2 Korinther 1

1 Paulus, ein Apostel Jesu Christi durch den Willen Gottes, und Bruder Timotheus: Der Gemeinde Gottes zu Korinth samt allen Heiligen in ganz Achaja.

ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇੱਛਯਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਪੌਲਸ੍ਤਿਮਥਿਰ੍ਭ੍ਰਾਤਾ ਚ ਦ੍ਵਾਵੇਤੌ ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰਸ੍ਥਾਯੈ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸਮਿਤਯ ਆਖਾਯਾਦੇਸ਼ਸ੍ਥੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਃ|

2 Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unserm Vater, und dem HERRN Jesu Christo!

ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤਾਤਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਚਾਨੁਗ੍ਰਹਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਤਾਂ|

3 Gelobet sei Gott und der Vater unsers HERRN Jesu Christi, der Vater der Barmherzigkeit und Gott alles Trostes,

ਕ੍ਰੁʼਪਾਲੁਃ ਪਿਤਾ ਸਰ੍ੱਵਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਕਾਰੀਸ਼੍ਵਰਸ਼੍ਚ ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ ਧਨ੍ਯੋ ਭਵਤੁ|

4 der uns tröstet in aller unserer Trübsal, daß wir auch trösten können, die da sind in allerlei Trübsal, mit dem Trost, damit wir getröstet werden von Gott.

ਯਤੋ ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਤ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਯਾ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਯਾ ਯਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਮ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਕ੍ਲੇਸ਼ਸਮਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯਤਿ|

5 Denn gleichwie wir des Leidens Christi viel haben, also werden wir auch reichlich getröstet durch Christum.

ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕ੍ਲੇਸ਼ਾ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਬਾਹੁਲ੍ਯੇਨਾਸ੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤੇ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਬਹੁਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਢ੍ਯਾ ਅਪਿ ਭਵਾਮਃ|

6 Wir haben aber Trübsal oder Trost, so geschieht es euch zugut. Ist's Trübsal, so geschieht es euch zu Trost und Heil; welches Heil beweiset sich, so ihr leidet mit Geduld dermaßen, wie wir leiden. Ist's Trost, so geschieht es euch auch zu Trost und Heil.

ਵਯੰ ਯਦਿ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਯਾਮਹੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਪਰਿਤ੍ਰਾਣਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਯਾਮਹੇ ਯਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਨਿ ਦੁਃਖਾਨਿ ਸਹ੍ਯਨ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਦੁਃਖਾਨਾਂ ਸਹਨੇਨ ਤੌ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯੇਤੇ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਧਿ ਮਮ ਦ੍ਰੁʼਢਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਭਵਤਿ|

7 Und stehet unsere Hoffnung fest für euch, dieweil wir wissen, daß, wie ihr des Leidens teilhaftig seid, so werdet ihr auch des Trostes teilhaftig sein.

ਯਦਿ ਵਾ ਵਯੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਂ ਲਭਾਮਹੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਪਰਿਤ੍ਰਾਣਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤਾਮਪਿ ਲਭਾਮਹੇ| ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਦੁਃਖਾਨਾਂ ਭਾਗਿਨੋ(ਅ)ਭਵਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਯਾ ਅਪਿ ਭਾਗਿਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥੇਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|

8 Denn wir wollen euch nicht verhalten, liebe Brüder, unsere Trübsal, die uns in Asien widerfahren ist da wir über die Maßen beschweret waren und über Macht, also daß wir auch am Leben verzagten

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਆਸ਼ਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਯਃ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਆਕ੍ਰਾਮ੍ਯਤ੍ ਤੰ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਅਨਵਗਤਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ ਤਨ੍ਮਯਾ ਭਦ੍ਰੰ ਨ ਮਨ੍ਯਤੇ| ਤੇਨਾਤਿਸ਼ਕ੍ਤਿਕ੍ਲੇਸ਼ੇਨ ਵਯਮਤੀਵ ਪੀਡਿਤਾਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਜੀਵਨਰਕ੍ਸ਼਼ਣੇ ਨਿਰੁਪਾਯਾ ਜਾਤਾਸ਼੍ਚ,

9 und bei uns beschlossen hatten, wir müßten sterben. Das geschah aber darum, daß wir unser Vertrauen nicht auf uns selbst stelleten, sondern auf Gott, der die Toten auferwecket,

ਅਤੋ ਵਯੰ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ੁ ਨ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਨਾਮ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਤਰੀਸ਼੍ਵਰੇ ਯਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਕੁਰ੍ੰਮਸ੍ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਾਣਦਣ੍ਡੋ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯ ਇਤਿ ਸ੍ਵਮਨਸਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ|

10 welcher uns von solchem Tode erlöset hat und noch täglich erlöset; und hoffen auf ihn, er werde uns auch hinfort erlösen

ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਭਯਙ੍ਕਰਾਤ੍ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੋ ਰ੍ਯੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਅਤ੍ਰਾਯਤੇਦਾਨੀਮਪਿ ਤ੍ਰਾਯਤੇ ਸ ਇਤਃ ਪਰਮਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਰਾਸ੍ਯਤੇ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾ ਵਿਦ੍ਯਤੇ|

11 durch Hilfe eurer Fürbitte für uns, auf daß über uns für die Gabe, die uns gegeben ist, durch viel Personen viel Danks geschehe.

ਏਤਦਰ੍ਥਮਸ੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯਾ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੁਪਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾਸ੍ਤਥਾ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਬਹੁਭਿ ਰ੍ਯਾਚਿਤੋ ਯੋ(ਅ)ਨੁਗ੍ਰਹੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਸੁ ਵਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਬਹੁਭਿਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਧਨ੍ਯਵਾਦੋ(ਅ)ਪਿ ਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

12 Denn unser Ruhm ist der, nämlich das Zeugnis unsers Gewissens, daß wir in Einfältigkeit und göttlicher Lauterkeit, nicht in fleischlicher Weisheit, sondern in der Gnade Gottes auf der Welt gewandelt haben, allermeist aber bei euch.

ਅਪਰਞ੍ਚ ਸੰਸਾਰਮਧ੍ਯੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਵਯੰ ਸਾਂਸਾਰਿਕ੍ਯਾ ਧਿਯਾ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣਾਕੁਟਿਲਤਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸਾਰਲ੍ਯਞ੍ਚਾਚਰਿਤਵਨ੍ਤੋ(ਅ)ਤ੍ਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਮਨੋ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਦਾਤਿ ਤੇਨ ਵਯੰ ਸ਼੍ਲਾਘਾਮਹੇ|

13 Denn wir schreiben euch nichts anderes, denn was ihr leset und auch befindet. Ich hoffe aber, ihr werdet uns auch bis ans Ende also befinden, gleichwie ihr uns zum Teil befunden habt

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਪਠ੍ਯਤੇ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ ਚ ਤਦਨ੍ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਲਿਖ੍ਯਤੇ ਤੱਚਾਨ੍ਤੰ ਯਾਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਗ੍ਰਹੀਸ਼਼੍ਯਤ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਸ਼ਾ|

14 Denn wir sind euer Ruhm, gleichwie auch ihr unser Ruhm seid auf des HERRN Jesu Tag.

ਯੂਯਮਿਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵਮਪ੍ਯਸ੍ਮਾਨ੍ ਅੰਸ਼ਤੋ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ, ਯਤਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਿਨੇ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸ੍ਵਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼੍ਲਾਘਾ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪਿ ਸ਼੍ਲਾਘਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

15 Und auf solch Vertrauen gedachte ich jenes Mal zu euch zu kommen, auf daß ihr abermal eine Wohltat empfinget,

ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਯਦ੍ ਦ੍ਵਿਤੀਯੰ ਵਰੰ ਲਭਧ੍ਵੇ ਤਦਰ੍ਥਮਿਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਯਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ

16 und ich durch euch nach Mazedonien reisete und wiederum aus Mazedonien zu euch käme und von euch geleitet würde nach Judäa.

ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਦੇਸ਼ੇਨ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਪੁਨਸ੍ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਚੇਤਿ ਮਮ ਵਾਞ੍ਛਾਸੀਤ੍|

17 Hab' ich aber eine Leichtfertigkeit gebrauchet, da ich solches gedachte, oder sind meine Anschläge fleischlich? Nicht also, sondern bei mir ist Ja Ja, und Nein ist Nein.

ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾ ਮਯਾ ਕਿੰ ਚਾਞ੍ਚਲ੍ਯੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਾ? ਯਦ੍ ਯਦ੍ ਅਹੰ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯੇ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਵਿਸ਼਼ਯਿਲੋਕਇਵ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਣ ਆਦੌ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਅਸ੍ਵੀਕੁਰ੍ੱਵੇ?

18 Aber, o ein treuer Gott, daß unser Wort an euch nicht Ja und Nein gewesen ist!

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਯਾ ਕਥਿਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨ੍ਯਗ੍ਰੇ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ(ਅ)ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਨਾਭਵਨ੍ ਏਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਤਤਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|

19 Denn der Sohn Gottes, Jesus Christus, der unter euch durch uns geprediget ist, durch mich und Silvanus und Timotheus, der war nicht Ja und Nein, sondern es war Ja in ihm.

ਮਯਾ ਸਿਲ੍ਵਾਨੇਨ ਤਿਮਥਿਨਾ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਘੋਸ਼਼ਿਤਃ ਸ ਤੇਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਃ ਪੁਨਰਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤਸ਼੍ਚ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਵੀਕਾਰਸ੍ਵਰੂਪਏਵ|

20 Denn alle Gottesverheißungen sind Ja in ihm und sind Amen in ihm Gott zu Lobe durch uns.

ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ੇਤ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਯਦ੍ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਤੰ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸ੍ਵੀਕ੍ਰੁʼਤੰ ਸਤ੍ਯੀਭੂਤਞ੍ਚ|

21 Gott ist's aber, der uns befestiget samt euch in Christum und uns gesalbet

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਂਸ਼੍ਚਾਭਿਸ਼਼ਿਚ੍ਯ ਯਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਸ੍ਥਾਸ੍ਨੂਨ੍ ਕਰੋਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰ ਏਵ|

22 und versiegelt und in unsere Herzen das Pfand, den Geist, gegeben hat.

ਸ ਚਾਸ੍ਮਾਨ੍ ਮੁਦ੍ਰਾਙ੍ਕਿਤਾਨ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਸਤ੍ਯਾਙ੍ਕਾਰਸ੍ਯ ਪਣਖਰੂਪਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇਸ਼਼ੁ ਨਿਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪੱਚ|

23 Ich rufe aber Gott an zum Zeugen auf meine Seele, daß ich euer verschonet habe in dem, daß ich nicht wieder gen Korinth kommen bin.

ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਕਰੁਣਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਅਹਮ੍ ਏਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਯਾਵਤ੍ ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰੰ ਨ ਗਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯਮੇਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਮਯਾ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨਾਂ ਸ਼ਪਥਃ ਕ੍ਰਿਯਤੇ|

24 Nicht daß wir HERREN seien über euren Glauben, sondern wir sind Gehilfen eurer Freude; denn ihr stehet im Glauben.

ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯ ਨਿਯਨ੍ਤਾਰੋ ਨ ਭਵਾਮਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਸ੍ਯ ਸਹਾਯਾ ਭਵਾਮਃ, ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਿਤਿ ਰ੍ਭਵਤਿ|