudꞌuꞌa nara, de ara hie-hie reuꞌ ena.
8 Saulus aber richtete sich auf von der Erde, und als er seine Augen auftat, sah er niemand. Sie nahmen ihn aber bei der Hand und führeten ihn gen Damaskus.
Basa ma Saulus nambariiꞌ. Ana nalaa sobꞌa matan, te nda nita saa saꞌ boe. De ara toꞌu lima na ro e Damsik neu.
9 Und war drei Tage nicht sehend und aß nicht und trank nicht.
Saulus nda nita sa fai telu. Ma nda naa-ninu saa saꞌ boe.
10 Es war aber ein Jünger zu Damaskus mit Namen Ananias; zu dem sprach der HERR im Gesichte: Ananias! Und er sprach: Hier bin ich, HERR.
Sia naa, hambu Lamatuaꞌ Yesus atahori Na esa, naran Ananias. Lamatuaꞌ natudꞌu mata Na neu e, de noꞌe nae, “Ananias!” Ana nataa nae, “Ia, Lamatuaꞌ!”
11 Der HERR sprach zu ihm: Stehe auf und gehe hin in die Gasse, die da heißet die Richtige, und frage in dem Hause Judas nach Saulus mit Namen von Tarsus; denn siehe, er betet
Lamatuaꞌ nafadꞌe nae, “Uma dei. Muu sangga Au atahori ngga esa. Misiꞌ Dala Ndos, sia atahori sa naran Yudas ume na. Sia naa, ho sangga atahori Tarsus sa, naran Saulus. Oras ia, ana hule-oꞌe.
12 und hat gesehen im Gesichte einen Mann mit Namen Ananias zu ihm hineinkommen und die Hand auf ihn legen, daß er wieder sehend werde.
Au utudꞌu e, ae dei fo atahori esa neu seꞌu e. Naeni, ho Ananias. De muu ndae lima ma neu e fo ana nita baliꞌ!”
13 Ananias aber antwortete: HERR, ich habe von vielen gehöret von diesem Manne, wieviel Übles er deinen Heiligen getan hat zu Jerusalem.
Te Ananias nataa baliꞌ nae, “Taꞌo ia, Lamatuaꞌ! Hai rena atahori dui-bꞌengga atahori naa, huu ana naꞌasususaꞌ Lamatuaꞌ atahori Nara sia Yerusalem. Losa ara nda bibisaꞌ saa ena!
14 Und er hat allhie Macht von den Hohenpriestern; zu binden alle, die deinen Namen anrufen.
Leleꞌ ia hai rena mae malangga agama ra fee ne koasa fo nema humu basa atahori mana masoꞌ tungga Lamatuaꞌ Yesus Dala Masodꞌa Na.”
15 Der HERR sprach zu ihm: Gehe hin; denn dieser ist mir ein auserwählt Rüstzeug, daß er meinen Namen trage vor den Heiden und vor den Königen und vor den Kindern von Israel.
Te Lamatuaꞌ olaꞌ no Ananias fai nae, “Mae onaꞌ naa o, muu dei! Te Au tengga e dadꞌi mana soi dalaꞌ fee Au, fo ana nendi Dudꞌui Malole Ngga fee atahori ma maneꞌ mia nusa feaꞌ ra, ma atahori Israꞌel ra boe.
16 Ich will ihm zeigen, wieviel er leiden muß um meines Namens willen.
Dei fo Au utudꞌu e, fo ana bubꞌuluꞌ doidꞌosoꞌ mataꞌ saa nahani e, huu ana tungga Au.”
17 Und Ananias ging hin und kam in das Haus und legte die Hände auf ihn und sprach: Lieber Bruder Saul, der HERR hat mich gesandt (der dir erschienen ist auf dem Wege, da du herkamest), daß du wieder sehend und mit dem Heiligen Geist erfüllet werdest.
Ananias rena Lamatuaꞌ olaꞌ taꞌo naa ma, ana lao nisiꞌ ume naa, de rala neu. Ana ndae lima na neu Saulus, de nae, “Aꞌa Saul. Lamatuaꞌ Yesus fo aꞌa nita mia dalaꞌ leleꞌ aꞌa nema, Ana mana denu au uma undaa o nggo. Ana denu au hule-oꞌe ma ndae lima ngga, fo aꞌa nita baliꞌ. Ana o nau fo aꞌa simbo Dula-dale Meumare Na.”
18 Und alsobald fiel es von seinen Augen wie Schuppen; und ward wieder sehend
Oras naa, Saulus medꞌa onaꞌ uꞌu unaꞌ e kufa mia mata na, de nita neuꞌ ena. Ana fela, de ara sarani e.
19 und stund auf, ließ sich taufen und nahm Speise zu sich und stärkete sich. Saulus aber war etliche Tage bei den Jüngern zu Damaskus.
Boe ma, ana naa-ninu, de ao na o maꞌadere baliꞌ. Saulus feꞌe leo fai hira fai no Lamatuaꞌ Yesus atahori Nara mia Damsik.
20 Und alsbald predigte er Christum in den Schulen, daß derselbige Gottes Sohn sei.
Ana nisiꞌ atahori Yahudi ra ume hule oꞌe na, de nafadꞌe se nae, “Rena malolole dei! Memaꞌ Yesus, tebꞌe-tebꞌeꞌ Lamatualain Ana Na.”
21 Sie entsetzten sich aber alle, die es höreten, und sprachen: Ist das nicht, der zu Jerusalem verstörete alle, die diesen Namen anrufen, und darum herkommen, daß er sie gebunden führe zu den Hohenpriestern?
Atahori ra titindindi rena Saulus oꞌola na. De ara ola-olaꞌ rae, “Ana mana tao doidꞌoso Yesus atahori nara mia Yerusalem, to? Ana nema nae toꞌu nendi se risiꞌ malangga agama Yahudi ra! Taꞌo bee ia?”
22 Saulus aber ward immer kräftiger und trieb die Juden in die Enge, die zu Damaskus wohneten, und bewährete es, daß dieser ist der Christus.
Te Saulus soaꞌ natudꞌu bukti oi Yesus naa, Atahori fo Lamatualain helu nae haitua eniꞌ a maꞌahulu na neu. Saulus nanori onaꞌ naa, de atahori Yahudi ra nda rasenggiꞌ e sa. Naa de, Saulus naran boe nenenehineꞌ sia bee-bꞌee.
23 Und nach vielen Tagen hielten die Juden einen Rat zusammen, daß sie ihn töteten.
Nda dooꞌ sa ma, atahori Yahudi ra raꞌabꞌue rae tao risa e.
24 Aber es ward Saulus kundgetan, daß sie ihm nachstelleten. Sie hüteten aber Tag und Nacht an den Toren, daß sie ihn töteten.
Te Saulus rena siuꞌ dudꞌuꞌa deꞌulakaꞌ naa. Atahori ra tefa e hatu-rerelon sia lelesu ineꞌ a fo rae risa e.
25 Da nahmen ihn die Jünger bei der Nacht und taten ihn durch die Mauer und ließen ihn in einem Korbe hinab.
Te tetembaꞌ sa, Saulus nonoo nara hira reu rala e, de tao e mia boa sa rala ma raꞌonda e tungga kota a tembok na, de ana nela hela kota Damsik.
26 Da aber Saulus gen Jerusalem kam, versuchte er, sich zu den Jüngern zu tun; und sie fürchteten sich alle vor ihm und glaubten nicht, daß er ein Jünger wäre.
Basa ma, Saulus Yerusalem neu. Losa naa, ana sobꞌa neu naꞌabꞌue no Lamatuaꞌ Yesus atahori Nara. Te basa se ramatau e, huu rae neꞌo ana neu tao ao na onaꞌ atahori mamahereꞌ mana tungga Lamatuaꞌ Yesus. Te dei fo ana toꞌu se.
27 Barnabas aber nahm ihn zu sich und führete ihn zu den Aposteln und erzählete ihnen, wie er auf der Straße den HERRN gesehen, und er mit ihm geredet, und wie er zu Damaskus den Namen Jesu frei geprediget hätte.
Te hambu atahori sa, nara na Barnabas. Ana mana fee Lamatuaꞌ dedenu Nara rahine Saulus. Ana dui se, saa fo dadꞌi neu Saulus mia dalaꞌ. Ana o nafadꞌe nae Saulus nandaa no Lamatuaꞌ Yesus ma Yesus o olaꞌ no e boe. Ana dui se Saulus mbaranin nafadꞌe Lamatuaꞌ Yesus Dala Masodꞌa Na neu atahori sia Damsik.
28 Und er war bei ihnen und ging aus und ein zu Jerusalem und predigte den Namen des HERRN Jesu frei.
Ara rena taꞌo naa ma, basa se simbo Saulus. De ana leo no se mia Yerusalem. Ana nambarani nafadꞌe Lamatuaꞌ Yesus Dudꞌui Malole Na neu sudꞌiꞌ a se.
29 Er redete auch und befragte sich mit den Griechen; aber sie stelleten ihm nach, daß sie ihn töteten.
Ana naselu no atahori Yahudi hira mana olaꞌ rendi dedꞌea Yunani. Te ara nda nau simbo oꞌola na sa, de ara sangga dalaꞌ rae tao risa e.
30 Da das die Brüder erfuhren, geleiteten sie ihn gen Cäsarea und schickten ihn gen Tarsus.
Lamatuaꞌ Yesus atahori Nara rena rae atahori sangga dalaꞌ deꞌulakaꞌ ma, ara ro e nisiꞌ kota Kaisarea sia tasiꞌ suun. Basa de ara haitua baliꞌ e nisiꞌ kota Tarsus.
31 So hatte nun die Gemeinde Frieden durch ganz Judäa und Galiläa und Samarien und bauete sich und wandelte in der Furcht des HERRN und ward erfüllet mit Trost des Heiligen Geistes.
Basa boe ma, Yesus atahori nara mana sia nusa Yudea, Galilea, ma Samaria, rasodꞌa no dame. Ara ramaheta, ma tungga Lamatuaꞌ hihii Na. Dula-dale Meumare Na o tao manggatetee rala nara.
32 Es geschah aber, da Petrus durchzog allenthalben, daß er auch zu den Heiligen kam, die zu Lydda wohneten.
Leleꞌ naa, Petrus hii lao ndule bee-bꞌee fo neu seꞌu Lamatuaꞌ atahori Nara. Faiꞌ sa ma, neu seꞌu atahori mana leo sia kambo Lida.
33 Daselbst fand er einen Mann mit Namen Aneas, acht Jahre lang auf dem Bette gelegen, der war gichtbrüchig.
Sia naa nandaa no touꞌ esa, naran Eneas. Eni mamaluꞌuꞌ, de nda fela hela mamana susunggu na sa, too falu ena.
34 Und Petrus sprach zu ihm: Änea, Jesus Christus macht dich gesund; stehe auf und bette dir selber. Und alsobald stund er auf.
Petrus nafadꞌe e nae, “Eneas! Yesus Kristus nahaiꞌ nggo ena. Dadꞌi fela leo! Mulolole mamana susunggu ma!” Eneas rena taꞌo naa ma, ana fela boe.
35 Und es sahen ihn alle, die zu Lydda und zu Saron wohneten; die bekehreten sich zu dem HERRN.
Basa atahori sia kambo Lida no kambo Saron rita Eneas hai, ma ramahere neu Lamatuaꞌ Yesus.
36 Zu Joppe aber war eine Jüngerin mit Namen Tabea (welches verdolmetschet heißt eine Rehe), die war voll guter Werke und Almosen, die sie tat.
Leleꞌ naa, inaꞌ esa nara na Tabita leo sia kota Yope sia tasi suu na. (Inaꞌ naa nara na sia dedꞌea Yunani oi, ‘Dorkas’, sosoa na oi, ‘rusa’). Ana namahere neu Lamatuaꞌ Yesus. Ana taoꞌ a maloleꞌ neu atahori, ma hii tulu-fali atahori mana tudꞌa-loloeꞌ ra.
37 Es begab sich aber zu derselbigen Zeit, daß sie krank ward und starb. Da wuschen sie dieselbige und legten sie auf den Söller.
Faiꞌ esa ma, mama Tabita namahedꞌi, de mate. Ara rariu e, ma mboti ao sisi na, ma ralololi e sia kama ataꞌ.
38 Nun aber Lydda nahe bei Joppe ist, da die Jünger höreten, daß Petrus daselbst war, sandten sie zwei Männer zu ihm und ermahneten ihn, daß er sich's nicht ließe verdrießen, zu ihnen zu kommen.
Ara rena rae Petrus sia Lida. Kota naa lao eiꞌ na fai eꞌetuꞌ sa mia Yope. De ara denu atahori rua reu roꞌe Petrus oi, “Amaꞌ! Hai moꞌe amaꞌ nema lai-lai sia Yope dei.”
39 Petrus aber stund auf und kam mit ihnen. Und als er hinkommen war, führeten sie ihn hinauf auf den Söller, und traten um ihn alle Witwen, weineten und zeigten ihm die Röcke und Kleider, welche die Rehe machte, als sie bei ihnen war.
Petrus rena ma, ana fela de tungga se. Losa naa, ana nisiꞌ mama Tabita kama na. Ina falu ra sofe kama ma nggae ei-ei. Ara ratudꞌu Petrus sira badꞌu nara ma bua-baꞌus fea nara fo mama Dorkas soo fee se leleꞌ ana feꞌe masodꞌaꞌ.
40 Und da Petrus sie alle hinausgetrieben hatte, kniete er nieder, betete und wandte sich zu dem Leichnam und sprach: Tabea, stehe auf! Und sie tat ihre Augen auf; und da sie Petrus sah, setzte sie sich wieder.
Basa ma, Petrus denu se dea reu. De ana sendeꞌ lululangga na ma hule-oꞌe. Basa ma, ana mbali mamates a, de olaꞌ nae, “Tabita! Fela leo!” Aiboiꞌ ma, inaꞌ a nalaa mata na. Nita Petrus ma, ana fela de endoꞌ.
41 Er aber gab ihr die Hand und richtete sie auf und rief die Heiligen und die Witwen und stellete sie lebendig dar.
Petrus toꞌu lima na de nafefela e. Basa ma, ana noꞌe ina-falu ra ma atahori feaꞌ ra, de fee inaꞌ mana nasodꞌa baliꞌ a, neu se.
42 Und es ward kund durch ganz Joppe, und viele wurden gläubig an den HERRN.
Basa atahori sia Yope rena dudꞌuit naa, de atahori naeꞌ ramahere Lamatuaꞌ Yesus.
43 Und es geschah, daß er lange Zeit zu Joppe blieb bei einem Simon, der ein Gerber war.
Petrus leo fai hira fai mia atahori sa ume na. Atahori naa, nara na Simon. Ue-tatao na, tukan nameu banda rouꞌ.