Zephanja 2
1 Beugt euch und bleibt gebeugt, Volk ohne Scham,
Жиғилиңлар, өзүңларни жиғиңлар, и номуссиз «ят әл»,
2 bevor ihr wie Spreu werdet, die dahinfährt, bevor die Glut des Zornes Jahwes über euch hereinbricht, bevor der Tag des Zornes Jahwes über euch hereinbricht!
Ярлиқ чиққичә, Күн топандәк тез өтүп кәткичә, Пәрвәрдигарниң аччиқ ғәзиви үстүңләргә чүшкичә, Пәрвәрдигарниң ғәзивини елип келидиған күн үстүңләргә чүшкичә,
3 Sucht Jahwe, alle ihr Demütigen im Lande, die sein Recht üben! Befleißigt euch der Gerechtigkeit, befleißigt euch der Demut: vielleicht werdet ihr am Tage des Zornes Jahwes geborgen!
Пәрвәрдигарни издәңлар, и Униң һөкүмлирини ада қилған зиминдики кәмтәрләр; Һәққанийлиқни издәңлар, кәмтәрликни издәңлар; Еһтимал силәр Пәрвәрдигарниң ғәзиви болған күнидә панаһ тапқан болисиләр.
4 Denn Gaza wird zur Einöde werden, und Askalon zur Wüste. Asdod - am hellen Mittage wird man es austreiben, und Ekron wird von Grund aus zerstört werden.
Чүнки Газа ташланған болиду, Ашкелон вәйранә болиду; Улар Ашдодтикиләрни чүш болмайла һайдиветиду; Әкрон жулуп ташлиниду.
5 Wehe euch, die ihr den Landstrich am Meere bewohnt, ihr vom Kretervolke! Wider euch ist Jahwes Wort gerichtet, Kanaan, Land der Philister! Ja, ich werde dich vernichten, entvölkern!
Деңиз бойидикиләр, йәни Қерәт елидикиләргә вай! Пәрвәрдигарниң сөзи саңа қаршидур, и Қанаан, Филистийләрниң зимини! Аһаләң қалмиғичә Мән сени һалак қилимән.
6 Und es soll Kreta zu Auen für Hirten werden und zu Hürden für Schafe.
Деңиз бойи падичилар үчүн чимәнзар, Қой падилири үчүн қотанлар болиду;
7 Dann wird der Landstrich am Meere dem Überreste des Hauses Juda zufallen: sie werden darauf weiden; in den Häusern Askalons werden sie sich am Abende lagern. Denn Jahwe, ihr Gott, wird sie heimsuchen und ihr Geschick wenden.
Деңиз бойи Йәһуда җәмәтиниң қалдиси егидарчилиғида болиду; Әшу йәрдә улар озуқлиниду; Ашкелонниң өйлиридә улар кәч киргәндә ятиду, Чүнки Пәрвәрдигар Худаси уларниң йениға берип улардин хәвәр елип, Уларни асарәттин азатлиққа ериштүриду.
8 Ich habe die Beschimpfung Moabs gehört und die Lästerung der Ammoniter, womit sie mein Volk beschimpften und groß thaten wider sein Gebiet.
Мән Моабниң дәшнимини, Аммонийларниң һақарәтлирини аңлидим; Улар шундақ қилип Мениң хәлқимни мазақ қилип, Уларниң чегаралирини паймал қилип махтинип кәтти.
9 Darum, so wahr ich lebe - ist der Spruch Jahwes der Heerscharen, des Gottes Israels, - es soll Moab wie Sodom ergehen und den Ammonitern wie Gomorrha; ein Besitztum der Nesseln sollen sie werden und eine Salzgrube und eine Einöde für immer. Der Überrest meines Volkes soll sie ausplündern, und was übrig geblieben von meiner Nation, soll sie beerben.
Шуңа Мән Өз һаятим билән қәсәм қилимәнки, — дәйду самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар, Исраилниң Худаси, Моаб җәзмән худди Содомдәк, Аммонийлар худди Гоморрадәк болиду — Йәни чаққақлар вә шорлуқлар қапланған җай, дайим бир чөл-җәзирә болиду; Һәм хәлқимниң қалдиси улардин олҗа алиду, Қовмимниң қалғанлири буларға егә болиду.
10 Solches widerfährt ihnen für ihren Stolz, daß sie gehöhnt und groß gethan haben wider das Volk Jahwes der Heerscharen.
Уларниң тәкәббурлуғидин бу иш бешиға келиду, Чүнки улар самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигарниң хәлқини мазақ қилип махтинип кәтти.
11 Jahwe wird sich furchtbar an ihnen erweisen, denn er läßt dahinsiechen alle Götter der Erde, daß ihn anbeten, ein jeder von seinem Ort aus, alle Inseln der Heiden.
Пәрвәрдигар уларға дәһшәтлик болиду; Чүнки У йәр йүзидики бутларниң һәммисини қурутиветиду; Шуниң билән әлләр, барлиқ чәт аралдикиләр һәр бири өз җайида Униңға ибадәт қилиду.
12 Auch ihr, Kuschiten, werdet von meinem Schwert erschlagen!
И Ефиопийләр, силәрму Мениң қиличим билән өлтүрүлисиләр.
13 Und er wird seine Hand nach Norden hin ausstrecken und Assur verderben. Und er wird Nineve zur Einöde machen, ausgedörrt der Wüste gleich,
У қолини созуп шималға тәккүзүп, Асурийәни һалак қилиду, Нинәвә шәһирини вәйранә, чөл-баявандәк қәһәтчилик җай қилиду.
14 daß mitten darin Herden lagern, allerlei Getier des Feldes: Pelikan und Rohrdommel werden auf seinen Säulenknäufen nächtigen. Horch! da singt's im Fensterloch! Trümmerhaufen auf der Schwelle, denn ihr Cedernwerk hat man bloßgelegt!
Униң оттурисида чарва падилири, Шундақла һайванларниң һәр хиллири ятиду; Чөл һувқуши, чирқириғучи һувқушлар униң түврүк башлирида қониду; Деризилиридин сайрашлар аңлиниду; Босуғилирида вәйранилиқ туриду; Чүнки У буниң кедир яғач нәқишлирини очуқчилиқта қалдуриду;
15 Ist das die fröhliche Stadt, die so sicher thronte, die in ihrem Sinne dachte: Ich bin's und niemand sonst? Wie ist sie doch ein Gegenstand des Entsetzens geworden, eine Lagerstätte für das Wild; wer irgend an ihr vorüberzieht, zischt, schwingt höhnisch seine Hand!
Мана бу әндишисиз яшап кәлгүчи шат-хурам шәһәр, Көңлидә: «Мәнла бардурмән, мәндин башқа бири йоқтур» дегән шәһәр — У шунчилик бир вәйранә, һайванларниң бир қоналғуси болуп қалдиғу! Униңдин өтүватқанларниң һәммиси үшқиртиду, Қолини силкийду.
