Psalm 132
1 Wallfahrtslieder. Gedenke, Jahwe, David, all' seine Mühsal!
Kanto de suprenirado. Rememoru, ho Eternulo, Davidon kaj ĉiujn liajn suferojn;
2 ihm, der Jahwe schwur, dem Starken Jakobs gelobte:
Ke li ĵuris al la Eternulo, Kaj donis sanktan promeson al la Potenculo de Jakob:
3 “Ich will mein Wohngezelt nicht betreten, noch das Bett meines Lagers besteigen,
Mi ne eniros en la ŝirmejon de mia domo, Mi ne supreniros sur la liton, pretigitan por mi;
4 “will meinen Augen keinen Schlaf gönnen, meinen Wimpern keinen Schlummer,
Mi ne donos dormon al miaj okuloj, Nek dormeton al miaj palpebroj,
5 “bis ich für Jahwe eine Stätte gefunden, eine Wohnung für den Starken Jakobs.”
Ĝis mi trovos lokon por la Eternulo, Loĝejon por la Potenculo de Jakob.
6 Siehe, wir haben von ihr gehört in Ephrat, haben sie gefunden in Waldgefilden.
Jen ni aŭdis, ke ĝi estas en Efrata; Ni ĝin trovis sur arbara kampo.
7 Laßt uns in seine Wohnung eingehen, vor dem Schemel seiner Füße niederfallen!
Ni iru en Lian loĝejon, Ni kliniĝu antaŭ la benketo de Liaj piedoj.
8 Brich auf, Jahwe, nach deiner Ruhestätte, du und deine mächtige Lade!
Leviĝu, ho Eternulo, en Vian ripozejon, Vi kaj la kesto de Via potenco.
9 Deine Priester seien angethan mit rechtem Verhalten, und deine Frommen mögen jubeln!
Viaj pastroj vestiĝu per justeco, Kaj Viaj fideluloj triumfu.
10 Um deines Knechtes Davids willen weise deinen Gesalbten nicht ab!
Pro David, Via sklavo, Ne forturnu la vizaĝon de Via sanktoleito.
11 Jahwe hat David einen wahrhaftigen Eid geschworen, von dem er nicht abgehen wird: “Einen, der deinem Leib entsprossen, will ich auf deinen Thron setzen!”
La Eternulo ĵuris al David veron, kaj Li ne dekliniĝos de ĝi: Frukton de via ventro Mi sidigos sur via trono;
12 Wenn deine Söhne meinen Bund beobachten und meine Zeugnisse, die ich sie lehren werde, so sollen auch ihre Söhne für immer auf deinem Throne sitzen.
Se viaj filoj observos Mian interligon kaj Mian leĝon, kiun Mi instruos al ili, Tiam ankaŭ iliaj filoj eterne sidos sur via trono.
13 Denn Jahwe hat Zion erwählt, hat es zum Wohnsitze für sich begehrt:
Ĉar la Eternulo elektis Cionon, Kaj deziris, ke ĝi estu loĝejo por Li:
14 “Dies ist für immer meine Ruhestätte; hier will ich wohnen, denn nach ihr verlangte ich.
Ĉi tio estas Mia ripozejo por eterne; Ĉi tie Mi loĝos, ĉar ĝin Mi ekdeziris.
15 “Ich will Zion reichlich segnen, ihre Armen mit Brot sättigen.
Ĝian nutraĵon Mi abunde benos, Ĝiajn malriĉulojn Mi satigos per pano.
16 “Ihre Priester will ich mit Heil bekleiden, und ihre Frommen sollen fröhlich jubeln.
Kaj ĝiajn pastrojn Mi vestos per savo; Kaj ĝiaj fideluloj ĝojos kaj triumfos.
17 “Daselbst will ich David Macht verleihen, eine Leuchte zurichten meinem Gesalbten.
Tie Mi elkreskigos kornon al David, Tie Mi aranĝos lumilon por Mia sanktoleito.
18 “Seine Feinde will ich in Schande kleiden, doch auf ihm soll seine Krone glänzen!”
Liajn malamikojn Mi kovros per honto; Sed sur li brilos lia krono.
