Roemers 1
1 Paulus, Knecht Jesus Christus', berufener Apostel, auserkoren für die Verkündigung des Evangeliums Gottes,
ଈଶ୍ୱରୋ ନିଜପୁତ୍ରମଧି ଯଂ ସୁସଂୱାଦଂ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିଭି ର୍ଧର୍ମ୍ମଗ୍ରନ୍ଥେ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତୱାନ୍ ତଂ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ପୃଥକ୍କୃତ ଆହୂତଃ ପ୍ରେରିତଶ୍ଚ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସେୱକୋ ଯଃ ପୌଲଃ
2 welches derselbe voraus verheißen hat durch seine Propheten in heiligen Schriften,
ସ ରୋମାନଗରସ୍ଥାନ୍ ଈଶ୍ୱରପ୍ରିଯାନ୍ ଆହୂତାଂଶ୍ଚ ପୱିତ୍ରଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ପତ୍ରଂ ଲିଖତି|
3 nämlich von seinem Sohn, der gekommen ist aus Davids Samen nach dem Fleisch, gesetzt zum Sohn Gottes mit Macht
ଅସ୍ମାକଂ ସ ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ ଶାରୀରିକସମ୍ବନ୍ଧେନ ଦାଯୂଦୋ ୱଂଶୋଦ୍ଭୱଃ
4 nach dem Geist der Heiligkeit kraft der Auferstehung von den Toten, von Jesus Christus unserem Herrn,
ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନଃ ସମ୍ବନ୍ଧେନ ଚେଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରଭାୱୱାନ୍ ପୁତ୍ର ଇତି ଶ୍ମଶାନାତ୍ ତସ୍ୟୋତ୍ଥାନେନ ପ୍ରତିପନ୍ନଂ|
5 durch den wir empfangen haben Gnade und Apostelamt für den Gehorsam des Glaubens unter allen Völkern um seines Namens willen,
ଅପରଂ ଯେଷାଂ ମଧ୍ୟେ ଯୀଶୁନା ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଯୂଯମପ୍ୟାହୂତାସ୍ତେ ଽନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ନାମ୍ନି ୱିଶ୍ୱସ୍ୟ ନିଦେଶଗ୍ରାହିଣୋ ଯଥା ଭୱନ୍ତି
6 unter welchen auch ihr seid als Berufene Jesus Christus'.
ତଦଭିପ୍ରାଯେଣ ୱଯଂ ତସ୍ମାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରେରିତତ୍ୱପଦଞ୍ଚ ପ୍ରାପ୍ତାଃ|
7 an alle Geliebte Gottes, berufene Heilige in Rom. Gnade euch und Friede von Gott unserem Vater und dem Herrn Jesus Christus.
ତାତେନାସ୍ମାକମ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ପ୍ରଭୁଣା ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଚ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଅନୁଗ୍ରହଃ ଶାନ୍ତିଶ୍ଚ ପ୍ରଦୀଯେତାଂ|
8 Fürs erste danke ich meinem Gott durch Jesus Christus euer aller wegen, daß man von eurem Glauben in der ganzen Welt spricht.
ପ୍ରଥମତଃ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ଜଗତି ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟ ପ୍ରକାଶିତତ୍ୱାଦ୍ ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ନିମିତ୍ତଂ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମ ଗୃହ୍ଲନ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଧନ୍ୟୱାଦଂ କରୋମି|
9 Denn Gott, dem ich diene mit meinem Geist am Evangelium seines Sohnes, ist mein Zeuge,
ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ପ୍ରସାଦାଦ୍ ବହୁକାଲାତ୍ ପରଂ ସାମ୍ପ୍ରତଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପଂ ଯାତୁଂ କଥମପି ଯତ୍ ସୁଯୋଗଂ ପ୍ରାପ୍ନୋମି, ଏତଦର୍ଥଂ ନିରନ୍ତରଂ ନାମାନ୍ୟୁଚ୍ଚାରଯନ୍ ନିଜାସୁ ସର୍ୱ୍ୱପ୍ରାର୍ଥନାସୁ ସର୍ୱ୍ୱଦା ନିୱେଦଯାମି,
10 wie ich ohne Unterlaß euer gedenke allezeit in meinem Gebet mit der Bitte, ob es mir doch einmal mit Gottes Willen gelingen möge, zu euch zu kommen.
ଏତସ୍ମିନ୍ ଯମହଂ ତତ୍ପୁତ୍ରୀଯସୁସଂୱାଦପ୍ରଚାରଣେନ ମନସା ପରିଚରାମି ସ ଈଶ୍ୱରୋ ମମ ସାକ୍ଷୀ ୱିଦ୍ୟତେ|
11 Denn mich verlangt euch zu sehen: ich möchte gerne euch etwas bringen von geistlicher Gabe zu eurer Befestigung,
ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମମ ଚ ୱିଶ୍ୱାସେନ ୱଯମ୍ ଉଭଯେ ଯଥା ଶାନ୍ତିଯୁକ୍ତା ଭୱାମ ଇତି କାରଣାଦ୍
12 das heißt: mit euch Bestärkung austauschen durch unsern beiderseitigen Glauben.
ଯୁଷ୍ମାକଂ ସ୍ଥୈର୍ୟ୍ୟକରଣାର୍ଥଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟଂ କିଞ୍ଚିତ୍ପରମାର୍ଥଦାନଦାନାଯ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସାକ୍ଷାତ୍ କର୍ତ୍ତୁଂ ମଦୀଯା ୱାଞ୍ଛା|
13 Es drängt mich, euch zu sagen, Brüder, daß ich schon oft den Vorsatz hatte zu euch zu kommen - ich bin nur bis daher verhindert worden -, um auch unter euch einige Frucht zu erleben wie unter den übrigen Völkern.
ହେ ଭ୍ରାତୃଗଣ ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେ ଯଦ୍ୱତ୍ ତଦ୍ୱଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେପି ଯଥା ଫଲଂ ଭୁଞ୍ଜେ ତଦଭିପ୍ରାଯେଣ ମୁହୁର୍ମୁହୁ ର୍ୟୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପଂ ଗନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତୋଽହଂ କିନ୍ତୁ ଯାୱଦ୍ ଅଦ୍ୟ ତସ୍ମିନ୍ ଗମନେ ମମ ୱିଘ୍ନୋ ଜାତ ଇତି ଯୂଯଂ ଯଦ୍ ଅଜ୍ଞାତାସ୍ତିଷ୍ଠଥ ତଦହମ୍ ଉଚିତଂ ନ ବୁଧ୍ୟେ|
14 Griechen und Barbaren, Weisen und Unverständigen bin ich Schuldner.
ଅହଂ ସଭ୍ୟାସଭ୍ୟାନାଂ ୱିଦ୍ୱଦୱିଦ୍ୱତାଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱେଷାମ୍ ଋଣୀ ୱିଦ୍ୟେ|
15 Daher der gute Wille von mir aus, auch euch in Rom das Evangelium zu verkünden.
ଅତଏୱ ରୋମାନିୱାସିନାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସମୀପେଽପି ଯଥାଶକ୍ତି ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁମ୍ ଅହମ୍ ଉଦ୍ୟତୋସ୍ମି|
16 Denn ich schäme mich des Evangeliums nicht; ist es doch Gottes Kraft zum Heile jedem Glaubenden, so wie dem Juden zuerst so auch dem Griechen.
ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦୋ ମମ ଲଜ୍ଜାସ୍ପଦଂ ନହି ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଶକ୍ତିସ୍ୱରୂପଃ ସନ୍ ଆ ଯିହୂଦୀଯେଭ୍ୟୋ ଽନ୍ୟଜାତୀଯାନ୍ ଯାୱତ୍ ସର୍ୱ୍ୱଜାତୀଯାନାଂ ମଧ୍ୟେ ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ତତ୍ର ୱିଶ୍ୱସିତି ତସ୍ୟୈୱ ତ୍ରାଣଂ ଜନଯତି|
17 Denn Gottes Gerechtigkeit wird darin geoffenbart aus Glauben zu Glauben, wie denn geschrieben steht: Der Gerechte aber wird aus Glauben leben.
ଯତଃ ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ୟ ସମପରିମାଣମ୍ ଈଶ୍ୱରଦତ୍ତଂ ପୁଣ୍ୟଂ ତତ୍ସୁସଂୱାଦେ ପ୍ରକାଶତେ| ତଦଧି ଧର୍ମ୍ମପୁସ୍ତକେପି ଲିଖିତମିଦଂ "ପୁଣ୍ୟୱାନ୍ ଜନୋ ୱିଶ୍ୱାସେନ ଜୀୱିଷ୍ୟତି"|
18 Denn Gottes Zorngericht wird geoffenbart vom Himmel her über alle Gottlosigkeit und Ungerechtigkeit der Menschen, die die Wahrheit durch Ungerechtigkeit niederhalten.
ଅତଏୱ ଯେ ମାନୱାଃ ପାପକର୍ମ୍ମଣା ସତ୍ୟତାଂ ରୁନ୍ଧନ୍ତି ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱସ୍ୟ ଦୁରାଚରଣସ୍ୟାଧର୍ମ୍ମସ୍ୟ ଚ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କୋପଃ ପ୍ରକାଶତେ|
19 Denn was von Gott zu erkennen ist, ist unter ihnen offenbar, Gott hat es ihnen geoffenbart;
ଯତ ଈଶ୍ୱରମଧି ଯଦ୍ୟଦ୍ ଜ୍ଞେଯଂ ତଦ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ସ୍ୱଯଂ ତାନ୍ ପ୍ରତି ପ୍ରକାଶିତୱାନ୍ ତସ୍ମାତ୍ ତେଷାମ୍ ଅଗୋଚରଂ ନହି|
20 wird ja sein unsichtbares Wesen von Erschaffung der Welt her an seinen Werken durch das Denken gesehen, nämlich seine ewige Kraft sowohl als Gottesgüte: damit sie ohne Entschuldigung seien, (aïdios g126)
ଫଲତସ୍ତସ୍ୟାନନ୍ତଶକ୍ତୀଶ୍ୱରତ୍ୱାଦୀନ୍ୟଦୃଶ୍ୟାନ୍ୟପି ସୃଷ୍ଟିକାଲମ୍ ଆରଭ୍ୟ କର୍ମ୍ମସୁ ପ୍ରକାଶମାନାନି ଦୃଶ୍ୟନ୍ତେ ତସ୍ମାତ୍ ତେଷାଂ ଦୋଷପ୍ରକ୍ଷାଲନସ୍ୟ ପନ୍ଥା ନାସ୍ତି| (aïdios g126)
21 darum nämlich, weil sie Gott wohl erkannt, aber ihn nicht als Gott gepriesen oder mit Dank erkannt haben, sondern eitel geworden sind in ihren Gedanken, und ihr unverständiges Herz sich verfinstert hat.
ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରଂ ଜ୍ଞାତ୍ୱାପି ତେ ତମ୍ ଈଶ୍ୱରଜ୍ଞାନେନ ନାଦ୍ରିଯନ୍ତ କୃତଜ୍ଞା ୱା ନ ଜାତାଃ; ତସ୍ମାତ୍ ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ତର୍କା ୱିଫଲୀଭୂତାଃ, ଅପରଞ୍ଚ ତେଷାଂ ୱିୱେକଶୂନ୍ୟାନି ମନାଂସି ତିମିରେ ମଗ୍ନାନି|
22 Zu Thoren sind sie geworden, da sie gar weise thaten;
ତେ ସ୍ୱାନ୍ ଜ୍ଞାନିନୋ ଜ୍ଞାତ୍ୱା ଜ୍ଞାନହୀନା ଅଭୱନ୍
23 für die Herrlichkeit des unvergänglichen Gottes haben sie eingetauscht das Nachbild der Gestalt vergänglicher Menschen, Vögel, vierfüßiger und kriechender Tiere.
ଅନଶ୍ୱରସ୍ୟେଶ୍ୱରସ୍ୟ ଗୌରୱଂ ୱିହାଯ ନଶ୍ୱରମନୁଷ୍ୟପଶୁପକ୍ଷ୍ୟୁରୋଗାମିପ୍ରଭୃତେରାକୃତିୱିଶିଷ୍ଟପ୍ରତିମାସ୍ତୈରାଶ୍ରିତାଃ|
24 Darum hat sie Gott dahingegeben durch ihres Herzens Gelüste in Unreinigkeit, zur Entehrung ihrer Leiber an ihnen selbst,
ଇତ୍ଥଂ ତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସତ୍ୟତାଂ ୱିହାଯ ମୃଷାମତମ୍ ଆଶ୍ରିତୱନ୍ତଃ ସଚ୍ଚିଦାନନ୍ଦଂ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତାରଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ସୃଷ୍ଟୱସ୍ତୁନଃ ପୂଜାଂ ସେୱାଞ୍ଚ କୃତୱନ୍ତଃ; (aiōn g165)
25 als welche vertauscht hatten die Wahrheit Gottes mit der Lüge, und Andacht und Gebet gebracht dem Geschöpfe statt des Schöpfers: der da ist gepriesen in Ewigkeit, Amen. (aiōn g165)
ଇତି ହେତୋରୀଶ୍ୱରସ୍ତାନ୍ କୁକ୍ରିଯାଯାଂ ସମର୍ପ୍ୟ ନିଜନିଜକୁଚିନ୍ତାଭିଲାଷାଭ୍ୟାଂ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ଶରୀରଂ ପରସ୍ପରମ୍ ଅପମାନିତଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଅଦଦାତ୍|
26 Deshalb hat sie Gott dahingegeben in schimpfliche Leidenschaften: ihre Weiber sowohl haben die natürliche Uebung in die widernatürliche verkehrt,
ଈଶ୍ୱରେଣ ତେଷୁ କ୍ୱଭିଲାଷେ ସମର୍ପିତେଷୁ ତେଷାଂ ଯୋଷିତଃ ସ୍ୱାଭାୱିକାଚରଣମ୍ ଅପହାଯ ୱିପରୀତକୃତ୍ୟେ ପ୍ରାୱର୍ତ୍ତନ୍ତ;
27 als auch die Männer haben den natürlichen Umgang mit dem Weibe aufgegeben und sind in wilder Begierde aneinander geraten Mann an Mann in schamlosem Thun. So haben sie den gebührenden Lohn ihrer Verirrung an sich selbst ertragen.
ତଥା ପୁରୁଷା ଅପି ସ୍ୱାଭାୱିକଯୋଷିତ୍ସଙ୍ଗମଂ ୱିହାଯ ପରସ୍ପରଂ କାମକୃଶାନୁନା ଦଗ୍ଧାଃ ସନ୍ତଃ ପୁମାଂସଃ ପୁଂଭିଃ ସାକଂ କୁକୃତ୍ୟେ ସମାସଜ୍ୟ ନିଜନିଜଭ୍ରାନ୍ତେଃ ସମୁଚିତଂ ଫଲମ୍ ଅଲଭନ୍ତ|
28 Und wie sie Gottes Erkenntnis verachtet hatten, so hat Gott sie dahingegeben in verächtlichen Sinn, das Ungebührliche zu thun,
ତେ ସ୍ୱେଷାଂ ମନଃସ୍ୱୀଶ୍ୱରାଯ ସ୍ଥାନଂ ଦାତୁମ୍ ଅନିଚ୍ଛୁକାସ୍ତତୋ ହେତୋରୀଶ୍ୱରସ୍ତାନ୍ ପ୍ରତି ଦୁଷ୍ଟମନସ୍କତ୍ୱମ୍ ଅୱିହିତକ୍ରିଯତ୍ୱଞ୍ଚ ଦତ୍ତୱାନ୍|
29 erfüllt mit aller Ungerechtigkeit, Schlechtigkeit, Bosheit, Habsucht, voll von Neid, Mord, Zank, Lug und Trug, als Ohrenbläser,
ଅତଏୱ ତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ଽନ୍ୟାଯୋ ୱ୍ୟଭିଚାରୋ ଦୁଷ୍ଟତ୍ୱଂ ଲୋଭୋ ଜିଘାଂସା ଈର୍ଷ୍ୟା ୱଧୋ ୱିୱାଦଶ୍ଚାତୁରୀ କୁମତିରିତ୍ୟାଦିଭି ର୍ଦୁଷ୍କର୍ମ୍ମଭିଃ ପରିପୂର୍ଣାଃ ସନ୍ତଃ
30 Verleumder, Gottesfeinde, frech, hoffärtig, prahlerisch, Böses erfindend, Elternverächter,
କର୍ଣେଜପା ଅପୱାଦିନ ଈଶ୍ୱରଦ୍ୱେଷକା ହିଂସକା ଅହଙ୍କାରିଣ ଆତ୍ମଶ୍ଲାଘିନଃ କୁକର୍ମ୍ମୋତ୍ପାଦକାଃ ପିତ୍ରୋରାଜ୍ଞାଲଙ୍ଘକା
31 ohne Verstand und Halt, ohne Herz und Barmherzigkeit.
ଅୱିଚାରକା ନିଯମଲଙ୍ଘିନଃ ସ୍ନେହରହିତା ଅତିଦ୍ୱେଷିଣୋ ନିର୍ଦଯାଶ୍ଚ ଜାତାଃ|
32 Sie kennen wohl Gottes Recht, daß wer solches thut des Todes würdig ist, und doch thun sie es nicht nur selbst, sondern geben auch noch Beifall, wenn es andere thun.
ଯେ ଜନା ଏତାଦୃଶଂ କର୍ମ୍ମ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତଏୱ ମୃତିଯୋଗ୍ୟା ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ୱିଚାରମୀଦୃଶଂ ଜ୍ଞାତ୍ୱାପି ତ ଏତାଦୃଶଂ କର୍ମ୍ମ ସ୍ୱଯଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି କେୱଲମିତି ନହି କିନ୍ତୁ ତାଦୃଶକର୍ମ୍ମକାରିଷୁ ଲୋକେଷ୍ୱପି ପ୍ରୀଯନ୍ତେ|
