Psalm 126

1 Wallfahrtslieder. Als Jahwe das Geschick Zions wendete, waren wir wie Träumende.

Pieśń stopni. Gdy zaś Pan nawrócił pojmanych z Syonu, byliśmy jako ci, którym się śni.

2 Da war unser Mund voll Lachens, und unsere Zunge voll Jubels; da sprach man unter den Heiden: “Jahwe hat Großes an diesen gethan!”

Tedy były napełnione weselem usta nasze, a język nasz radością; tedy mówiono między narodami: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi.

3 Großes hatte Jahwe an uns gethan; wir waren fröhlich.

Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami, z czegośmy się bardzo uradowali.

4 Wende, Jahwe, unser Geschick, gleich Rinnsalen im Südland.

Przywróćże zaś, o Panie! pojmanie nasze, jako strumienie na południe.

5 Die unter Thränen säeten, werden mit Jubel ernten.

Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem;

6 Unter beständigem Weinen geht man dahin und trägt den Samen zur Aussaat; mit Jubel kehrt man heim und trägt seine Garben!

Tam i sam chodząc z płaczem rozsiewa lud drogie nasienie; ale zaś przyszedłszy z radością znosić będzie snopy swoje.