< 2 Samuel 22 >

1 Und David redete vor dem HERRN die Worte dieses Liedes zur Zeit, da ihn der HERR errettet hatte von der Hand aller seiner Feinde und von der Hand Sauls, und sprach:
وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:
2 Der HERR ist mein Fels und meine Burg und mein Erretter.
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.
3 Gott ist mein Hort, auf den ich traue, mein Schild und Horn meines Heils, mein Schutz und meine Zuflucht, mein Heiland, der du mir hilfst vom Frevel.
خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.
4 Ich will den HERRN loben und anrufen, so werde ich von meinen Feinden erlöset werden.
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!
5 Denn es hatten mich umfangen die Schmerzen des Todes, und die Bäche Belials erschreckten mich.
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.
6 Der Höllen Bande umfingen mich, und des Todes Stricke überwältigten mich. (Sheol h7585)
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)
7 Wenn mir angst ist, so rufe ich den HERRN an und schreie zu meinem Gott, so erhöret er meine Stimme von seinem Tempel, und mein Geschrei kommt vor ihn zu seinen Ohren.
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.
8 Die Erde bebete und ward bewegt, die Grundfesten des Himmels regten sich und bebeten, da er zornig war.
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.
9 Dampf ging auf von seiner Nase und verzehrend Feuer von seinem Munde, daß es davon blitzte.
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.
10 Er neigete den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen.
او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.
11 Und er fuhr auf dem Cherub und flog daher; und er schwebete auf den Fittichen des Windes.
بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.
12 Sein Gezelt um ihn her war finster und schwarze dicke Wolken.
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.
13 Von dem Glanz vor ihm brannte es mit Blitzen.
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.
14 Der HERR donnerte vom Himmel, und der Höchste ließ seinen Donner aus.
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.
15 Er schoß seine Strahlen und zerstreuete sie; er ließ blitzen und schreckte sie.
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.
16 Da sah man Wassergüsse, und des Erdbodens Grund ward aufgedeckt von dem Schelten des HERRN, von dem Odem und Schnauben seiner Nase.
آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.
17 Er schickte aus von der Höhe und holte mich und zog mich aus großen Wassern.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.
18 Er errettete mich von meinen starken Feinden, von meinen Hassern, die mir zu mächtig waren,
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید
19 die mich überwältigten zur Zeit meines Unfalls. Und der HERR ward meine Zuversicht.
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.
20 Er führete mich aus in den Raum; er riß mich heraus, denn er hatte Lust zu mir.
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.
21 Der HERR tut wohl an mir nach meiner Gerechtigkeit; er vergilt mir nach der Reinigkeit meiner Hände.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،
22 Denn ich halte die Wege des HERRN und bin nicht gottlos wider meinen Gott.
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.
23 Denn alle seine Rechte habe ich vor Augen und seine Gebote werfe ich nicht von mir;
همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.
24 sondern ich bin ohne Wandel vor ihm und hüte mich vor Sünden.
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.
25 Darum vergilt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach meiner Reinigkeit vor seinen Augen.
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.
26 Bei den Heiligen bist du heilig, bei den Frommen bist du fromm,
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.
27 bei den Reinen bist du rein und bei den Verkehrten bist du verkehrt.
به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.
28 Denn du hilfst dem elenden Volk und mit deinen Augen niedrigest du die Hohen.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.
29 Denn du, HERR, bist meine Leuchte. Der HERR machet meine Finsternis licht.
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.
30 Denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschmeißen und mit meinem Gott über die Mauern springen.
با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.
31 Gottes Wege sind ohne Wandel, des HERRN Reden sind durchläutert; er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.
اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.
32 Denn ist ein Gott ohne den HERRN? Und wo ist ein Hort, ohne unser Gott?
کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟
33 Gott stärket mich mit Kraft und weiset mir einen Weg ohne Wandel.
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.
34 Er machet meine Füße gleich den Hirschen und stellet mich auf meine Höhe.
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.
35 Er lehret meine Hände streiten und lehret meinen Arm den ehernen Bogen spannen.
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.
36 Und gibst mir den Schild deines Heils. Und wenn du mich demütigest, machst du mich groß.
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.
37 Du machst unter mir Raum zu gehen, daß meine Knöchel nicht gleiten.
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.
38 Ich will meinen Feinden nachjagen und sie vertilgen; und will nicht umkehren, bis ich sie umgebracht habe.
دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.
39 Ich will sie umbringen und zerschmeißen, und sollen mir nicht widerstehen; sie müssen unter meine Füße fallen.
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.
40 Du kannst mich rüsten mit Stärke zum Streit; du kannst unter mich werfen, die sich wider mich setzen.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.
41 Du gibst mir meine Feinde in die Flucht, daß ich verstöre, die mich hassen.
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.
42 Sie lieben sich zu, aber da ist kein Helfer; zum HERRN, aber er antwortet ihnen nicht.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.
43 Ich will sie zerstoßen wie Staub auf der Erde; wie Kot auf der Gasse will ich sie verstäuben und zerstreuen.
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.
44 Du hilfst mir von dem zänkischen Volk und behütest mich zum Haupt unter den Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dienet mir.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.
45 Den fremden Kindern hat es wider mich gefehlet, und gehorchen mir mit gehorsamen Ohren.
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.
46 Die fremden Kinder sind verschmachtet und zappeln in ihren Banden.
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.
47 Der HERR lebet; und gelobet sei mein Hort, und Gott, der Hort meines Heils, müsse erhaben werden,
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!
48 der Gott, der mir die Rache gibt und wirft die Völker unter mich.
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،
49 Er hilft mir aus von meinen Feinden. Du erhöhest mich aus denen, die sich wider mich setzen; du hilfst mir von den Frevlern.
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.
50 Darum will ich dir danken, HERR, unter den Heiden und deinem Namen lobsingen,
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.
51 der seinem Könige groß Heil beweiset und wohltut seinem Gesalbten David und seinem Samen ewiglich.
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.

< 2 Samuel 22 >