< Psalm 86 >
1 Ein Gebet Davids. Neige, Jahwe, dein Ohr, erhöre mich, denn ich bin elend und arm!
Drottinn, líttu til mín! Hlustaðu á bæn mína! Svaraðu mér því að ég er í nauðum staddur.
2 Bewahre meine Seele, denn ich bin fromm; hilf du, mein Gott, deinem Knechte, der auf dich vertraut.
Bjargaðu mér frá dauða, því að ég tilheyri þér. Frelsaðu mig, því að ég treysti þér og hlýði.
3 Sei mir gnädig, Herr, denn zu dir rufe ich allezeit.
Miskunna mér, Drottinn. Ég mæni til þín og vona á þig liðlangan daginn.
4 Erfreue die Seele deines Knechtes, denn zu dir, Herr, erhebe ich meine Seele.
Drottinn, leyfðu mér að gleðjast því að ég tilbið þig einan.
5 Denn du, Herr, bist gütig und willig, zu vergeben, und reich an Huld gegen alle, die dich anrufen.
Drottinn, þú ert mildur og góður og fús að fyrirgefa, gæskuríkur við alla sem ákalla þig.
6 Vernimm, Jahwe, mein Gebet und merke auf mein lautes Flehen!
Heyr þú bæn mína Drottinn, því að ég ákalla þig í neyð minni.
7 Zur Zeit meiner Not rufe ich dich an, denn du erhörst mich.
Þegar ég er í vanda staddur hrópa ég til þín því að þú hjálpar mér.
8 Herr, dir ist keiner gleich unter den Göttern, und nichts gleicht deinen Werken.
Enginn hinna heiðnu guða stenst samjöfnuð við þig! Þín verk eru engu lík!
9 Alle Völker, die du geschaffen hast, werden kommen und sich vor dir niederwerfen, Herr, und deinem Namen Ehre geben.
Þjóðirnar – þú skapaðir þær allar – munu koma og lúta þér. Þær munu lofa þitt háa og heilaga nafn
10 Denn du bist groß und thust Wunder, du, o Gott, allein!
því að þú ert mikill og gerir furðuverk. Þú einn ert Guð!
11 Lehre mich, Jahwe, deinen Weg, daß ich in Treue gegen dich wandle; mein Herz freut sich daran, deinen Namen zu fürchten.
Sýndu mér, Drottinn, hvert þú vilt senda mig og þangað mun ég fara, því það er vegur sannleikans. Ó, að ég gæti tignað þig af heilu hjarta og hreinni samvisku!
12 Ich will dich preisen, Herr, mein Gott, von ganzem Herzen und deinen Namen immerdar ehren.
Ég lofa þig Drottinn Guð minn af öllu hjarta. Ég vil vegsama nafn þitt að eilífu.
13 Denn deine Gnade ist groß über mir, und du hast meine Seele aus der Unterwelt drunten errettet. (Sheol )
Mikill er kærleikur þinn! Þú ert mér alltaf svo góður! Þú frelsaðir mig úr djúpi heljar. (Sheol )
14 Gott, Vermessene haben sich wider mich erhoben, und eine Rotte Gewaltthätiger trachtet mir nach dem Leben, und haben dich nicht vor Augen.
Ofstopamenn rísa gegn mér. Guðlaus illmenni vilja ryðja mér burt.
15 Du aber, o Herr, bist ein barmherziger und gnädiger Gott, langsam zum Zorn und reich an Huld und Treue.
En þú, Drottinn, ert miskunnsamur Guð, seinn til reiði, langlyndur og trúr.
16 Wende dich zu mir und sei mir gnädig; verleihe deinem Knechte deine Stärke und hilf dem Sohne deiner Magd!
Líttu til mín í náð og styrktu mig. Ég er þjónn þinn, frelsaðu mig.
17 Thue an mir ein Zeichen zum Guten, daß es sehen, die mich hassen, und beschämt werden, daß du, Jahwe, mir beigestanden und mich getröstet hast.
Gefðu mér tákn um að þú elskir mig. Þegar óvinir mínir sjá það, munu þeir blygðast sín því að þú hjálpar mér og huggar mig.