< Psalm 103 >
1 Von David. Preise, meine Seele, Jahwe, und alles, was in mir ist, seinen heiligen Namen!
Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.
2 Preise, meine Seele, Jahwe, und vergiß nicht, was er dir alles gethan hat!
Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.
3 Der dir alle deine Schuld vergab, alle deine Gebrechen heilte,
On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;
4 der dein Leben aus der Grube erlöste, mit Gnade und Barmherzigkeit dich krönte,
On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.
5 der dein Verlangen mit Gutem sättigte; dem Adler gleich erneuert sich deine Jugend!
On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.
6 Gerechtigkeit schafft Jahwe und Recht für alle Unterdrückten.
PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.
7 Er ließ seine Wege Mose kund werden, den Söhnen Israels seine großen Thaten.
Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.
8 Barmherzig und gnädig ist Jahwe, langsam zum Zorn und reich an Huld.
Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.
9 Nicht für immer hadert er, noch trägt er ewig nach.
Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.
10 Er verfuhr mit uns nicht nach unseren Sünden und vergalt uns nicht nach unseren Verschuldungen,
Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.
11 sondern so hoch der Himmel über der Erde ist, ist seine Gnade mächtig über denen, die ihn fürchten.
Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.
12 So fern der Sonnenaufgang vom Untergang, hat er unsere Vergehungen von uns entfernt.
Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.
13 Wie sich ein Vater über Kinder erbarmt, hat sich Jahwe erbarmt über die, die ihn fürchten.
Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.
14 Denn er weiß, woraus wir geformt sind, ist eingedenk, daß wir Staub sind.
On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.
15 Des Menschen Lebenstage sind wie das Gras; wie eine Blume auf dem Felde, also blüht er.
Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.
16 Wenn ein Windhauch über ihn dahingefahren, ist er dahin, und seine Stätte kennt ihn nicht mehr.
Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.
17 Die Gnade Jahwes aber währt von Ewigkeit zu Ewigkeit über denen, die ihn fürchten, und seine Gerechtigkeit auf Kindeskinder
Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;
18 derer, die seinen Bund halten und seiner Gebote eingedenk sind, daß sie danach thun.
[Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.
19 Jahwe hat seinen Thron im Himmel aufgerichtet, und sein Königtum herrscht über das All.
PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.
20 Preist Jahwe, ihr, seine Engel, ihr starken Helden, die ihr seinen Befehl ausrichtet, indem sie auf den Schall seines Wortes hören.
Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.
21 Preist Jahwe, ihr, all sein Heer, seine Diener, die ihr seinen Willen vollzieht.
Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.
22 Preist Jahwe, alle seine Werke an allen Orten seiner Herrschaft. Preise, meine Seele, Jahwe!
Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.