Psalm 81

1 Dem Musikmeister, nach der gattitischen. Von Asaph. Jauchzet Gott, der unsere Stärke ist, jubelt dem Gotte Jakobs zu!

Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

2 Stimmt Gesang an und laßt die Handpauke ertönen, die liebliche Zither samt der Harfe.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

3 Stoßt am Neumond in die Posaune, am Vollmond auf den Tag unseres Festes.

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

4 Denn das ist eine Satzung für Israel, ein Recht des Gottes Jakobs.

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

5 Er hat es als ein Zeugnis in Joseph festgesetzt, als er gegen Ägypten auszog; eine Sprache, die ich zuvor nicht kannte, vernehme ich:

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

6 “Ich habe seinen Nacken von der Last befreit, seine Hände sind des Lastkorbes ledig.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

7 “In der Not riefst du mich an und ich rettete dich; ich erhörte dich im Donnergewölk, prüfte dich am Haderwasser. (Sela)

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)

8 “Höre, mein Volk, damit ich dich vermahne, Israel, möchtest du auf mich hören!

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

9 “Es soll unter dir kein anderer Gott sein, einen fremden Gott darfst du nicht anbeten.

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

10 “Ich, Jahwe, bin dein Gott, der dich aus Ägypten hergeführt hat: thue deinen Mund weit auf, damit ich ihn fülle!

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

11 “Aber mein Volk hörte nicht auf meine Stimme, und Israel hat mir nicht willfahrt.

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

12 “Da überließ ich sie der Verstocktheit ihres Herzens; sie wandelten nach ihren eigenen Anschlägen.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

13 “O daß doch mein Volk auf mich hören, Israel auf meinen Wegen wandeln wollte!

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

14 “Wie leicht wollte ich ihre Feinde demütigen und meine Hand gegen ihre Dränger wenden.

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

15 “Die Jahwe hassen, müßten ihm schmeicheln, und ihre Zeit sollte ewig währen.

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

16 “Mit dem besten Weizen wollte ich ihn speisen und dich mit Honig aus dem Felsen sättigen.”

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.