Lukas 9
1 Er rief aber die Zwölf zusammen und verlieh ihnen Kraft und Vollmacht über alle Dämonen, und Krankheiten zu heilen.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾನಾಹೂಯ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ರೋಗಾನ್ ಪ್ರತಿಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ತೇಭ್ಯಃ ಶಕ್ತಿಮಾಧಿಪತ್ಯಞ್ಚ ದದೌ|
2 Und er sandte sie aus das Reich Gottes zu verkünden und gesund zu machen,
ಅಪರಞ್ಚ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಮ್ ರೋಗಿಣಾಮಾರೋಗ್ಯಂ ಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ಪ್ರೇರಣಕಾಲೇ ತಾನ್ ಜಗಾದ|
3 und sprach zu ihnen: nehmet nichts auf den Weg, weder Stock, noch Tasche, noch Brot, noch Geld, noch einen zweiten Anzug.
ಯಾತ್ರಾರ್ಥಂ ಯಷ್ಟಿ ರ್ವಸ್ತ್ರಪುಟಕಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಮುದ್ರಾ ದ್ವಿತೀಯವಸ್ತ್ರಮ್, ಏಷಾಂ ಕಿಮಪಿ ಮಾ ಗೃಹ್ಲೀತ|
4 Und wo ihr ein Haus betretet, da bleibet, und von da geht wieder weiter.
ಯೂಯಞ್ಚ ಯನ್ನಿವೇಶನಂ ಪ್ರವಿಶಥ ನಗರತ್ಯಾಗಪರ್ಯ್ಯನತಂ ತನ್ನಿವೇಶನೇ ತಿಷ್ಠತ|
5 Und wo man euch nicht aufnimmt, da verlasset die Stadt und schüttelt euch den Staub von den Füßen zum Zeugnis über sie.
ತತ್ರ ಯದಿ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಪುರಸ್ಯ ಲೋಕಾ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾತಿಥ್ಯಂ ನ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಮಾನ್ನಗರಾದ್ ಗಮನಕಾಲೇ ತೇಷಾಂ ವಿರುದ್ಧಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯಾರ್ಥಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಪದಧೂಲೀಃ ಸಮ್ಪಾತಯತ|
6 Sie giengen aber hinaus und zogen in den Dörfern umher, verkündeten die frohe Botschaft und heilten allenthalben.
ಅಥ ತೇ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಪೀಡಿತಾನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ಗ್ರಾಮೇಷು ಭ್ರಮಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭಿರೇ|
7 Es hörte aber Herodes der Tetrarch von allem was vorgieng, und wußte nicht was denken, weil etliche sagten: Johannes ist von den Toten auferweckt;
ಏತರ್ಹಿ ಹೇರೋದ್ ರಾಜಾ ಯೀಶೋಃ ಸರ್ವ್ವಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಭೃಶಮುದ್ವಿವಿಜೇ
8 etliche aber: Elias ist erschienen; andere aber: einer von den alten Propheten ist auferstanden.
ಯತಃ ಕೇಚಿದೂಚುರ್ಯೋಹನ್ ಶ್ಮಶಾನಾದುದತಿಷ್ಠತ್| ಕೇಚಿದೂಚುಃ, ಏಲಿಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್; ಏವಮನ್ಯಲೋಕಾ ಊಚುಃ ಪೂರ್ವ್ವೀಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಸಮುತ್ಥಿತಃ|
9 Herodes aber sagte: den Johannes habe ich köpfen lassen; wer ist aber der, von dem ich solche Dinge höre? und er suchte ihn zu Gesicht zu bekommen.
ಕಿನ್ತು ಹೇರೋದುವಾಚ ಯೋಹನಃ ಶಿರೋಽಹಮಛಿನದಮ್ ಇದಾನೀಂ ಯಸ್ಯೇದೃಕ್ಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋಮಿ ಸ ಕಃ? ಅಥ ಸ ತಂ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಐಚ್ಛತ್|
10 Und die Apostel kamen zurück und berichteten ihm, was sie gethan, und er zog sich mit ihnen zurück in eine Stadt Namens Bethsaida.
ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರೇರಿತಾಃ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ್ಯ ಯಾನಿ ಯಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಚಕ್ರುಸ್ತಾನಿ ಯೀಶವೇ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಬೈತ್ಸೈದಾನಾಮಕನಗರಸ್ಯ ವಿಜನಂ ಸ್ಥಾನಂ ನೀತ್ವಾ ಗುಪ್ತಂ ಜಗಾಮ|
11 Die Massen aber merkten es und folgten ihm, und er nahm sie an und redete zu ihnen vom Reich Gottes, und die der Heilung bedurften, machte er gesund.
ಪಶ್ಚಾಲ್ ಲೋಕಾಸ್ತದ್ ವಿದಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಯಯುಃ; ತತಃ ಸ ತಾನ್ ನಯನ್ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಪ್ರಸಙ್ಗಮುಕ್ತವಾನ್, ಯೇಷಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಯಾ ಪ್ರಯೋಜನಮ್ ಆಸೀತ್ ತಾನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಚಕಾರ ಚ|
12 Es begann aber der Tag sich zu neigen; die Zwölf aber kamen herbei und sagten zu ihm: entlasse die Menge, damit sie hingehen in die Dörfer und Höfe ringsherum und einkehren und Verpflegung finden; denn hier sind wir an einem öden Platz.
ಅಪರಞ್ಚ ದಿವಾವಸನ್ನೇ ಸತಿ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಾ ಯೀಶೋರನ್ತಿಕಮ್ ಏತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ವಯಮತ್ರ ಪ್ರಾನ್ತರಸ್ಥಾನೇ ತಿಷ್ಠಾಮಃ, ತತೋ ನಗರಾಣಿ ಗ್ರಾಮಾಣಿ ಗತ್ವಾ ವಾಸಸ್ಥಾನಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಕ್ರೇತುಂ ಜನನಿವಹಂ ಭವಾನ್ ವಿಸೃಜತು|
13 Er aber sagte zu ihnen: gebt ihr ihnen zu essen. Sie aber sagten: wir haben nicht mehr als fünf Brote und zwei Fische, wir müßten denn fortgehen und Speisen kaufen, für dieses ganze Volk.
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಯೂಯಮೇವ ತಾನ್ ಭೇಜಯಧ್ವಂ; ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೋಚುರಸ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ಕೇವಲಂ ಪಞ್ಚ ಪೂಪಾ ದ್ವೌ ಮತ್ಸ್ಯೌ ಚ ವಿದ್ಯನ್ತೇ, ಅತಏವ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಮ್ ಇತ್ವಾ ನಿಮಿತ್ತಮೇತೇಷಾಂ ಭಕ್ಷ್ಯದ್ರವ್ಯೇಷು ನ ಕ್ರೀತೇಷು ನ ಭವತಿ|
14 Es waren aber gegen fünftausend Mann. Er sagte aber zu seinen Jüngern: lasset sie niedersitzen in Reihen zu fünfzig.
ತತ್ರ ಪ್ರಾಯೇಣ ಪಞ್ಚಸಹಸ್ರಾಣಿ ಪುರುಷಾ ಆಸನ್|
15 Und sie thaten so und ließen alle niedersitzen.
ತದಾ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಜಗಾದ ಪಞ್ಚಾಶತ್ ಪಞ್ಚಾಶಜ್ಜನೈಃ ಪಂಕ್ತೀಕೃತ್ಯ ತಾನುಪವೇಶಯತ, ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ತದನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನುಪವೇಶಯಾಪಾಸುಃ|
16 Er aber nahm die fünf Brote und die zwei Fische, sah auf zum Himmel, segnete und brach und gab sie den Jüngern, sie der Menge vorzusetzen.
ತತಃ ಸ ತಾನ್ ಪಞ್ಚ ಪೂಪಾನ್ ಮೀನದ್ವಯಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗಂ ವಿಲೋಕ್ಯೇಶ್ವರಗುಣಾನ್ ಕೀರ್ತ್ತಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ ಭಙ್ಕ್ತಾ ಚ ಲೋಕೇಭ್ಯಃ ಪರಿವೇಷಣಾರ್ಥಂ ಶಿಷ್ಯೇಷು ಸಮರ್ಪಯಾಮ್ಬಭೂವ|
17 Und sie aßen und wurden alle satt, und es ward fortgetragen, was ihnen übrig blieb an Brocken, zwölf Körbe.
ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಭುಕ್ತ್ವಾ ತೃಪ್ತಿಂ ಗತಾ ಅವಶಿಷ್ಟಾನಾಞ್ಚ ದ್ವಾದಶ ಡಲ್ಲಕಾನ್ ಸಂಜಗೃಹುಃ|
18 Und es geschah, da er für sich allein betete, kamen die Jünger zu ihm, und er befragte sie: Was sagen die Massen von mir, wer ich sei?
ಅಥೈಕದಾ ನಿರ್ಜನೇ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಕಾಲೇ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಲೋಕಾ ಮಾಂ ಕಂ ವದನ್ತಿ?
19 Sie aber antworteten: Johannes der Täufer, andere aber: Elias, wieder andere: es sei einer von den alten Propheten auferstanden.
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರಾಚುಃ, ತ್ವಾಂ ಯೋಹನ್ಮಜ್ಜಕಂ ವದನ್ತಿ; ಕೇಚಿತ್ ತ್ವಾಮ್ ಏಲಿಯಂ ವದನ್ತಿ, ಪೂರ್ವ್ವಕಾಲಿಕಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉದತಿಷ್ಠದ್ ಇತ್ಯಪಿ ಕೇಚಿದ್ ವದನ್ತಿ|
20 Er sagte aber zu ihnen: ihr aber, was sagt ihr von mir, wer ich sei? Petrus aber antwortete: der Christus Gottes.
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ, ಯೂಯಂ ಮಾಂ ಕಂ ವದಥ? ತತಃ ಪಿತರ ಉಕ್ತವಾನ್ ತ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಾಭಿಷಿಕ್ತಃ ಪುರುಷಃ|
21 Er aber drohte ihnen und befahl ihnen, dieses niemand zu sagen;
ತದಾ ಸ ತಾನ್ ದೃಢಮಾದಿದೇಶ, ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ಮಾ ಕಥಯತ|
22 und sprach: der Sohn des Menschen muß viel leiden, und verworfen werden von den Aeltesten und Hohenpriestern und Schriftgelehrten, und getötet und am dritten Tage auferweckt werden.
ಸ ಪುನರುವಾಚ, ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೇಣ ವಹುಯಾತನಾ ಭೋಕ್ತವ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕೈಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕೈರಧ್ಯಾಪಕೈಶ್ಚ ಸೋವಜ್ಞಾಯ ಹನ್ತವ್ಯಃ ಕಿನ್ತು ತೃತೀಯದಿವಸೇ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ತೇನೋತ್ಥಾತವ್ಯಮ್|
23 Er sagte aber zu allen: will jemand mir nachgehen, der verleugne sich selbst, nehme sein Kreuz auf täglich und folge mir.
ಅಪರಂ ಸ ಸರ್ವ್ವಾನುವಾಚ, ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗನ್ತುಂ ವಾಞ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಸ್ವಂ ದಾಮ್ಯತು, ದಿನೇ ದಿನೇ ಕ್ರುಶಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಚ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದಾಗಚ್ಛತು|
24 Denn wer sein Leben retten will, der wird es verlieren; wer aber sein Leben verliert um meinetwillen, der wird es retten.
ಯತೋ ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ರಿರಕ್ಷಿಷತಿ ಸ ತಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ, ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮದರ್ಥಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ತಾನ್ ರಕ್ಷಿಷ್ಯತಿ|
25 Denn was nützt es dem Menschen, wenn er die ganze Welt gewinnt, dabei aber sich selbst verdirbt oder verkommt?
ಕಶ್ಚಿದ್ ಯದಿ ಸರ್ವ್ವಂ ಜಗತ್ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ಕಿನ್ತು ಸ್ವಪ್ರಾಣಾನ್ ಹಾರಯತಿ ಸ್ವಯಂ ವಿನಶ್ಯತಿ ಚ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಕೋ ಲಾಭಃ?
26 Denn wer sich meiner und meiner Worte schämt, dessen wird sich der Sohn des Menschen schämen, wann er kommt in seiner, und des Vaters und der heiligen Engel Herrlichkeit.
ಪುನ ರ್ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಾಂ ಮಮ ವಾಕ್ಯಂ ವಾ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜಾನಾತಿ ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋ ಯದಾ ಸ್ವಸ್ಯ ಪಿತುಶ್ಚ ಪವಿತ್ರಾಣಾಂ ದೂತಾನಾಞ್ಚ ತೇಜೋಭಿಃ ಪರಿವೇಷ್ಟಿತ ಆಗಮಿಷ್ಯತಿ ತದಾ ಸೋಪಿ ತಂ ಲಜ್ಜಾಸ್ಪದಂ ಜ್ಞಾಸ್ಯತಿ|
27 Ich sage euch aber wahrhaftig: es sind einige unter denen, die hier stehen, welche den Tod nicht kosten werden, bis sie das Reich Gottes sehen.
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ, ಈಶ್ವರೀಯರಾಜತ್ವಂ ನ ದೃಷ್ಟವಾ ಮೃತ್ಯುಂ ನಾಸ್ವಾದಿಷ್ಯನ್ತೇ, ಏತಾದೃಶಾಃ ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಅತ್ರ ಸ್ಥನೇಽಪಿ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಃ ಸನ್ತಿ|
28 Es geschah aber nach diesen Reden, ungefähr acht Tage, nahm er Petrus, Johannes und Jakobus mit, und stieg auf den Berg zu beten.
ಏತದಾಖ್ಯಾನಕಥನಾತ್ ಪರಂ ಪ್ರಾಯೇಣಾಷ್ಟಸು ದಿನೇಷು ಗತೇಷು ಸ ಪಿತರಂ ಯೋಹನಂ ಯಾಕೂಬಞ್ಚ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಪರ್ವ್ವತಮೇಕಂ ಸಮಾರುರೋಹ|
29 Und während er betete, bekam sein Angesicht ein anderes Ansehen, und sein Gewand ward strahlend weiß.
ಅಥ ತಸ್ಯ ಪ್ರಾರ್ಥನಕಾಲೇ ತಸ್ಯ ಮುಖಾಕೃತಿರನ್ಯರೂಪಾ ಜಾತಾ, ತದೀಯಂ ವಸ್ತ್ರಮುಜ್ಜ್ವಲಶುಕ್ಲಂ ಜಾತಂ|
30 Und siehe zwei Männer unterredeten sich mit ihm, das war Moses und Elias.
ಅಪರಞ್ಚ ಮೂಸಾ ಏಲಿಯಶ್ಚೋಭೌ ತೇಜಸ್ವಿನೌ ದೃಷ್ಟೌ
31 Sie erschienen in Herrlichkeit und sprachen von seinem Ausgang, den er in Jerusalem erfüllen sollte.
ತೌ ತೇನ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಪುರೇ ಯೋ ಮೃತ್ಯುಃ ಸಾಧಿಷ್ಯತೇ ತದೀಯಾಂ ಕಥಾಂ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಥಯಿತುಮ್ ಆರೇಭಾತೇ|
32 Petrus aber und seine Genossen waren in Schlaf versunken. Als sie aber aufwachten, sahen sie seine Herrlichkeit, und die zwei Männer bei ihm stehen.
ತದಾ ಪಿತರಾದಯಃ ಸ್ವಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿನೋ ನಿದ್ರಯಾಕೃಷ್ಟಾ ಆಸನ್ ಕಿನ್ತು ಜಾಗರಿತ್ವಾ ತಸ್ಯ ತೇಜಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಉತ್ತಿಷ್ಠನ್ತೌ ಜನೌ ಚ ದದೃಶುಃ|
33 Und es geschah, da sie von ihm schieden, sprach Petrus zu Jesus: Meister, hier ist für uns gut sein; wir wollen drei Zelte aufschlagen, eines für dich, eines für Moses, und eines für Elias; und er wußte nicht was er redete.
ಅಥ ತಯೋರುಭಯೋ ರ್ಗಮನಕಾಲೇ ಪಿತರೋ ಯೀಶುಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಗುರೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಸ್ಥಾನೇಽಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಿತಿಃ ಶುಭಾ, ತತ ಏಕಾ ತ್ವದರ್ಥಾ, ಏಕಾ ಮೂಸಾರ್ಥಾ, ಏಕಾ ಏಲಿಯಾರ್ಥಾ, ಇತಿ ತಿಸ್ರಃ ಕುಟ್ಯೋಸ್ಮಾಭಿ ರ್ನಿರ್ಮ್ಮೀಯನ್ತಾಂ, ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಸ ನ ವಿವಿಚ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸ|
34 Während er aber so sprach, kam eine Wolke und beschattete dieselben; sie aber fürchteten sich, wie dieselben in die Wolke kamen.
ಅಪರಞ್ಚ ತದ್ವಾಕ್ಯವದನಕಾಲೇ ಪಯೋದ ಏಕ ಆಗತ್ಯ ತೇಷಾಮುಪರಿ ಛಾಯಾಂ ಚಕಾರ, ತತಸ್ತನ್ಮಧ್ಯೇ ತಯೋಃ ಪ್ರವೇಶಾತ್ ತೇ ಶಶಙ್ಕಿರೇ|
35 Und es kam eine Stimme aus der Wolke, und sprach: Dies ist mein auserwählter Sohn, auf ihn höret.
ತದಾ ತಸ್ಮಾತ್ ಪಯೋದಾದ್ ಇಯಮಾಕಾಶೀಯಾ ವಾಣೀ ನಿರ್ಜಗಾಮ, ಮಮಾಯಂ ಪ್ರಿಯಃ ಪುತ್ರ ಏತಸ್ಯ ಕಥಾಯಾಂ ಮನೋ ನಿಧತ್ತ|
36 Und als die Stimme kam, fand sich's daß Jesus allein war. Und sie schwiegen und sagten niemand in jenen Tagen etwas von dem, was sie gesehen hatten.
ಇತಿ ಶಬ್ದೇ ಜಾತೇ ತೇ ಯೀಶುಮೇಕಾಕಿನಂ ದದೃಶುಃ ಕಿನ್ತು ತೇ ತದಾನೀಂ ತಸ್ಯ ದರ್ಶನಸ್ಯ ವಾಚಮೇಕಾಮಪಿ ನೋಕ್ತ್ವಾ ಮನಃಸು ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸುಃ|
37 Es geschah aber am folgenden Tage, da sie von dem Berge herunterkamen, begegnete ihm eine große Menge.
ಪರೇಽಹನಿ ತೇಷು ತಸ್ಮಾಚ್ಛೈಲಾದ್ ಅವರೂಢೇಷು ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಕರ್ತ್ತುಂ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಜಗ್ಮುಃ|
38 Und siehe ein Mann aus der Menge rief: Meister, ich bitte dich, nach meinem Sohn zu sehen, er ist mein einziger.
ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯಾದ್ ಏಕೋ ಜನ ಉಚ್ಚೈರುವಾಚ, ಹೇ ಗುರೋ ಅಹಂ ವಿನಯಂ ಕರೋಮಿ ಮಮ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರತಿ ಕೃಪಾದೃಷ್ಟಿಂ ಕರೋತು, ಮಮ ಸ ಏವೈಕಃ ಪುತ್ರಃ|
39 Und siehe, ein Geist packt ihn, und er schreit plötzlich, und er zerrt ihn, daß er schäumt, und will nicht von ihm lassen mit quälen.
ಭೂತೇನ ಧೃತಃ ಸನ್ ಸಂ ಪ್ರಸಭಂ ಚೀಚ್ಛಬ್ದಂ ಕರೋತಿ ತನ್ಮುಖಾತ್ ಫೇಣಾ ನಿರ್ಗಚ್ಛನ್ತಿ ಚ, ಭೂತ ಇತ್ಥಂ ವಿದಾರ್ಯ್ಯ ಕ್ಲಿಷ್ಟ್ವಾ ಪ್ರಾಯಶಸ್ತಂ ನ ತ್ಯಜತಿ|
40 Und ich habe deine Jünger gebeten, ihn auszutreiben, und sie vermochten es nicht.
ತಸ್ಮಾತ್ ತಂ ಭೂತಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ತವ ಶಿಷ್ಯಸಮೀಪೇ ನ್ಯವೇದಯಂ ಕಿನ್ತು ತೇ ನ ಶೇಕುಃ|
41 Jesus aber antwortete: o ungläubiges und verkehrtes Geschlecht, wie lange soll ich bei euch sein und es mit euch aushalten? bringe mir deinen Sohn hieher.
ತದಾ ಯೀಶುರವಾದೀತ್, ರೇ ಆವಿಶ್ವಾಸಿನ್ ವಿಪಥಗಾಮಿನ್ ವಂಶ ಕತಿಕಾಲಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಹ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮ್ಯಹಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆಚರಣಾನಿ ಚ ಸಹಿಷ್ಯೇ? ತವ ಪುತ್ರಮಿಹಾನಯ|
42 Noch im Herbeikommen aber riß und zerrte ihn der Dämon. Jesus aber bedrohte den unreinen Geist, und heilte den Knaben, und übergab ihn seinem Vater.
ತತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ನಾಗತಮಾತ್ರೇ ಭೂತಸ್ತಂ ಭೂಮೌ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ವಿದದಾರ; ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಮಮೇಧ್ಯಂ ಭೂತಂ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಬಾಲಕಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪಿತರಿ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸ|
43 Sie wurden aber alle betroffen über Gottes gewaltiger Macht.
ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಾಶಕ್ತಿಮ್ ಇಮಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇ ಚಮಚ್ಚಕ್ರುಃ; ಇತ್ಥಂ ಯೀಶೋಃ ಸರ್ವ್ವಾಭಿಃ ಕ್ರಿಯಾಭಿಃ ಸರ್ವ್ವೈರ್ಲೋಕೈರಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯೇ ಮನ್ಯಮಾನೇ ಸತಿ ಸ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಬಭಾಷೇ,
44 Nehmet euch diese Worte zu Ohren: es ist an dem, daß der Sohn des Menschen ausgeliefert wird in Menschenhände.
ಕಥೇಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕರ್ಣೇಷು ಪ್ರವಿಶತು, ಮನುಷ್ಯಪುತ್ರೋ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತೇ|
45 Sie aber verstanden dieses Wort nicht, und es war vor ihnen verborgen, daß sie es nicht begriffen, und sie fürchteten sich ihn über dieses Wort zu fragen.
ಕಿನ್ತು ತೇ ತಾಂ ಕಥಾಂ ನ ಬುಬುಧಿರೇ, ಸ್ಪಷ್ಟತ್ವಾಭಾವಾತ್ ತಸ್ಯಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯಸ್ತೇಷಾಂ ಬೋಧಗಮ್ಯೋ ನ ಬಭೂವ; ತಸ್ಯಾ ಆಶಯಃ ಕ ಇತ್ಯಪಿ ತೇ ಭಯಾತ್ ಪ್ರಷ್ಟುಂ ನ ಶೇಕುಃ|
46 Es fuhr aber der Gedanke unter sie, wer von ihnen der größte sei.
ತದನನ್ತರಂ ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಃ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ತೇ ಮಿಥೋ ವಿವಾದಂ ಚಕ್ರುಃ|
47 Da aber Jesus ihres Herzens Gedanken wußte, nahm er ein Kind, stellte es neben sich
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಮನೋಭಿಪ್ರಾಯಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಬಾಲಕಮೇಕಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಸ್ವಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ತಾನ್ ಜಗಾದ,
48 und sagte zu ihnen: wer dieses Kind auf meinen Namen aufnimmt, nimmt mich auf; und wer mich aufnimmt, nimmt den auf, der mich gesandt hat. Denn der unter euch allen der kleinste ist, der ist groß.
ಯೋ ಜನೋ ಮಮ ನಾಮ್ನಾಸ್ಯ ಬಾಲಾಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ ಸ ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ, ಯಶ್ಚ ಮಮಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ ಸ ಮಮ ಪ್ರೇರಕಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ವಿದಧಾತಿ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇಯಃ ಸ್ವಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಂ ಜಾನೀತೇ ಸ ಏವ ಶ್ರೇಷ್ಠೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
49 Johannes aber nimmt das Wort: Meister, wir haben einen in deinem Namen Dämonen austreiben sehen, und wir haben es ihm gewehrt, weil er uns nicht nachfolgt.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೋಹನ್ ವ್ಯಾಜಹಾರ ಹೇ ಪ್ರಭೇ ತವ ನಾಮ್ನಾ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯನ್ತಂ ಮಾನುಷಮ್ ಏಕಂ ದೃಷ್ಟವನ್ತೋ ವಯಂ, ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಾಕಮ್ ಅಪಶ್ಚಾದ್ ಗಾಮಿತ್ವಾತ್ ತಂ ನ್ಯಷೇಧಾಮ್| ತದಾನೀಂ ಯೀಶುರುವಾಚ,
50 Jesus aber sagte zu ihm: wehret es nicht; denn wer nicht wider euch ist, der ist für euch.
ತಂ ಮಾ ನಿಷೇಧತ, ಯತೋ ಯೋ ಜನೋಸ್ಮಾಕಂ ನ ವಿಪಕ್ಷಃ ಸ ಏವಾಸ್ಮಾಕಂ ಸಪಕ್ಷೋ ಭವತಿ|
51 Es geschah aber, als die Tage seiner Erhebung sich erfüllten, nahm er die Richtung gerade aus nach Jerusalem,
ಅನನ್ತರಂ ತಸ್ಯಾರೋಹಣಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಸ ಸ್ಥಿರಚೇತಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಪ್ರತಿ ಯಾತ್ರಾಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ನಿಶ್ಚಿತ್ಯಾಗ್ರೇ ದೂತಾನ್ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
52 und sandte Boten vor sich her. Und sie zogen aus und kamen in ein Samariterdorf, um für ihn zu bestellen;
ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ಗತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಪ್ರಯೋಜನೀಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸಂಗ್ರಹೀತುಂ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾನಾಂ ಗ್ರಾಮಂ ಪ್ರವಿವಿಶುಃ|
53 und sie nahmen ihn nicht auf, weil er in der Richtung nach Jerusalem zog.
ಕಿನ್ತು ಸ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ನಗರಂ ಯಾತಿ ತತೋ ಹೇತೋ ರ್ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯಾತಿಥ್ಯಂ ನ ಚಕ್ರುಃ|
54 Da es aber die Jünger Jakobus und Johannes sahen, sagten sie: Herr, willst du, daß wir Feuer vom Himmel herunterkommen und sie verzehren heißen?
ಅತಏವ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನೌ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೌ ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಗದತುಃ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಏಲಿಯೋ ಯಥಾ ಚಕಾರ ತಥಾ ವಯಮಪಿ ಕಿಂ ಗಗಣಾದ್ ಆಗನ್ತುಮ್ ಏತಾನ್ ಭಸ್ಮೀಕರ್ತ್ತುಞ್ಚ ವಹ್ನಿಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಮಃ? ಭವಾನ್ ಕಿಮಿಚ್ಛತಿ?
55 Er aber wandte sich um und schalt sie und sprach: wisset ihr nicht, welches Geistes Kinder ihr seid?
ಕಿನ್ತು ಸ ಮುಖಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ತಾನ್ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ಗದಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮನೋಭಾವಃ ಕಃ, ಇತಿ ಯೂಯಂ ನ ಜಾನೀಥ|
56 Und sie zogen in ein anderes Dorf.
ಮನುಜಸುತೋ ಮನುಜಾನಾಂ ಪ್ರಾಣಾನ್ ನಾಶಯಿತುಂ ನಾಗಚ್ಛತ್, ಕಿನ್ತು ರಕ್ಷಿತುಮ್ ಆಗಚ್ಛತ್| ಪಶ್ಚಾದ್ ಇತರಗ್ರಾಮಂ ತೇ ಯಯುಃ|
57 Und da sie des Weges dahinzogen: sagte einer zu ihm: ich will dir folgen, wo du hingehst.
ತದನನ್ತರಂ ಪಥಿ ಗಮನಕಾಲೇ ಜನ ಏಕಸ್ತಂ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಯತ್ರ ಯಾತಿ ಭವತಾ ಸಹಾಹಮಪಿ ತತ್ರ ಯಾಸ್ಯಾಮಿ|
58 Und Jesus sagte zu ihm: die Füchse haben Gruben und die Vögel des Himmels Nester, der Sohn des Menschen aber hat nicht, da er sein Haupt hinlege.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಮುವಾಚ, ಗೋಮಾಯೂನಾಂ ಗರ್ತ್ತಾ ಆಸತೇ, ವಿಹಾಯಸೀಯವಿಹಗಾನಾಂ ನೀಡಾನಿ ಚ ಸನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಮಾನವತನಯಸ್ಯ ಶಿರಃ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಸ್ಥಾನಂ ನಾಸ್ತಿ|
59 Zu einem andern aber sagte er: folge mir. Der aber sprach: erlaube mir erst hinzugehen und meinen Vater zu begraben.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ಇತರಜನಂ ಜಗಾದ, ತ್ವಂ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಹಿ; ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಪಿತರಂ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಮಾಮಾದಿಶತು|
60 Er aber sagte zu ihm: Laß die Toten ihre Toten begraben, du aber gehe hin und verkündige das Reich Gottes.
ತದಾ ಯೀಶುರುವಾಚ, ಮೃತಾ ಮೃತಾನ್ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಯನ್ತು ಕಿನ್ತು ತ್ವಂ ಗತ್ವೇಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಪ್ರಚಾರಯ|
61 Noch ein anderer aber sagte: ich will dir nachfolgen, Herr; erst aber laß mich Abschied sagen den Leuten in meinem Hause.
ತತೋನ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಯಾಪಿ ಭವತಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗಂಸ್ಯತೇ, ಕಿನ್ತು ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಮ ನಿವೇಶನಸ್ಯ ಪರಿಜನಾನಾಮ್ ಅನುಮತಿಂ ಗ್ರಹೀತುಮ್ ಅಹಮಾದಿಶ್ಯೈ ಭವತಾ|
62 Jesus aber sagte zu ihm: niemand, der die Hand an den Pflug gelegt und rückwärts sieht, ist tauglich für das Reich Gottes.
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್, ಯೋ ಜನೋ ಲಾಙ್ಗಲೇ ಕರಮರ್ಪಯಿತ್ವಾ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪಶ್ಯತಿ ಸ ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಂ ನಾರ್ಹತಿ|
