Psalm 132
1 Wallfahrtslieder. Gedenke, Jahwe, David, all' seine Mühsal!
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 ihm, der Jahwe schwur, dem Starken Jakobs gelobte:
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 “Ich will mein Wohngezelt nicht betreten, noch das Bett meines Lagers besteigen,
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 “will meinen Augen keinen Schlaf gönnen, meinen Wimpern keinen Schlummer,
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 “bis ich für Jahwe eine Stätte gefunden, eine Wohnung für den Starken Jakobs.”
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Siehe, wir haben von ihr gehört in Ephrat, haben sie gefunden in Waldgefilden.
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Laßt uns in seine Wohnung eingehen, vor dem Schemel seiner Füße niederfallen!
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 Brich auf, Jahwe, nach deiner Ruhestätte, du und deine mächtige Lade!
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 Deine Priester seien angethan mit rechtem Verhalten, und deine Frommen mögen jubeln!
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Um deines Knechtes Davids willen weise deinen Gesalbten nicht ab!
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 Jahwe hat David einen wahrhaftigen Eid geschworen, von dem er nicht abgehen wird: “Einen, der deinem Leib entsprossen, will ich auf deinen Thron setzen!”
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 Wenn deine Söhne meinen Bund beobachten und meine Zeugnisse, die ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Söhne für immer auf deinem Throne sitzen.
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Denn Jahwe hat Zion erwählt, hat es zum Wohnsitze für sich begehrt:
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 “Dies ist für immer meine Ruhestätte; hier will ich wohnen, denn nach ihr verlangte ich.
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 “Ich will Zion reichlich segnen, ihre Armen mit Brot sättigen.
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 “Ihre Priester will ich mit Heil bekleiden, und ihre Frommen sollen fröhlich jubeln.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 “Daselbst will ich David Macht verleihen, eine Leuchte zurichten meinem Gesalbten.
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 “Seine Feinde will ich in Schande kleiden, doch auf ihm soll seine Krone glänzen!”
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
